مِنْ لَدُنَّا : از پیش خود ، از نزد خودتوضیح : لَّدُنَّا: مترجمین "من عندنا"و" من لَّدُنَّا " را به " از نزد ما" "از پیش خود " ترجمه کرده اند در حالی که این دو با هم از زمین تا آسمان فرق دارند . عندنا به معنی از نزد خود و از جانب خود معنی می دهد . ولی من لَّدُنَّا به معنی از جایی که اصلاً به عقل شما نمی رسد از جایی که هر طور حساب کتاب کنید با عقل و حساب و کتاب شما جور در نمی آید و به عبارتی دیگر از جایی که فهم و عقل و درک شما به آن جا نمی رسد .به عبارت بهتر اصلا با دو دو تا چهار تای شما جور در نمی آید .

عُقْباً : فرجام دهی توضیح : عقبا در اصل به معنی تعقیب و زدن شکار از پاشینه پا با تیر و پی کردن آن با شمشیر در حین تعقیب است طوری که شکار امکان فرار از چنگ او را ندارد و آن دلیلی بر مهارت شکارچی و تعقیب کننده آن است .
بنابر این معنی ایه می شود
ترجمه : هُنَالِکَ الْوَلَایَةُ لِلَّهِ الْحَقِّ درآنجا [ روز قیامت ] ولایت [اختیارات]و حکمفرمایى مخصوص خداست که به حق است. هُوَ خَیْرٌ ثَوَابًا او [از جهت دادن ثواب ] بهترین است وَخَیْرٌ عُقْبًا و از نظر مجازات و فرجام دهی هم بهترین است.
منظور آیه این است خداوند در دادن پاداش نیکوکاران و در عقوبت کردن ظالمان بی همتاست و کارش چه از نظر پاداش دادن و چه از نظر مجازات کردن حرفی ندارد . و هر دو عادلانه است .
هُنالِکَ: اشاره است به مکان دور، به معنای آنجا

اخْتَلَطَ : مشروب می شود توضیح : إختلَطَ وأمتزَجَ= شَرَبَ.
فعل "شَرَب" در عربی به معنی "آمیزش، آغشتن، امتزاج، ترکیب، درهمی، توهمی، درکشی . . . " هست،
نه به معنی خوردن وآشامیدن ومکیدن مایعات". . .
اینها تعابیر مجازی هستند نه اصل مفهوم "امتزج واختلط". یعنی همان شرب
پس إختلَطَ همان شرب است که به معنی در هم آمیختن است پس معنی مجازی آن در این آیه منظور هست که همان مشروب و سیراب شدن معنی می دهد .
آیه 45 سوره کهف
ترجمه : وَاضْرِبْ لَهُمْ [اى پیامبر] براى آنها مثالی بزن مَثَلَ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا : که مثل زندگانى دنیا کَمَاءٍ أَنْزَلْنَاهُ مِنَ السَّمَاءِ همانند آبى است که از آسمان نازل مى‌شود فَاخْتَلَطَ بِهِ نَبَاتُ الْأَرْضِ پس گیاهانِ زمین با آن مى‌آمیزد(سیراب می شود )، فَأَصْبَحَ هَشِیمًا سپس [خشک] و کوفته مى‌گردد تَذْرُوهُ الرِّیَاحُ به طورى که بادها آن را [به هر سو] پراکنده مى‌کند وَکَانَ اللَّهُ عَلَیٰ کُلِّ شَیْءٍ مُقْتَدِرًا و خدا بر هر چیزى توانمند است.
إختلَطَ وأمتزَجَ= شَرَبَ

افاک : اَفّاک: دروغ پرداز ، کسی که زیاد دروغ می گوید و از دروغ خود لذت می برد . دروغگوی بی پروا ، زیاد دروغگو, کسی که از روی عداوت و غرض به دروغگویی می پردازد ،دروغ گویی که ضعیف رای و کوتاه فکر باشد . ( نگارنده )توضیح : وای بر هر دروغگوی گنهکار ! ( ویل لکل افاک اثیم( جاثیه 7 ) ) افاک صیغه مبالغه است ، و به معنی کسی است که بسیار دروغ می گوید ، و گاه به کسی که دروغ بزرگ می گوید هر چند زیاد هم نباشد گفته شده .
(تفسیر نمونه ج : 21 ص : 237 )