● سوره بقرة آیه 29 - واژه سماء
کلمه «سماء» در زبان عربى به معنى بالاست. گاهى به چند مترى بالاتر از سطح زمین، مانند شاخههاى درخت که در ارتفاع کمى قرار دارند، گفته شده است.
«وَ فَرْعُها فِی السَّماءِ» و گاهى به ارتفاع ابرها که از آن باران مىبارد «وَ نَزَّلْنا مِنَ السَّماءِ ماءً» و گاهى به جوّ اطراف زمین اطلاق شده است. «جَعَلْنَا السَّماءَ سَقْفاً مَحْفُوظاً»
قالب : لغوی |
گوینده : مهناز بدرقاسمی |
منبع : تفسیر نور 1/85 |
موضوع اصلی : خلقت |
|
امتیاز داوران : |
|
امتیاز کاربران : |
|
نظرات کاربران : |
نظری ثبت نشده است.