قاعده کلی تبدیل نعمت به عذاب، آن است که انسان (به واسطه انجام گناه و یا فساد در اعتقادات) استعداد داشتن آن نعمت را از دست بدهد و دیگر قابلیت آن نعمت را نداشته باشد که طبق یک سنت الهی خود به خود نعمت داده شده به او به عذاب تبدیل می شود.

توضیح : نتیجه گیری :
دلیل این که دین مبین اسلام از ما می خواهد که گناه نکنیم ، آن است که طبق سنت های تغییرناپذیر الهی ، در پی اقدام به هر گناهی آثار طبعی و وضعی آن دامن گیر ما خواهد شد. این آثار مانند سوختن کسی که در آتش بیفتد و نعمت سلامت را از دست بدهد و یا مست شدن کسی که شراب مسکر بیاشامد و نعمت عقل را از دست بدهد ، حتمی است و راه گریزی از آن نیست.
نتیجه دیگر :
نعمت های خداوند منعم تا وقتی که استعداد و قابلیت آن زایل نشده باشد ، باقی می ماند.