1) ماجدی (داور) : ماجدی (داور)
مجازات گاهى" دردناک" است (عذاب الیم) مانند شلاق زدن و آزار بدنى و گاهى" توهین آمیز" است (عذاب مهین) مانند پاشیدن لجن بر لباس کسى و مانند آن و گاهى پر سر و صدا است (عذاب عظیم) مانند مجازات در حضور جمعیت، و نیز گاهى اثر آن در وجود انسان عمیق است و تا مدتى باقى مى‏ماند (عذاب شدید)، مانند زندانهاى طویل المدة با اعمال شاقه ... و امثال آن.
روشن است که توصیف عذاب به یکى از صفات تناسبى با نوع" گناه" دارد و لذا در بسیارى از آیات قرآن، مجازات ظالمان به عنوان عذاب الیم آمده است، زیرا متناسب با دردناک بودن ظلم نسبت به بندگان خدا است، و آنها که گناهشان توهین آمیز است و همچنین آنها که دست به گناهان شدید و یا پر سر و صدا مى‏زنند کیفرى همانند آن دارند ولى منظور از ذکر مثالهاى فوق نزدیک ساختن مطلب بذهن است و گرنه مجازاتهاى آن جهان قابل مقایسه با مجازاتهاى این عالم نیست.

2) بافرانی : پاشیدن اسید چه ؟>
شاه آبادی (داور) : همان طور که ذکر شد مثال ها برای تقریب به ذهن است و گرنه عذاب های آن جهان با دنیا قال قیاس نیست.

1) شاه آبادی (داور) : زادهم مرضاً از لحاظ ترکیب زبان عربی به معنای آن است که آنها را از جهت مرض افزایش داد یعنی گویا مرض جزئی از وجودشان شده که این بخش از وجودشان را خدا به کیفر اعمالشان زیاد کرده است. این دقت زبانی در زاده یا زاد مرضهم وجود ندارد