1 انفاقِ علنى ، سبب تشویق دیگران و رفع تهمت بخل از انسان و یک نوع تبلیغ عملى است . (فنعمّاهى )
2 شرط رسیدگى به فقرا، مسلمان بودن آنها نیست . (فقراء)
3 با اینکه صدقات و زکات ، مصارف زیادى دارد، لکن نام فقرا در آیه نشانه اولویّت آنان است . (تؤ توها الفقراء)
4 شما باید به سراغ فقرا بروید، نه آنکه آنان به سراغ شما بیایند. (تؤ توها الفقراء) و نفرمود: ((یاءتکم الفقراء))
5 انفاقِ پنهانى ، از ریا و خودنمایى دور و به اخلاص نزدیک است و آبروى گیرنده صدقه را محفوظ نگه مى دارد. (فهو خیر لکم )
6 انسان ، غریزه سودجویى وخیرخواهى دارد، گرچه در مصداق گاهى به سراغ شر مى رود. لذا پیامبران الهى ، مصادیق ونمونه هاى خیر را براى انسان بیان کرده اند. (فهو خیر لکم )
7 کمک به فقرا، بخشى از گناهان صغیره را مى بخشد. (یکفّر عنکم من سیئاتکم ) ((سیّئات )) در قرآن در برابر گناهان کبیره آمده وبه گناهان صغیره گفته مى شود.(750)
8 آنچه مهم است علم خداست ، نه اطلاع و آگاهى مردم . (واللّه بما تعملون خبیر)
[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]توضیح : انفاقِ علنى ، سبب تشویق دیگران و رفع تهمت بخل از انسان و یک نوع تبلیغ عملى است
[ بستن توضیحات ] [ نظرات / امتیازها ]