قُلْ مَنْ بِیَدِهِ مَلَکُوتُ کُلِّ شَیْ‌ءٍ وَ هُوَ یُجِیرُ وَ لا یُجارُ عَلَیْهِ إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (88)
احتجاج سوم آنکه:
قُلْ مَنْ بِیَدِهِ مَلَکُوتُ کُلِّ شَیْ‌ءٍ: بگو اى پیغمبر کیست که بدست اوست سلطنت و مملکت و قوام هر چیزى. وَ هُوَ یُجِیرُ: و اوست که منع نماید از بدى هر که را که خواهد، و به فریاد رسد و ایمن گرداند از عذاب خود هر که را
خواهد. وَ لا یُجارُ عَلَیْهِ: و حمایت کرده نشود بر او، یعنى هیچکس نتواند ایمن گرداند و پناه دهد کسى را از عذاب او. إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ: اگر باشید که بدانید جواب دهید.
[ نظرات / امتیازها ] قُل مَن بِیَدِهِ مَلَکُوتُ کُلِّ شَی‌ءٍ وَ هُوَ یُجِیرُ وَ لا یُجارُ عَلَیه‌ِ إِن کُنتُم تَعلَمُون‌َ (88)
به فرما به آنها کیست که به ید قدرت او است ملکوت هر چیزی و او پناه دهنده است و از کسی پناه نخواهد و احتیاج به پناه دهنده ندارد اگر هستید که می‌دانید.
(قُل مَن بِیَدِهِ) مراد ید جارحه نیست زیرا جسم نیست که اجزاء و جوارح داشته باشد بلکه مراد توانایی و قدرت است و در تعبیرات هم بسا می‌گویند:
فلان کس ید طولانی دارد در استخراج مسائل و احکام یعنی قدرت بر استنباط
احکام دارد یا در کسب و کار و ثروت و امثال اینها.
(مَلَکُوتُ کُلِّ شَی‌ءٍ) ملکوت، واو و تاء زائده دال بر مبالغه مثل جبروت و لاهوت و مراد استیلاء و سلطنت و سلطه بر هر چیزی دارد، و عالم ملکوت فوق عالم ناسوت است، و عالم جبروت فوق ملکوت، و عالم لاهوت فوق جبروت است و مراد از شی‌ء ما یشی‌ء وجوده است، یعنی هر چه قابل وجود باشد و در خبر است می‌فرماید خداوند
(شی‌ء لا کالاشیاء)
چون صرف وجود و عین وجود است و سایر اشیاء ماهیاتی هستند که وجود عارض آنها شده و ملبس به لباس وجود شده- اند و تمام آنها در تحت قدرت و استیلاء حق هستند و از همین باب است که سلطان را ملک می‌گویند: ملک حجاز، روم، ایران و آنچه در تحت قدرت او است مملکت می‌نامند مملکت حجاز، روم، ایران و امثال آنها و سلطان می نامند به واسطه سلطه بر اهل مملکت و تسلط بر آنها.
(و هو یجیر)
پناه دهنده است هر که باو پناه برد
( یا جار المستجیرین)
(فَفِرُّوا إِلَی اللّه‌ِ) ذاریات آیه 5 هر کس در هر بلائی و مصیبتی افتاد اگر رو باو رفت پناهش می‌دهد و همین معنای استعاذه است که از شر شیاطین جنی و انسی و بلیات باید استعاذه کرد.
(فَاستَعِذ بِاللّه‌ِ) اعراف آیه 119 نحل آیه 100 مؤمن آیه 58 فصلت آیه 36.
از افلاطون است که گفت: (الحوادث سهام و الافلاک قسی و الانسان هدف و الرامی هو اللّه فاین المفر) خدمت امیر المؤمنین علیه السلام کلام او را نقل کردند فرمود: (فَفِرُّوا إِلَی اللّه‌ِ).
(وَ لا یُجارُ عَلَیه‌ِ) احتیاج در ساحت قدس او نیست. محل حوادث واقع نمی‌شود، هر چه اراده کرد کسی قدرت بر دفعش ندارد مثل بلیات دنیوی و عقوبات اخروی.
(إِن کُنتُم تَعلَمُون‌َ) اگر شما کفار و منکرین معاد می‌دانید که ملکوت هر چیزی بدست کیست و پناه دهنده کیست! خبر دهید.
[ نظرات / امتیازها ]