إِنَّ فِی ذلِکَ لَآیَةً وَ ما کانَ أَکْثَرُهُمْ مُؤْمِنِینَ (190)
إِنَّ فِی ذلِکَ: بدرستى که در این عذاب که بیرون آمدن آتش سوزان و حرارت آفتاب بود، لَآیَةً: هر آینه نشانه و علامتى است بر کمال قدرت منتقم حقیقى. وَ ما کانَ أَکْثَرُهُمْ مُؤْمِنِینَ: و نبودند بیشتر اصحاب ایکه گرویدگان.
مراد همه قوم است، زیرا هیچکس از اهل ایکه به شعیب نگرویدند به خلاف اهل مدین که جمعى از آنها ایمان آورده بودند. و ذکر اکثریت به اعتبار توافق این آیه است به آیات سابقه که در آخر قصص انبیاء مذکور شده.
[ نظرات / امتیازها ] إِنَّ فِی ذلِکَ لَآیَةً وَ ما کانَ أَکثَرُهُم مُؤمِنِین‌َ (190) وَ إِنَّ رَبَّک‌َ لَهُوَ العَزِیزُ الرَّحِیم‌ُ (191)
تنبیه: تکرار اینکه دو آیه در اینکه سوره مبارکه برای انذار و بشارت است برای کفار و مشرکین و اهل معاصی که اولا بترسید از اینکه نوع عذابها در اثر مخالفت بشما متوجه شود چنانچه بر امم سابقه
نازل شد، قوم نوح و هود و صالح و لوط و شعیب. و خداوند عزیز است قدرت دارد که بر شما هم نازل فرماید و اینکه آیه بزرگیست که در اثر تکذیب رسل و انبیاء است و خداوند رحیم است که اگر توبه کنید و ایمان آورید قبل از نزول عذاب خداوند عفو میفرماید و می‌بخشد و مورد عنایات خود قرار میدهد اما پس از نزول دیگر فائده ندارد.
[ نظرات / امتیازها ]