(و ان منهم لفریقا یلون السنتهم بالکتاب ):و همانا بعضی از اهل کتاب گفته های زبان خود را به لحن کتاب خدا می خوانند)،آنها گفته های خود را با لحن کتاب خدا می خواندند تا به افتراء و دروغ آنها را به خدا نسبت دهند و مردم رابفریبند و کتاب نوشته خود را به خدا نسبت می دهند،(لتحسبوه من الکتاب وماهو من الکتاب ):(تا مردم آن را جز کتاب خدا بپندارند در حالی که آن ، جزء کتاب آسمانی نبود)، چون کتاب خدا بسیار رفیعتر و پر منزلت تراز اباطیل و تحریفهای آنان است ،(و یقولون هو من عند الله وما هومن عند الله ):(و می گویند این ازجانب خداست ، در حالیکه آن از جانب خدا نیست )،چون معبود حق جز به حق سخن نمی گوید، (و یقولون علی الله الکذب و هم یعلمون ):(و بر خدا دروغ می بندند با اینکه خودشان می دانند که دروغ است ) و این تکذیب بعد ازتکذیب است ، چون کذب و دروغ سیره یهود و روش زندگی آنهاست و این دروغ هم از روی نادانی نبود،بلکه آنها از دروغ بودن آن آگاه بودند و از روی عمد دروغ می گفتند. [ نظرات / امتیازها ]

باز در این آیه سخن از بخش دیگرى از خلافکاریهاى بعضى از علماى اهل کتاب است مى‏فرماید: «بعضى از آنها زبان خود را به هنگام تلاوت کتاب خدا چنان مى‏پیچند و منحرف مى‏کنند که گمان کنید آنچه را مى‏خوانند از کتاب خداست در حالى که از کتاب الهى نیست» (وَ إِنَّ مِنْهُمْ لَفَرِیقاً یَلْوُونَ أَلْسِنَتَهُمْ بِالْکِتابِ لِتَحْسَبُوهُ مِنَ الْکِتابِ وَ ما هُوَ مِنَ الْکِتابِ).

آنها به این کار نیز قناعت نمى‏کردند بلکه صریحا «مى‏گفتند این از سوى خدا نازل شده در حالى که از سوى خدا نبود» (وَ یَقُولُونَ هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَ ما هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ).

سپس قرآن بر این امر تأکید مى‏کند که این کار به خاطر این نبود که گرفتار اشتباهى شده باشند بلکه «به خدا دروغ مى‏بندند در حالى که عالم و آگاهند» (وَ یَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ الْکَذِبَ وَ هُمْ یَعْلَمُونَ).

ضمنا از این آیه و آیات قبل خطر مهم علماء و دانشمندان منحرف براى یک امت و ملت روشن مى‏شود.
[ نظرات / امتیازها ]

شأن نزول:
گفته شده که آیه درباره جمعى از احبار یهود آمده که بدست خود چیزهایى در باره صفات پیغمبر اکرم و غیره نوشتند و بتورات اضافه کردند که در تورات نبوده.
و گفته‏اند درباره عده‏اى از یهود و نصارى آمده که تورات و انجیل را تحریف کرده‏اند و کتاب خدا را بهم زدند و چیزهایى که از خدا نبود بآن افزودند و دین حنیف را از آن انداختند (از ابن عباس) [ نظرات / امتیازها ]

رسوائى تحریف گران
باز در این آیه سخن از بخش دیگرى از خلافکاریهاى بعضى از علماى اهل کتاب است ، مى فرماید: بعضى از آنها زبان خود را به هنگام تلاوت کتاب خدا چنان مى پیچند و منحرف مى کنند که گمان کنید آنچه را مى خوانند از کتاب خدا است در حالى که از کتاب الهى نیست (و ان منهم لفریقا یلون السنتهم بالکتاب لتحسبوه من الکتاب و ما هو من الکتاب ).
یلون از ماده لى (بر وزن حى ) به معنى پیچیدن و کج کردن است و این تعبیر در اینجا کنایه جالبى از تحریف سخنان الهى است گویا آنها هنگام تلاوت تورات وقتى به صفات پیامبر اسلام که بشارت ظهورش در آیات تورات آمده بود مى رسیدند در همان حال آن را تغییر مى دادند و چنان ماهرانه این عمل انجام مى گرفت که شنونده گمان مى کرد آنچه را مى شنود متن آیات الهى است .
آنها به این کار نیز قناعت نمى کردند بلکه صریحا مى گفتند: این از سوى خدا نازل شده در حالى که از سوى خدا نبود (و یقولون هو من عند الله و ما هو من عند الله ).
سپس قرآن بر این امر تاکید مى کند که این کار به خاطر این نبود که گرفتار اشتباهى شده باشند بلکه به خدا دروغ مى بندند در حالى که عالم و آگاهند (و یقولون على الله الکذب و هم یعلمون ).
تمام اینها به خاطر این بود که منافع مادى خود را در خطر مى دیدند و به خاطر آن دست به هر گناهى مى زدند در حالى که اگر افق فکر خود را بالا مى گرفتند و خلوص نیتى نشان مى دادند خداوند قادر متعال هم زندگى معنوى آنها را تامین مى کرد و هم جنبه هاى مادى آنها را.
ضمنا از این آیه و آیات قبل خطر مهم علما، و دانشمندان منحرف براى یک امت و ملت روشن مى شود زیرا این تشدید مجازاتها دلیل بر اهمیت موقعیت علما و خطراتى است که از ناحیه انحراف آنها حاصل مى شود [ نظرات / امتیازها ]

وَ إِنَّ مِنْهُمْ لَفَرِیقاً یَلْوُونَ أَلْسِنَتَهُمْ بِالْکِتٰابِ لِتَحْسَبُوهُ مِنَ اَلْکِتٰابِ وَ مٰا هُوَ مِنَ اَلْکِتٰابِ آیه بمؤمنین خبر مى دهد که بعضى از فرقها که گفته اند آنها جماعتى از یهود بودند مثل کعب اشرف وحى اخطب و مالک بن الصیف و ابو یاسر و شعبة بن عمرو الشاعر که اینها «یَلْوُونَ أَلْسِنَتَهُمْ بِالْکِتٰابِ » مقصود از کتاب تورات است که یهودیان زبان مى پیچیدند بکتاب یعنى از خود چیزى مى خواندند در تغییر صفت محمد صلّى اللّه علیه و آله و سلّم و به آوازى بلند همان طورى که تورات را مى خواندند و مى نمایانیدند که تورات است تا اینکه گمان شود تورات است درصورتى که از تورات نمى باشد

وَ یَقُولُونَ هُوَ مِنْ عِنْدِ اَللّٰهِ وَ مٰا هُوَ مِنْ عِنْدِ اَللّٰهِ و چنین مى گفتند و مى نمانیدند که این تورات است و از نزد خدا آمده وَ یَقُولُونَ عَلَى اَللّٰهِ اَلْکَذِبَ وَ هُمْ یَعْلَمُونَ و بر خدا دروغ مى بستند درحالى که مى دانستند از جانب خدا نیست و آیات را خودشان به دلخواه خود آن طورى که مى خواستند تغییر مى دادند و تحریف مى کردند از جویر نقل کرده اند که گفته ضحاک از عبد اللّه بن عباس روایت کرده که آیه راجع بهر دو فرقه است هم یهودیان و هم نصرانیان که آنها در تورات و انجیل تصرف کردند و آن را تغییر و تبدیل دادند و آنچه در این دو کتاب از ذکر دین مسلمانى بود بیفکندند این بود که این آیه فرود آمد و خداى تعالى بمؤمنین خبر مى دهد و آنها را مطلع مى گرداند که مبادا فریب گفتار رکیک کفار را بخورند
[ نظرات / امتیازها ]

و نیز در صفت اهل تحریف و تغییر مى فرماید که وَ إِنَّ مِنْهُمْ لَفَرِیقاً و به درستى که از جهودان گروهى هستند یعنى کعب بن اشرف و حیىّ بن اخطب و کنانه بن ابى الحقیق و مالک بن صیف و امثال ایشان یَلْوُونَ أَلْسِنَتَهُمْ مى پیچانند زبانهاى خود را بِالْکِتٰابِ بخواندن کتابى که بر بافته ایشانست یعنى از خواندن منحرف مى سازند آنچه حق است و نزول از خدا بباطل که تغییر دادۀ ایشانست لِتَحْسَبُوهُ تا شما پندارید که آنچه ایشان مى خوانند مِنَ اَلْکِتٰابِ از توریة است وَ مٰا هُوَ مِنَ اَلْکِتٰابِ و حال آنکه نیست آن از توریة وَ یَقُولُونَ هُوَ مِنْ عِنْدِ اَللّٰهِ و مى گویند که آن تغییر و تحریف داده از نزدیک خداست وَ مٰا هُوَ مِنْ عِنْدِ اَللّٰهِ و حال آنکه نیست آن از نزد خدا وَ یَقُولُونَ عَلَى اَللّٰهِ اَلْکَذِبَ و مى گویند بر خدا دروغ که سخن غیر او را سخن او مى گویند وَ هُمْ یَعْلَمُونَ و حال آنکه ایشان مى دانند که دروغ مى گویند و بعد از بیان تحریف توریة ذکر افتراى نصارى مى کند که در حق عیسى مى گفتند که او دعوى الوهیت کرده امت را به عبادت خود فرموده
[ نظرات / امتیازها ]

پیچانیدن زبان میل دادن آنست از واقع منزّل بطرف مجعول محرّف مانند آنکه در فارسى مى گویند زبانش را برگرداند و قمى روایت نموده که یهود افتراء مى بستند بخدا چیزى را که در توریة نبود و مى گفتند در توریة است پس خداوند تکذیب فرمود آنها را و از ابن عباس روایت شده که یهود و نصارى هر دو این افترا را مرتکب شدند و خداوند هر دو را بمسلمین خبر داد و این آیه را نازل فرمود
[ نظرات / امتیازها ]