در این آیه چهارمین دستور خود را به آنان گوشزد مى‏کند، و آن این است که در صورتى که اختلاف کلمه در بین شما روى داد و عده‏اى از شما به طرف کفر متمایل شدند شما بخاطر آنان دست از حق و حقیقت بر ندارید. بلکه به طرف حق گرائیده، در مقابل کارشکنى‏هاى آنان صبر کنید، از اینجا معلوم مى‏شود که شعیب (علیه السّلام) از اتفاق مردم بر ایمان و عمل صالح مایوس بوده، و احساس کرده که چنین اتفاقى نخواهند کرد و مسلما اختلاف خواهند داشت، و طبقه اول و توانگران قومش به زودى دست به خرابکارى و کارشکنى و آزار مؤمنین خواهند زد، و قهرا مؤمنین در تصمیم خود سست خواهند شد، ناچار همه ایشان را از مؤمن و کافر امر به صبر و انتظار فرج نموده است تا خداوند در میانشان حکومت کند، چرا که او بهترین حکم‏کنندگان است، یکى از شواهد بر اینکه او بهترین حکم‏کنندگان است، همین امر به صبرى است که به کافر و مؤمن قوم شعیب کرده، زیرا صلاح جمعیتى که مرکب از کافر و مؤمن است در همین است که در برابر یکدیگر صبر و خویشتن‏دارى را پیشه کنند، مؤمنین در زندگى‏
ترجمه المیزان، ج‏8، ص: 240
خود آرامش خاطر را از دست نداده و در دین خود دچار حیرت و اضطراب نشوند، کفار هم به کفر خود اکتفاء نموده، کارهایى که مایه ندامت است نکرده و از در نادانى دامن خود را به ننگ ظلم و مفسده‏جویى آلوده نسازند، پس همین دستور خود یکى از شواهدى است بر اینکه خداوند خیر الحاکمین است براى اینکه در هر موقع مناسبى حکمى مى‏کند که مایه خیر همه مردم است، و هر حکمى هم که مى‏کند، عادلانه و خالى از جور و تعدى است.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

1- وظیفه‏ى پیامبر،ابلاغ دین و دستورات الهى است، «اُرسلتُ» مردم نیز در قبول و ردّ آن آزاد و داراى اختیار مى‏باشند. «طائفة منکم آمنوا... و طائفة لم یؤمنوا»
2- در مکتب انبیا، ایمان به هدف و راه آنان لازم است. «اُرسلتُ» یعنى ایمان به آنچه براى آن آمده‏ام.
3- تاریخ طرفداران حقّ و باطل را با توجّه به پایان و سرانجام کارشان باید مطالعه کرد. «فاصبروا»
4- گرایش گروهى از مردم به کفر، ما را متزلزل نکند که خداوند حاکم است. «فاصبروا حتّى یحکم اللّه بیننا»
5 - کسى که بداند خداوند بهترین و برترین داور است، صبور است و در کیفر و پاداش عجله نمى‏کند. «فاصبروا... و هو خیر الحاکمین» چنانکه باکى از حکم دیگران نیز ندارد. [ نظرات / امتیازها ]