(فبای حدیث بعده یؤمنون ):(پس ایشان ، پس از آیات خدا به کدام گفتارایمان می آورند؟)در اینجا به نحو تهدید و تعجیز خطاب به مکذبان معاد و آیات حق می فرماید: هرچه می خواهید بخورید و از نعمات ناپایدار دنیا بهره ببرید، ولی بدلیل مجرم بودنتان ،سودی از این تمتعات نخواهید برد و در نهایت عذاب الهی شما را در بر خواهد گرفت وجزای مجرم خواه ناخواه آتش جهنم است ، پس وای بر تکذیب کنندگان در روز قیامت که این عذاب را مشاهده خواهند کرد.آنگاه خطاب را از آنها بازگردانده و به نحو غیبت ادامه سخن می دهد، چون آنها رابه حال تمتع از بهره های دنیا رها نموده و ایشان ارزش و لیاقت مخاطب بودن را ندارند،می فرماید: وقتی به آنها گفته می شد خدا را عبادت کنید و اعمال عبادی مثل نماز (رکوع و سجود) را بجا بیاورید، سر باز می زدند و اطاعت نمی کردند، پس وای به حال این منکران و مکذبان در روز فصل و جزا، و در آخر می فرماید: وقتی این منکران آیات آشکار الهی و قرآن عظیم را انکار کردند و آیات ساطع و براهین قاطع آن را ندیده گرفتند، دیگر به چه سخنی ایمان خواهند آورد؟و این کلام در حکم نفی کلی و یأس از ایمان آنهاست و می خواهد به پیامبر ص تفهیم نماید که اینها دیگر ایمان آور نیستند و هیچ فایده ای در دعوت کردن آنان نیست ،جز همینکه حجت بر آنها تمام شود،(و در قیامت عذری نداشته باشند و نگویند که مانمی دانستیم حق چیست و پیامبر بیم رسانی ما را انذار نکرد. [ نظرات / امتیازها ]