کلمات «غنى» و «استغناء» و «تغنى» و «تغانى» بطورى که راغب گفته به یک معنى مى‏باشند. پس مراد از «مَنِ اسْتَغْنى‏» کسى است که خود را توانگر نشان دهد، و ثروت خود را به رخ مردم بکشد. و لازمه این عمل این است که بخواهد از سایرین سر و گردنى بلندتر باشد، و ریاست و عظمتى در چشم مردم داشته باشد، و از پیروى حق عارش بیاید، هم چنان که در جاى دیگر فرمود: «إِنَّ الْإِنْسانَ لَیَطْغى‏ أَنْ رَآهُ اسْتَغْنى‏» (علق/7). [ نظرات / امتیازها ]

در این آیه و شش آیه بعدش اشاره مفصلى است به اینکه ملاک در آن عبوس شدن و پشت کردن چه بوده، که به خاطر آن مستوجب عتاب شده، حاصل آن این است که: تو خیلى به وضع مستکبران و اعراض کنندگان از پیروى حق مى‏پردازى، و زیاد به وضع آنها اعتناء مى‏کنى، در حالى که اگر او نخواهد خود را پاک کند بر تو تکلیفى نیست، و بر عکس از وضع آن کس که خود را پاک کرده و از خدا مى‏ترسد بى‏اعتنایى مى‏کنى. [ نظرات / امتیازها ]

مراد از «مَن إستغنى» یا بى‏نیازى مالى است که باعث مى‏شود شخص خود را برتر از دیگران بداند و یا بى‏نیازى از ارشاد و هدایت است که شخص، دیگران را گمراه و منحرف ببیند. البتّه جمع میان هردو نیز ممکن است، یعنى شخص در اثر ثروت زیاد، گرفتار غرور شده و به سخن حق دیگران گوش فراندهد. [ نظرات / امتیازها ]

ثروت و امکانات مادى، زمینه ساز بازماندن از تلاش براى درک معارف الهى و غافل سازنده انسان از عاقبت خویش*

أمّا من استغنى [ نظرات / امتیازها ]

بذل توجّه کامل به ارشاد کسانى که نیازى به تعالیم الهى در خود احساس نمى کنند، روشى ناپسند و مذموم است.

أمّا من استغنى . فأنت له تصدّى

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]