توضیح : بعضى (روح المعانى، ج: 30، ص: 41) گفته‏اند: کلمه «ما» نافیه است، و معنایش این است که: اگر او نخواست خود را تزکیه کند حرج و مسئولیتى بر تو نیست، تا رهایى از آن مسئولیت تو را حریص کند به مسلمان شدن او، و غفلت ورزیدن از آنهایى که قبلا به طیب خاطر مسلمان شده‏اند.
بعضى (روح المعانى، ج: 30، ص: 41) گفته‏اند: کلمه «ما» استفهام انکارى است، و به آیه چنین معنا مى‏دهد: «چه چیز و چه مسئولیت و ضررى متوجه تو مى‏شود اگر او نخواهد خود را از کفر و فجور پاک کند؟ تو یک رسول بیشتر نیستى، و جز ابلاغ رسالت مسئولیتى ندارى». [ بستن توضیحات ]