در پرتو پیروزى شما و شکست آنها" خشم دلهاى مؤمنان را فرو مىنشاند". (وَ یُذْهِبْ غَیْظَ قُلُوبِهِمْ).
این جمله ممکن است تاکیدى براى جمله سابق (وَ یَشْفِ صُدُورَ قَوْمٍ مُؤْمِنِینَ) بوده باشد و نیز ممکن است با آن متفاوت باشد و جمله گذشته اشاره به این باشد که در پرتو پیروزى اسلام دلهایى که سالها به خاطر اسلام و پیامبر ص مىطپید و ناراحت و بیمار بود بهبودى یافت، و جمله دوم اشاره به این است که دلهایى که به خاطر از دست دادن عزیزان و بستگان و تحمل انواع آزارها و شکنجهها پر از ناراحتى بود آرامش خود را با کشته شدن دشمنان سنگدل باز مىیابد.
و در پایان آیه مىفرماید توبه هر کسى را که بخواهد ( و مصلحت بداند ) مىپذیرد ( و یتوب الله على من یشاء) .
و خداوند از نیات توبه کنندگان آگاه است و دستورهائى را که در باره آنها و همچنین پیمانشکنان داده است حکیمانه مىباشد ( و الله علیم حکیم) .
ضمنا جملههاى اخیر اشاره به آن است که ممکن است در آینده بعضى از آنها از در توبه در آیند باید توجه داشته باشند که خدا توبه آنها را مىپذیرد و و شدت عمل در مقابل آنها جایز نیست و نیز بشارتى است به اینکه چنین افرادى در آینده به سوى مسلمانها خواهند آمد و توفیق الهى به خاطر آمادگى روحیشان شامل حال آنها خواهد شد .
به طور کلى بعضى از مفسران آیات اخیر را از اخبار غیبى قرآن و از نشانههاى صدق دعوت پیامبر دانستهاند زیرا آنچه قرآن در آن بیان کرده واقع شده است .
[ نظرات / امتیازها ]