کلمه «حسنى» صفتى است که در جاى موصوف خود نشسته، و ظاهرا موصوفش وعده باشد، و تقدیر کلام «و صدق بالعدة الحسنى» باشد، و مراد از «عده» وعده ثوابى است که خداى تعالى در مقابل انفاق به انگیزه رضاى او داده، انفاقى که تصدیق قیامت و ایمان بدان باشد، که لازمه چنین انفاق و چنین تصدیقى، تصدیق به وحدانیت خداى تعالى در ربوبیت و الوهیت نیز هست، و همچنین مستلزم ایمان به رسالت رسولان هم هست، چون رسالت تنها راه رسیدن و ابلاغ وعده ثواب او است. [ نظرات / امتیازها ]

کلمه‏ى «حُسنى» یا مصدر است مثل رُجعى‏ و یا مؤنث احسن است. [ نظرات / امتیازها ]