(الر تلک ایات الکتاب الحکیم ):(الر)، آن آیات گرانقدر کتابی است سراسر حکمت ) (الر)از رموز قرآنی است که ارتباطی بین معانی سوره و این حروف مقطعه ابتدائی وجود دارد و خداوند به رموز آن داناست ، سپس بالفظ(تلک ) که مخصوص اشاره به دور است به آیات قرآن اشاره می نماید تادلالت نماید که آیات الهی درجه ای بسیار رفیع و عالی دارند و از مقام خداوندصاحب عرش نازل شده اند و آیات جمع کلمه (آیه ) به معنای نشانه و علامت می باشد و در مورد اعیان خارجی هم استعمال شده است ، اما در اینجا منظورهمان اجزای کتاب الهی است که می فرماید: کتابی حکیم است ، یعنی کتابی که درآن هیچ خلل و رخنه ای وجود ندارد و محکم است ویا کتابی که حکمت و دانش در آن استقرار یافته و بعضی نیز می گویند منظور از کتاب حکیم همان (لوح محفوظ) می باشد، لیکن این معنا از سیاق بدور است . [ نظرات / امتیازها ]

ذات اقدس اله از قرآن خیلی با تجلیل و عظمت یاد می‌‌کند هم در نحوة تعبیر و هم اوصافی که ذکر می‌‌کند هم از نظر آثار هنری چون چند جور انسان می‌‌تواند از کسی تجلیل بکند یک وقت است وصف ذکر می‌‌کند مثل شهید والا مقام وقتی گفت شهید والا مقام این وصف تجلیلی است برای او یک وقتی وصف ذکر نمی‌‌کند ولی اشاره که می‌‌کند اشاره می‌‌گوید آن شهید در حالیکه جنازه شهید همین جاست ولی نمی‌‌گوید این، می‌‌گوید آن شهید مثل اینکه ما از کسی بخواهیم تجلیل بکنیم می‌‌گوئیم آن جناب چنین گفته است آن حضرت چنین فرموده است مثل ﴿ذلٰک الکتاب لا ریب فیه﴾، (تلک ٰایات الکتاب الحکیم﴾ اشاره به بُعد این راجع به بُعد منزلت است نه منزل، بعد مکانت است نه مکان، این دو قسم، قسم سوم آثار هنری قرآن است که الآن این آثار هنری تقریباً به برکت انقلاب روشن شده است شما ببینید وقتی که یک کسی دارد یک تابلو می‌‌نویسد یک کلمه را درشت تر می‌‌نویسد یا با خط قرمز می‌‌نویسد اینکه مثلاً نام شهید را با خط سرخ می‌‌نویسند یا درشت تر می‌‌نویسند خودش یک تجلیلی است دیگر وصفی که ذکر نکردند نگفتند آن شهید که نگفتند شهید والا مقام که ولی او را با خط قرمز نوشتند در بحثهای عربی اینطور است گاهی قرآن وقتی که می‌‌خواهد یک چیزی را بهای بیشتری بدهد و تجلیل بکند قبلش یک آهنگ است بعدش همان آهنگ است این وسط می‌‌بینید عوض شده دفعةً درباره نماز مثلاً پنج شش وصف است در همان آیه‌ای که مربوط به نماز است همه‌شان مرفوع است المؤمنون امؤتون الزکاة و فلان اما نسبت به نماز که رسید المقیمین خوب این یک جای توقف است که چطور همه مرفوعند این یکی شده منصوب، این تجلیل هنری قرآن است از یک مطلبی وصف نمی‌‌برد اما اعراب را عوض می‌‌کند این که نوشته نیست که با خط قرمز بنویسند یا با مرکب مشکی ولی اعراب را عوض می‌‌کند اینکه اعراب را عوض می‌‌کند خواننده را متوقف می‌‌کند که این چیست و چرا اینطور شده این معلوم می‌‌شود یکی از نکاتی که این با قبل و بعد فرق کرده برای اینکه نماز عمود دین است اینطور قرآن تجلیل می‌‌کند از چیزی یا از شخصی که بخواهد تعظیم بکند درباره وحی هم همینطور گاهی می‌‌فرماید این حکیم است گاهی می‌‌فرماید قول فصل است گاهی می‌‌فرماید لیس بهزل است گاهی می‌‌فرماید ﴿لاریب فیه﴾ است گاهی می‌‌فرماید ﴿لایأتیه الباطل﴾ است گاهی هم با اشارات تجلیل می‌‌کند ﴿تلک آیات الکتاب﴾ ﴿ذلک الکتاب﴾ این تعبیر است پس اینجا از جاهایی است که جمع شده بین وصف و اشاره، هم قبلش تجلیل کرده از راه اشاره تلک آیات الکتاب با اینکه همین آیاتی که ما الآن در خدمت او هستیم و وصف حکمت را هم به کتاب داده است یعنی کتابی است که استقر فیه الحکمة و اگر استقر فیه الحکمة پس اگر تاریخ مصرفش بگذرد و معاذ الله افیون باشد و افسانه باشد و اینها نخواهد بود، بشود هزل بشود مال دوران جاهلیت و امثال ذلک اینها نخواهد بود [ نظرات / امتیازها ]

الر تِلْکَ ایاتُ الْکِتابِ الْحَکیمِ.

آیاتى که پیش از این از آنها سخن رفت و وصف آنها بیان گردید، و یا همه آیات روشنگرى که بر قلب پاک محمدصلى الله علیه وآله وسلم فرود آمده، تمامى آنها آیات قرآن گرانمایه است؛ آیات کتابى است که از هر باطل و بیدادى مصون و محفوظ، و از هر تباهى و بى محتوایى پاک و پاکیزه است و اختلاف و دروغى در آن راه ندارد.

به باور پاره اى واژه «تلک» به سوره هاى قرآن اشاره دارد و مفهوم آن این است که این سوره ها، آیات کتاب استوار و حکمت آموز است.

چرا این وصف؟

در این مورد چهار نظر است:

1 - بدان جهت که براساس حکمت و فرزانگى سخن مى گوید و راه مى نماید و هشدار مى دهد.

2 - امّا به باور برخى بدان دلیل که خدا دانش و حکمت رادر آن گردآورده و بر پیامبر برگزیده فرو فرستاده است.

3 - از دیدگاه پاره اى این وصف به خاطر آن است که قرآن کتاب دلیل و برهان است و آنان را به سوى حق، و براساس حق راه مى نماید؛ درست بسان کسى که هماره گویاى به حق است.

4 - و از دیدگاه پاره اى دیگر این وصف بدان جهت است که قرآن به انسان بینش و شناختى مى دهد که بدین وسیله راه تباهى و نابودى را از راه نجات و رستگارى باز مى شناسد. [ نظرات / امتیازها ]

الر) تعدید للحروف علی طریق التحدی . و(تلک آیات الکتاب ) إشارة إلی ما تضمنته السورة من الایات والکتاب السورة . و(الحکیم ) ذو الحکمة لاشتماله علیها ونطقه بها . أو وصف بصفة محدثة . قال الاعشی : وغریبة تأتی الملوک حکیمة قد قلتها لیقال من ذا قالها [ نظرات / امتیازها ]

1381. For the Abbreviated Letters generally as mystic Symbols, see Appendix I. For this particular combination see the Introduction to this Surah.
1382. Ayat = Signs, or Verses of the Qur'an. Here both meanings are to be understood- Each verse is a nugget of wisdom. And in the verses immediately following, e.g., 10:3-6, examples are given of the wonders of Allah's material Creation. If the starry heavens impress us with their sublimity as signs of Allah's wisdom and power, how much more wonderful is it that He should speak to lowly man through His Messengers, in man's language, so that he can understand? [ نظرات / امتیازها ]

رسالت پیامبر
در این سوره بار دیگر با حروف مقطعه قرآن روبرو مى شویم که به صورت الف و لام و راء ذکر شده است ، و ما در آغاز سوره بقره و سوره آل عمران و اعراف به اندازه کافى در تفسیر این گونه حروف سخن گفته ایم و به خواست خدا در آینده نیز در موارد مناسب بحث خواهیم کرد و نیز مطالب تازه اى بر آن خواهیم افزود.
به دنبال آن نخست اشاره به عظمت آیات قرآن کرده ، مى گوید: (آنها آیات کتاب حکیم است ) (تلک آیات الکتاب الحکیم ).
تعبیر به (آنها) (اسم اشاره بعید) به جاى هذه (اینها) (اسم اشاره به نزدیک ) که نظیر آن در آغاز سوره بقره نیز آمده است ، از تعبیرات لطیف قرآن محسوب مى شود، و کنایه از عظمت و والا بودن مفاهیم قرآن است .
زیرا مطالب پیش پا افتاده و ساده را غالبا با اسم اشاره نزدیک مى آورند، اما مطالب مهمى که در سطح بالا و گوئى بر فراز آسمانها در یک افق عالى قرار گرفته ، با اسم اشاره دور بیان مى کنند، و اتفاقا در تعبیرات روزمره ، ما نیز از این تعبیر استفاده مى کنیم ، و براى عظمت اشخاص هر چند در حضورشان بوده باشیم (آن جناب ) یا (آن حضرت ) مى گوئیم ، نه این جناب و این حضرت ، ولى به هنگام تواضع کلمه (اینجانب ) را به کار مى بریم .
توصیف کتاب آسمانى یعنى قرآن به (حکیم ) اشاره به این است که آیات قرآن داراى آنچنان استحکام و نظم و حسابى است که هر گونه باطل و خرافه و هزل را از خود دور مى سازد، جز حق نمى گوید و جز به راه حق دعوت نمى کند. [ نظرات / امتیازها ]

دهمین سوره‏ى قرآن کریم که در اوایل بعثت در مکّه نازل شده است، «یونس» نام دارد. این سوره یکصد ونه آیه دارد و عمده‏ى مطالب آن، پیرامون توحید و حقّانیّت قرآن، پاسخ به منکران وحى، بیم دادن مشرکان، بیان عظمت آفرینش و آفریدگار، ناپایدارى دنیا و توجّه دادن به آخرت است.
سوره‏ى قبل، یعنى توبه، رفتار منافقان و کیفر آنها را بیان مى‏کرد؛ این سوره به بیان رفتار مشرکان پرداخته است. [ نظرات / امتیازها ]

(الر)یکی از قدیم‌ترین و پرطرفدارترین نظریه‌ها در تفسیر حروف مقطعه این است که دلیل آغاز شدن ۲۹ سوره قرآن با این حروف، آن است که تازیان بفهمند این قرآنِ معجز، از همان حروفی نظم و تألیف یافته است که با آن سخن می‌گویند و متون معمولی خود را با آن تألیف می‌کنند، پس اگر مدعی‌اند این قرآن کلام خدا نیست، مثلش را بیاورند.
[ نظرات / امتیازها ]

الر: مجمل اقوال در مقطعات السور: 1 اسامى سورند

2 نامى است از نامهاى الهى

3 علم الهدى فرموده که حق تعالى نام مى نهد سوره را به هرچه اراده و حکمت او به آن تعلق گرفته

4 رمزى است بین خدا و پیغمبر صلّى اللّه علیه و آله و چون از احکام مکلفین نیست، دانستن آن لازم نیست

5 نزد ابن عباس (انا اللّه ارى)

6 اسمى است از اسماء قرآن

7 ابو العالیه گفته: هر حرفى از آن مفتاح اسمى است از اسماء الهى، و نیست در آن حرفى مگر آنکه در نعم و نقم او، و نیست حرفى در آن مگر در مدت قومى و اجل قومى دیگر است

8 حروف مقطعه تسکیت کفار است براى شنیدن قرآن چون صفیر مى زدند براى آنکه نشنوند، به استماع این حروف ساکت، و متعجب شده، در این هنگام کلام الهى به مسامع آنها وارد مى شد

9 نزد بعضى مراد این است که این قرآنى که شما عاجز شدید اتیان به مثل آن، همین حروف معجمه است که ترکیب یافته، پس عجز شما دلالت دارد بر آنکه کلام بشر نیست

10 قمى «الر» از حروف اسم اعظم منقطع در قرآن است که هرگاه پیغمبر با امام آن را ترکیب و دعا به آن نماید مستجاب شود 11 در معانى از حضرت صادق علیه السّلام «الر» یعنى (انا اللّه الرّءوف)

تِلْکَ آیٰاتُ اَلْکِتٰابِ اَلْحَکِیمِ :این سوره یا تمام قرآن، آیتهاى قرآن است که مشتمل باشد بر حکمت

2 وصف آن به حکمت، به اعتبار آن است که کلامى است نازل از نزد حکیم مطلق

3 حکم کننده میان حلال و حرام و حاکم به بهشت نسبت به مطیعین و به جهنم نسبت به عاصین

4 محکم و متقن است که در آن تناقض و اختلاف نیست

5 هرگز رقم نسخ برآن کشیده نشود

6 کسى بر تغییر آن قادر نبود

7 مراد به کتاب، تورات و انجیل و سایر کتب منزلۀ بر انبیاء سابقه، یعنى این سوره از آیات کتب الهیه است که قبل از این منزل گشته

8 مراد لوح محفوظ است، یعنى آنچه این سوره متضمن است، از آیاتى است که در لوح محفوظ مثبت است

ابن عباس نقل نموده که چون اساس نبوت محمدى صلّى اللّه علیه و آله تأکید یافت و حضرت پروردگار جل شأنه، او را به رسالت اختصاص داد، صنادید قریش انکار نموده گفتند: عجب است که خدا پیغمبرى را که از جنس آدمیان فرستد به عالمیان، یتیم ابو طالب را اختیار کند [ نظرات / امتیازها ]

1 الر تِلْکَ آیٰاتُ اَلْکِتٰابِ اَلْحَکِیمِ

دربارۀ حروف مقطعه در اول سورۀ اعراف سخن گفته شد «تلک» اشاره به غائب است و به علت عظمت قرآن به لفظ غائب آمده، مراد از آیات، آیات قرآن است نه موجودات مادى، همانطور که هر یک از موجودات هستى آیه و نشانه اى از خداست همچنین هر یک از آیات قرآن نشانه اى از خداست

منظور از کتاب قرآن است که در علم مکنون خدا حتى پیش از نزول، کتاب معیّنى بود گویا اطلاق کتاب بر قرآن پیش از آنکه همه اش نازل شود به علت معلوم بودن در لوح محفوظ و نزد خداست: إِنَّهُ لَقُرْآنٌ کَرِیمٌ فِی کِتٰابٍ مَکْنُونٍ واقعه 78، وصف حکیم به علت آنست که مصلحتها و حکمتها در قرآن مجتمع و مستقر هستند این آیه یک نوع استدلال است که پیامبر جادوگر نیست قرآن حکیم شاهد نبوّت او است مثل: وَ اَلْقُرْآنِ اَلْحَکِیمِ إِنَّکَ لَمِنَ اَلْمُرْسَلِینَ یس 2 [ نظرات / امتیازها ]

«تِلْکَ آیٰاتُ اَلْکِتٰابِ اَلْحَکِیمِ » 1 طبرى: مجاهد گفته است: یعنى آن تورات و انجیل آیات خداوندى است مجمع: یعنى آیات گذشته یا آنها که بر پیغمبر نازل شده است، آیات قرآن محکم ممنوع الفساد است و بعضى گفته اند: یعنى این سوره آیات لوح محفوظ است و براى توصیف بحکیم چند جهت نقل کرده اند: 1 ناطق به حکمت است، 2 جامع علوم و حکمتها است 3 وسیله ى معرفت است و تمیز حقّ از باطل و عدد آیات این سوره صد و نه آیه است باتّفاق، مگر شامى که صد و ده آیه دانسته است آلوسى در تفسیر روح المعانى: مشهور است که این سوره مکّى است بجز سه آیه که به مدینه نازل شده است، از سخاوى نقل شده است: تا چهل آیه از اوّل مکّى و بقیّه مدنى است، و از ابن عبّاس دو روایت است: یکى تمام مکّى است و دیگر تمام سوره به مدینه نازل شده است، و مناسب اینکه پس از برائت نوشته است این است که اوّل به یاد از پیغمبر ختم شده، و دوّم با توجّه به آن حضرت آغاز شده است و نیز در اوّل بیان سخن منافقین است و در این نقل از کفّار، و در حروف الر، الف اشاره است باوّل وجود و آن قدرت لا یزال، و لام اشاره است بجبرئیل که واسطه ى وجود و فیض ربّانى است، وراء اشاره است به رحمت کامله که ذات محمّدى است

ابو الفتوح نوشته است: حکیم محکم باشد بحلال و حرام و حدود و احکام، مقاتل گفت: محکم است از باطل، در او هیچ دروغ نیست، حسن بصرى گفت: [حکیم] حکم کننده به عدل و احسان و عطا دادن به خویشان و نهى کردن از کارهاى زشت و منکر و ظلم کردن
[ نظرات / امتیازها ]

الر تِلْکَ آیٰاتُ اَلْکِتٰابِ اَلْحَکِیمِ در جاهاى دیگر گفته شد که حروف مقطعه از متشابهات قرآن بشمار مى رود و عملش نزد خدا است این است که سکوت از آن و محول گردانیدن علم آن را به راسخین اولى است لکن بعضى در توجیه آن گفته اند آنها نامهاى سوره اند یا نامهاى قرآن است،و اکثر مفسرین گفته اند(الر)بمعنى[انا اللّه الرحمن] یا[انا اللّه ارى]است و بعضى گفته اند قسم است یعنى سوگند مى خورم بآلاء خود بر تو در ازل و لطف من،و(تلک)تا آخر آیه جواب قسم است(الحکیم) صفت کتاب است،الف و لام(الکتاب)مى شود جنس باشد که شامل شود تمام کتابهاى آسمانى را از تورات و انجیل و زبور و قرآن و غیر آنها،و شاید مقصود الف و لام عهد باشد که خداى جلیل به عظمت خود قسم یاد نموده که این سوره از قرآن از آیات کتب الهیه است که پیش از این فرود آمده از طرف حکیم و این آیات مشتمل بر حکمت است و از نزد حکیم مطلق نازل گردیده

(تلک)اشاره بمطلب بزرگ و دور است و دلالت دارد بر عظمت و ارتفاع و علوّ مقام قرآن و مقصود از آیات اجزاء و کلمات و حروف قرآن است و آیت بمعنى نشانه است و مقصود از(کتاب حکیم)قرآن است و حکیم بر وزن فعیل بمعنى محکم و ثابت است یعنى قرآن کتابى است محکم و ثابت و دست تحریف و تغییر از دامن آن کوتاه است قوله تعالى در سوره الحجر آیه 9 (إِنّٰا نَحْنُ نَزَّلْنَا اَلذِّکْرَ وَ إِنّٰا لَهُ لَحٰافِظُونَ ) و بقولى مقصود از کتاب حکیم لوح محفوظ است و آیات قرآن از آیات او است نظر بقوله تعالى (بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَجِیدٌ فِی لَوْحٍ مَحْفُوظٍ ) سوره بروج آیه 22،و قوله (إِنَّهُ لَقُرْآنٌ کَرِیمٌ فِی کِتٰابٍ مَکْنُونٍ ) سوره واقعه آیه 78 [ نظرات / امتیازها ]