کاف در کلمه «أَ رَأَیْتَکَ» زائده است، و هیچ محلى از اعراب ندارد، فقط معناى خطاب را مى‏رساند چنانچه در اسماء اشاره این کار را مى‏کند. [ نظرات / امتیازها ]

«الَّذِی کَرَّمْتَ عَلَیَّ» آدم (علیه‌السلام) است، برترى دادن آدم بر ابلیس همان است که خداى تعالى او را وادار کرد که تا بر او سجده کند، و چون نکرد از درگاه خودش براند.
و از همین جا روشن مى‏شود که ابلیس از دستور سجده کردن بر آدم همین تفضیل را فهمید. [ نظرات / امتیازها ]

چنانچه از کلام ملائکه در پاسخ خداى تعالى که گفتند: «آیا در زمین خلقى قرار مى‏دهى که فساد و خونریزى کنند» (شیطان) فهمید که خلق آینده نیز گناه مى‏توانند بکنند، و لذا جرأت و جسارت به خرج داده تصمیم گرفت ذریه آدم را اغواء کند، و در تفسیر آیه «أَ تَجْعَلُ فِیها مَنْ یُفْسِدُ ...» (بقره/30) مطالبى که نافع باشد گذشت. [ نظرات / امتیازها ]

کلمه «احتناک» به طورى که در مجمع البیان (ج 6، ص 425) گفته به معناى قطع شدن از ریشه است، و وقتى گفته مى‏شود: «احتنک فلان ما عند فلان من مال او علم- فلانى آنچه مال یا علم نزد فلان کس بود همه را احتناک کرد» معنایش این است که جستجو نموده تا دینار آخرش را از او گرفت، و یا وقتى گفته مى‏شود «احتنک الجراد المزرع- ملخ زراعت را احتناک کرد» معنایش این است که تا دانه آخرش را خورد.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

(قال ارایتک هذا الذی کرمت علی لئن اخرتن الی یوم القیمه لاحتنکن ذریته الا قلیلا): (احتناک ) یا افسار کردن یعنی قطع شدن از ریشه ، شیطان در ادامه گفتارش خطاب به پروردگار کریم می گوید: خدایا این بود آن کسی که مرا به سجده او امر نمودی و چون معصیت کردم مرا از درگاه خودت راندی ؟ سوگند می خورم که اگر مرا تا روز قیامت ومدت عمر بشر در روی زمین مهلت دهی ، فرد فرد نسل او را مانند چهارپایان افسار می¬کنم و زمام امور آن¬ها رابدست می¬گیرم ، مگر اندکی از ایشان را که بندگان مخلص تو هستند( تفسیر المیزان). برای اینکار شیطان اعتمادسازی کرد و سخنان امام على(علیه السلام) در نهج‌البلاغه نیز بیانگر این واقعیت است، آن‌جا که مى‌فرماید: «آنان در زندگى به شیطان اعتماد کردند، او را تکیه‌گاه خویش و ملاک کارشان قرار دادند، او هم آنان را دام خود و وسیله‌اى براى اضلال دیگران قرار داد و سینه‌هاى آن‌ها را لانه خود ساخت. در درون آن‌ها تخم‌هاى رذالت و پستى گذاشت و جوجه‌هاى آن را در دامنشان پرورش داد، با چشم آن‌ها مى‌بیند و با زبان آن‌ها سخن مى‌گوید و به کمک آن‌ها بر مرکب اضلال و گم‌راهى خود سوار شده، کارهاى زشت و ناپسند را در نظرشان زیبا جلوه داده است. اینان مانند کسى هستند که عملشان شاهد بر این است که با مساعدت شیطان انجام شده و گفتار باطل را او بر زبانشان جارى کرده است.( نهج‌البلاغه، ص 53، خطبه 7)
به نقل از رهبر فرزانه آیت¬الله خامنه¬ای، امام بزرگوار فرمود: آمریکا شیطان بزرگ است. رئیس همه‌ی شیطان¬های عالم، ابلیس است؛ امّا ابلیس بنا به تصریح قرآن، تنها کاری که میتواند بکند این است که انسان¬ها را فریب می¬دهد، وسوسه می¬کند؛ امّا آمریکا، هم اغواء می¬کند، هم کشتار می¬کند، هم تحریم می¬کند، هم فریب می¬دهد، هم ریاکاری می¬کند؛ پرچم حقوق بشر را بلند می¬کند، ادّعای طرف‌داری از حقوق بشر می¬کند [امّا] هر چند روز یک بار در خیابان¬های شهرهای آمریکا یک بی‌گناهی، یک بی‌سلاحی به دست پلیس آمریکا به خاک‌وخون می¬غلطد؛ غیر از بقیّه‌ی جنایات و فجایع¬شان. این هم رفتارشان در ایران در دوران رژیم طاغوت و جنگ‌آفرینی‌هایشان، جنگ‌افروزی‌هایشان، به راه انداختن جریان¬های جنگ‌افروز از قبیل همین¬هایی که حالا در عراق و سوریه و بقیّه‌ی جاها مشغول خرابکاری هستند، اینها کارهای آمریکا است. حالا بعضی‌ها اصرار دارند این شیطان بزرگ را با این خصوصیّاتی که از ابلیس بدتر است بزک کنند و به شکل فرشته وانمود کنند. چرا؟ دین به‌کنار، انقلابیگری به‌کنار؛ وفاداری به مصالح کشور چه می¬شود؟ عقل چه می¬شود؟ کدام عقلی و کدام وجدانی اجازه می¬دهد که انسان قدرتی مثل قدرت آمریکا را به‌عنوان دوست، به‌عنوان مورد اعتماد، به‌عنوان فرشته‌ی نجات انتخاب بکند؟ این‌[گونه‌] هستند؛ حقیقت امر این است.(۱۳۹۴/۰۶/۱۸)
[ نظرات / امتیازها ]