1- خداوند، به انسان شخصیّت مىبخشد ومقام انسان را تا جایى بالا مىبرد که مىفرماید: تو یاد من باش، تا من هم یاد تو باشم. «اذکرونى اذکرکم»
2- کسانى مشمول لطف خاصّ هستند، که همواره به یاد خدا باشند.«اذکرونى اذکرکم»
3- ذکر خدا و نعمتهاى او، زمینهى شکر و سپاس است. چنانکه غفلت از یاد خدا، مایهى کفران است. «اذکرونى، اشکروا لى و لاتکفرون»
[ نظرات / امتیازها ]