اگر گاهى در تحقّق وعدههاى الهى تأخیرى دیده مىشود، این به معناى بىخبرى وغفلت او نیست که او طبق صریح آیهى قرآن، همه چیز را مىداند و از همه جا آگاه است، بلکه به دلایل مختلف است، از جمله:
الف: تا هر میزان که خلافکار مىتواند، پیمانه گناه خودرا پر کند. «انّما نُملى لهم لیزدادوا اِثما»(107) همانا به آنان مهلت مىدهیم تا گناهانشان زیاد شود.
ب: خطاکار توفیقى بیابد و توبه کند.
ج: کارهاى نیک گناهکار مصرف شود و او دیگر در قیامت طلبى نداشته باشد.
--------------------------------------------------------------------------------
107) آلعمران، 178.
[ نظرات / امتیازها ]