(وان الساعه اتیه لاریب فیها وان الله یبعث من فی القبور): (و اینکه رستاخیز آمدنی است و شکی در آن نیست و اینکه خدا همه در گور خفتگان رابرمی انگیزد و زنده می کند) این آیه عطف به (ذلک بان الله ...) در آیه قبلی است ، در آیه قبلی مسأله بعث را از طریق اثبات حق بودن خدا ثابت کرد، یعنی اینکه خدا حق است وجز فعل حق و عاری از باطل از او صادر نمی شود و اگر خداوند برای عالم خلقت غایت و معادی منظور نکرده باشد، خلقت عملی لغو و باطل می بود، که ساحت خدا از آن بدور است ، پس باید بعث و معادی باشد که غایت خلقت و نهایت آن باشد. لذا از حق بودن خدا استفاده می شود که قیامت آمدنی است و وقوع آن مستلزم حسابرسی خلایق است و هیچ شکی در تحقق آن وجود ندارد اما آن ساعت قیامت ناگهانی و بی مقدمه فرامی رسد و هیچ کس جز خدا از زمان وقوع آن آگاه نیست و در آن زمان خداوند همه مردگان خفته در گور را زنده می سازد تا برای حساب و کتاب در محضر عدل الهی حاضر شوند. لذا بعث و حساب و جزا غایت و نهایت خلقت است . [ نظرات / امتیازها ]

وَ اَنَّ السّاعَةَ آتِیَةٌ لا رَیْبَ فیها
و بدانند که رستاخیز آمدنى است و در آن تردیدى نیست.
وَ اَنَّ اللَّهَ یَبْعَثُ مَنْ فِى الْقُبُورِ
و باور کنند که خدا همه مردگان را در آستانه رستاخیز براى حسابرسى و دریافت پاداش و کیفر عملکردشان، از گورها بر مى انگیزد، چرا که دلیل هاى روشن و روشنگرى که در آیات پیش ترسیم گردید، به خوبى نشان مى دهد که معاد و جهان پس از مرگ در پیش روى ماست. [ نظرات / امتیازها ]

این آیه و آیه قبل به عنوان جمع بندى و نتیجه گیرى کلى، هدف اصلى از بیان "دلائل معاد در عالم جنین و گیاهان" را ضمن باز گوئى پنج نکته تشریح مى کند: (نکته 3-1 در آیه قبل ذکر شد.)
4- و باز همه اینها براى این است که بدانید ((ساعت پایان این جهان و آغاز جهان دیگر جاى شک و تردید ندارد)) (و ان الساعة لا ریب فیها).
و اینها همه مقدمه اى است براى آخرین نتیجه و آن اینکه ((خداوند تمام کسانى را که در قبرها آرمیده اند زنده مى کند (و ان الله یبعث من فى القبور).
البته این نتائج پنجگانه که بعضى مقدمه، و بعضى، ذى المقدمه، بعضى اشاره به امکان، و بعضى اشاره به وقوع است، مکمل یکدیگرند، و همگى به یک نقطه منتهى مى شوند و آن اینکه رستاخیز و بعث مردگان نه تنها امکان پذیر است بلکه قطعا تحقق خواهد یافت.
آنها که در امکان زندگى بعد از مرگ تردید دارند صحنه مشابه آن در زندگى انسانها و گیاهان دائما در برابر چشمان آنان است و همه سال و همه روز تکرار مى شود.
و اگر در قدرت خدا شک دارند این چیزى است که نمونه هاى بارز آن را با چشم خود مى بینند.
مگر انسانها در آغاز از خاک آفریده نشدند؟ بنابراین چه جاى تعجب که بار دیگر از خاک برخیزند؟
مگر همه سال زمینهاى مرده در برابر چشمان ما زنده نمى شوند؟ چه جاى تعجب که انسانهاى مرده پس از سالها، جان گیرند و از خاک برخیزند؟
و اگر در وقوع چنین چیزى تردید دارند، باید بدانند نظام حاکم بر آفرینش این جهان نشان مى دهد که هدفى از آن در کار است، وگرنه همه باطل و بیهوده بود، در حالى که این زندگى چند روزه و آمیخته با اینهمه ناملایمات و ناکامیها چیزى نیست که ارزش این را داشته باشد که هدف نهائى عالم آفرینش را تشکیل دهد.
بنابراین باید عالم دیگرى وجود داشته باشد، عالمى وسیع و جاودانه که شایسته است هدف آفرینش محسوب گردد. [ نظرات / امتیازها ]

وَ أَنَّ السَّاعَةَ آتِیَةٌ لا رَیْبَ فِیها وَ أَنَّ اللَّهَ یَبْعَثُ مَنْ فِی الْقُبُورِ «7»
وَ أَنَّ السَّاعَةَ آتِیَةٌ: و به سبب آنست که قیامت آینده است، یعنى تا به آن‌دلایل دانا شوند به وقوع قیامت. لا رَیْبَ فِیها: که هیچ شکى نیست در آمدن آن، زیرا تغیر از مقدمات گذشتن دنیا و آمدن عقبى است. وَ أَنَّ اللَّهَ یَبْعَثُ مَنْ فِی الْقُبُورِ: و براى آنکه بدانند که خداى تعالى برانگیزاند و زنده فرماید کسانى را که در قبرها هستند براى جزاى کردارهاى آنان به مقتضاى وعده خود که قابل خلف نیست و لا محاله به آن وفا خواهد نمود.
تنبیه: قوله تعالى‌ «لا رَیْبَ فِیها» یعنى قیامت و حشر خلایق براى مجازات به سبب براهین قاطعه و دلایل واضحه بر آن هر آینه به مرتبه اى باشد که قابل شک و ریبى نخواهد بود در واقع و نفس الامر اگرچه اکثر عالمیان وقوع آن را منکر شوند و تصدیق نکنند. [ نظرات / امتیازها ]

وَ أَن‌َّ السّاعَةَ آتِیَةٌ لا رَیب‌َ فِیها وَ أَن‌َّ اللّه‌َ یَبعَث‌ُ مَن‌ فِی‌ القُبُورِ «7»
و محقّقا ساعت‌ ‌که‌ یکی‌ ‌از‌ اسامی‌ قیامت‌ ‌است‌ خواهد آمد جای‌ شک‌ّ و ریب‌ نیست‌، و محقّقا خداوند مبعوث‌ می‌فرماید ‌هر‌ کس‌ ‌را‌ ‌که‌ ‌در‌ قبرها بودند.
(وَ أَن‌َّ السّاعَةَ آتِیَةٌ): مراد ‌از‌ ساعت‌ قیامت‌ ‌است‌ ‌که‌ یکی‌ ‌از‌ اسماء ‌آن‌ روز ساعت‌ ‌است‌ و الف‌ و لام‌ ‌آن‌ عهد ‌است‌ اشاره‌ ‌به‌ ‌آن‌ ساعت‌ مخصوص‌ ‌که‌ می‌فرماید:
«وَ ما أَمرُ السّاعَةِ إِلّا کَلَمح‌ِ البَصَرِ أَو هُوَ أَقرَب‌ُ» نحل‌ آیه 79. و منکر قیامت‌ کافر ‌است‌، و مسأله معاد ‌از‌ اصول‌ دین‌ ‌است‌ حتّی‌ کسانی‌ ‌که‌ معاد جسمانی‌ ‌را‌ منکر شوند لذا می‌فرماید:
(لا رَیب‌َ فِیها): بلکه‌ ‌اگر‌ معاد نباشد دستگاه‌ خلقت‌ و ارسال‌ رسل‌ و انزال‌ کتب‌ تمام‌ لغو می‌شود، بلکه‌ انکار عدل‌ الهی‌، و بعبارت‌ دیگر تمام‌ اصول‌ دین‌ و فروع‌ دین‌ و اخلاق‌ منوط ‌به‌ معاد ‌است‌ و ‌هر‌ کس‌ قائل‌ ‌به‌ مبدء شد قائل‌ ‌به‌ معاد ‌هم‌ هست‌ فقط طبیعی‌ منکر مبدء و معاد ‌است‌.
(أَن‌َّ اللّه‌َ یَبعَث‌ُ مَن‌ فِی‌ القُبُورِ)، بلکه‌ جمیع‌ انس‌ و جن‌ّ و وحوش‌ و حیوانات‌ مبعوث‌ می‌شوند: «وَ إِذَا الوُحُوش‌ُ حُشِرَت‌» تکویر آیه 5. [ نظرات / امتیازها ]