(والذین هم عن اللغو معرضون ): (و کسانیکه از لغو روی گردانند) صفت دیگر مؤمنان این است که از اعمال لغو یعنی کارهای مباحی که خیر و نفعی دردنیا و آخرت از آنها حاصل نمی شود، پرهیز می کنند. البته اعراض غیر از ترک کامل است ، چون مؤمنان هم بالاخره به واسطه بشر بودن در معرض لغزش و نسیان قرار دارندـ به هر جهت آنها به واسطه ایمانشان دائما با ساحت کبریاء و عظمت پروردگارشان ارتباط دارند و جز به اموری که خداوند آن را عظیم بداند، اشتغال نمی ورزند و ازمتاعهای دنیوی آنچه را که فرومایگان و جاهلان به آن تعلق و اهتمام دارند، عظیم نمی شمارند و در نظرشان خوار و بی مقدار است و اگر هم مورد طعنه و زخم زبان جاهلان واقع شوند جز به آرامش و سلام سخنی نمی گویند، پس توصیف مؤمنان به اعراض از لغو کنایه از علو همت و کرامت نفوس ایشانست . [ نظرات / امتیازها ]

«لغو»، به کار و سخن بیهوده مى‏گویند.
دورى از لغو در دنیا، بهره‏اش، محفوظ ماندن از لغو در قیامت است. «عن‏اللغو معرضون»، «لا تسمع فیها لاغیه».
اعراض از لغو، نباید با بدگویى و تندخویى همراه باشد، زیرا در آیه‏ى دیگر مى‏فرماید: «و اذا مرّوا باللغو مرّوا کراما» .
در روایات براى لغو، نمونه‏هایى آمده است از جمله: سخنى که در آن یاد خدا نباشد و یا غنا و لهویّات باشد.
[ نظرات / امتیازها ]

وَ الَّذِینَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ «3»
وصف دوم مؤمنین مى‌فرماید:
وَ الَّذِینَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ‌: و آنانکه ایشان از سخن بیهوده و کار بى‌فایده اعراض کنند و رو برگرداننده‌اند.
بیان: در این «لغو» وجوهى است:
1- باطل.
2- دروغ.
3- دشنام.
4- تمام گناهان.
5- على بن ابراهیم قمى- لغو را تفسیر به غنا و ملاهى نموده.
6- ارشاد مفید- از حضرت امیر المؤمنین علیه السّلام: کلّ قول لیس فیه ذکر «1» فهو لغو. هر گفتارى که نیست در آن ذکرى (یعنى یاد خدا یا یادآورى بموعظه) پس آن لغو است. «2» 7- مجمع- از حضرت صادق علیه السّلام تفسیر آیه اینست که مى‌گوید مرد براى تو باطلى را، یاد مى‌آورد تو را به آنچه نیست در تو؛ پس روى برگردانى براى خدا. و در روایت دیگر مراد، غنا ملاهى است. «3» تنبیه: خداى تعالى وصف فرموده مؤمنین را به اینکه اعراض کننده‌اند از لغو، یعنى بجا نیاورند آن را و راضى به آن نیستند و مخالطه ننمایند با کسى که آن را بجا آورد؛ و لذا در آیه دیگر فرمود «وَ إِذا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا کِراماً». و بعد از وصف به خشوع در نماز، توصیف فرمود ایشان را به اعراض از لغو، تا جمع نماید براى ایشان فعل و ترک شاقه بر نفس را که قاعده بناى تکلیف مى‌باشند. [ نظرات / امتیازها ]

وَ الَّذِین‌َ هُم‌ عَن‌ِ اللَّغوِ مُعرِضُون‌َ «3»
و کسانی‌ ‌که‌ ‌از‌ لغو اعراض‌ می‌کنند، لغو اقسامی‌ دارد و درجاتی‌.
1‌-‌ الدنیا (وَ ما هذِه‌ِ الحَیاةُ الدُّنیا إِلّا لَهوٌ وَ لَعِب‌ٌ). عنکبوت‌ ‌آیه‌ 64 باید مؤمن‌ زهد ‌در‌ دنیا و ترک‌ علاقه‌ باو و اعراض‌ ‌از‌ ‌او‌ داشته‌ ‌باشد‌.
2‌-‌ ‌در‌ اخبار تفسیر بغناء و ملهیات‌ کرده‌اند.
3‌-‌ تفسیر بکذب‌ ‌شده‌ ‌است‌.
4‌-‌ تفسیر بکلیه‌ معاصی‌ ‌شده‌.
5‌-‌ تفسیر باموری‌ ‌که‌ لغو و بی‌فائده‌ ‌است‌.
و بالجمله‌ لغو شامل‌ جمیع‌ ‌اینکه‌ اقسام‌ می‌شود و ‌اینکه‌ اقسام‌ بیان‌ مصادیق‌ ‌آن‌ ‌است‌ مؤمن‌ باید دائما بفکر آخرت‌ و عاقبة کارها ‌بر‌ آید بعبادت‌ و بنده‌گی‌ و تحصیل‌ سعادت‌ و رستگاری‌ مشغول‌ ‌باشد‌ و ‌هر‌ چه‌ ‌او‌ ‌را‌ ‌از‌ ‌خدا‌ و دین‌ و بنده‌گی‌ باز میدارد غفلت‌ نکند ‌حتی‌ امور دنیوی‌ ‌از‌ تحصیل‌ معاش‌ و دستگیری‌ ‌از‌ افتاده‌گان‌ و احسان‌ ‌به‌ بندگان‌ ‌را‌ بقصد قربت‌ و نیل‌ ‌به‌ سعادت‌ بجا آورد و ‌اینکه‌ معنی‌ ‌به‌ معنی‌ اتم‌ ‌آن‌ ‌در‌ خاندان‌ نبوت‌ بوده‌، لذا ‌در‌ اخبار بسیار تفسیر باین‌ خاندان‌ ‌شده‌ و تعبیر بمسلمین‌ ‌شده‌ ‌که‌ تسلیم‌ صرف‌ ‌باشد‌ ‌به‌ جمیع‌ واردات‌ و جمیع‌ عبادات‌ و ترک‌ کلیه‌ معاصی‌ و ملهیات‌.
‌در‌ اخبار زیادی‌ ‌در‌ کافی‌ دارد قریب‌ باین‌ معنی‌ ‌که‌ ‌هر‌ روز و شبی‌ ‌با‌ انسان‌ تکلم‌ می‌کند ‌که‌ ‌من‌ شاهد اعمال‌ امروز و امشب‌ تو هستم‌ دیروز نبودم‌ و فردا ‌هم‌ نیستم‌. (‌ما فات‌ مضی‌ و ‌ما سیأتیک‌ فاین‌‌-‌ قم‌ فاغتنم‌ الفرصة ‌بین‌ العدمین‌) [ نظرات / امتیازها ]