از آیه: تا آیه:
انتخاب سوره :
بازديد کننده گرامی چنانچه تمایل دارید، شما هم می توانید تفسیر ای در سايت ثبت کنید، تا با نام خودتان ثبت و در سايت نمایش داده شود.
 » تفسیر المیزان - خلاصه
(ان الذین کفروا وماتوا وهم کفار فلن یقبل من احدهم مل ء الارض ذهبا ولو افتدی به اولئک لهم عذاب الیم و مالهم من ناصرین ):(محققاکسانی که کافر شدند و با حال کفر از دنیا رفتند،از احدی از آنان رشوه پذیرفته نمی شود،اگر چه فرضابه فراخنای زمین طلا داشته باشند که بخواهند به عوض کفر خود بدهند و ایشان عذابی دردناک دارند وآنان را هیچ یاوری نیست )،گروهی که با حال کفر و ارتداد از دنیا بروند و هرگز توبه نکنند معلوم است ،چنین کسی که نتوانسته در دنیا توبه کند،هیچ عوض و بدلی به عوض آن توبه ازاو پذیرفته نخواهد شد و هیچ چیز خلأ توبه را پر نخواهد کرد،لذا در آخرت گرفتار عذاب دردناک الهی می گردند و نه شفیعی خواهند داشت و نه یاوری . [ نظرات / امتیازها ]
نظرات کاربران :
نظری ثبت نشده است.
بازديد کننده گرامی چنانچه تمایل دارید، نظر شما به نام خودتان ثبت و در سايت نمایش داده شود، قبل از ثبت نظر عضو سايت شويد و یا اگر عضو سايت هستيد لاگین کنید.[ عضويت در سايت ][ ورود اعضا ][ ورود ميهمان ]
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
  ابراهيم محمودي - برگزیده تفسیر نمونه
در این آیه به دنبال اشاره‏اى که در آیه قبل به توبه‏هاى بیهوده شد سخن از کفّاره بیهوده مى‏گوید، مى‏فرماید: «کسانى که کافر شدند و در حال کفر از دنیا رفتند اگر تمام روى زمین پر از طلا باشد و آن را به عنوان «فدیه» (و کفاره اعمال زشت خویش) بپردازند هرگز از آنها پذیرفته نخواهد شد» (إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا وَ ماتُوا وَ هُمْ کُفَّارٌ فَلَنْ یُقْبَلَ مِنْ أَحَدِهِمْ مِلْ‏ءُ الْأَرْضِ ذَهَباً وَ لَوِ افْتَدى‏ بِهِ).

روشن است کفر تمام اعمال نیک انسان را بر باد مى‏دهد و اگر تمام روى زمین پر از طلا باشد و در راه خدا انفاق کنند پذیرفته نخواهد شد و صد البته اگر چنین چیزى در قیامت در اختیار آنها باشد و بدهند پذیرفته نیست.

و در پایان آیه به نکته دیگرى اشاره فرموده مى‏گوید: «آنها کسانى هستند که مجازات دردناک دارند و یاورى ندارند» (أُولئِکَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِیمٌ وَ ما لَهُمْ مِنْ ناصِرِینَ).

یعنى، نه تنها فدیه و انفاق به حال آنها سودى ندارد بلکه شفاعت شفاعت کنندگان نیز شامل حال آنها نمى‏شود زیرا شفاعت شرایطى دارد که یکى از مهمترین آنها ایمان به خداست و اصولا شفاعت به اذن خدا است.

آنها هرگز از چنین افراد نالایق شفاعت نمى‏کنند که شفاعت نیز لیاقتى لازم دارد چرا که اذن الهى شامل افراد نالایق نمى‏شود.

[ نظرات / امتیازها ]
امتیاز داوران :
امتیاز کاربران :
نظرات کاربران :
نظری ثبت نشده است.
بازديد کننده گرامی چنانچه تمایل دارید، نظر شما به نام خودتان ثبت و در سايت نمایش داده شود، قبل از ثبت نظر عضو سايت شويد و یا اگر عضو سايت هستيد لاگین کنید.[ عضويت در سايت ][ ورود اعضا ][ ورود ميهمان ]
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
  مسعود ورزيده - تفسیرنمونه
کسانى که کافر شدند و در حال کفر از دنیا رفتند اگر تمام روى زمین پر از طلا باشد و آن را به عنوان فدیه (و کفاره اعمال زشت خویش ) بپردازند هرگز از آنها پذیرفته نخواهد شد (ان الذین کفروا و ماتوا و هم کفار فلن یقبل من احدهم مل ء الارض ذهبا و لو افتدى به ).
روشن است کفر تمام اعمال نیک انسان را بر باد مى دهد و اگر تمام روى زمین پر از طلا باشد و در راه خدا انفاق کنند پذیرفته نخواهد شد و صد البته اگر چنین چیزى در قیامت در اختیار آنها باشد و بدهند پذیرفته نیست .
بدیهى است منظور از این تعبیر (تمام روى زمین پر از طلا باشد و انفاق کنند) این است که انفاق آنها هر قدر زیاد هم باشد با وجود آلودگى روح و جان و دشمنى با حق بى فایده است و گرنه معلوم است که اگر مجموع زمین پر از طلا گردد در آن
موقع ارزش طلا با خاک یکسان خواهد بود. بنابراین جمله بالا کنایهاى براى بیان وسعت دایره انفاق و بخشش است .
در اینکه منظور از این انفاق در این جهان یا جهان دیگر است مفسران دو احتمال داده اند ولى ممکن است آیه ناظر به هر دو باشد چه تمام دنیا را در حال حیات خود انفاق کنند و چه در قیامت به عنوان فدیه بدهند پذیرفته نیست هر چند ظاهر آیه نشان مى دهد که مربوط به جهان دیگر است . زیرا مى گوید: کسانى که کافر شدند و در حال کفر از دنیا رفتند یعنى پس از مرگ در حال کفر اگر فرضا بزرگترین ثروتهاى جهان در اختیارشان باشد و تصور کنند همانند این جهان مى توانند با استفاده از ثروت مجازات الهى را از خود دور سازند سخت در اشتباه اند و این جریمه مالى و فدیه به هیچ وجه در مجازات آنها اثر نخواهد داشت . در واقع مضمون آیه شبیه چیزى است که در آیه 15 سوره حدید آمده است که مى گوید: فالیوم لا یوخذ منکم فدیة و لا من الذین کفروا: ((امروز نه از شما (منافقان ) و نه از کافران فدیه و غرامتى گرفته (و پذیرفته ) نمى شود)).
و در پایان آیه به نکته دیگرى اشاره فرموده ، مى گوید: آنها کسانى هستند که مجازات دردناک دارند و یاورى ندارند (اولئک لهم عذاب الیم و ما لهم من ناصرین ).
یعنى نه تنها فدیه و انفاق به حال آنها سودى ندارد بلکه شفاعت ، شفاعت کنندگان نیز شامل حال آنها نمى شود زیرا شفاعت شرایطى دارد که یکى از مهمترین آنها ایمان به خدا است و به همین دلیل اگر تمام شافعان روز قیامت جمع شوند تا براى فرد بیایمانى شفاعت کنند پذیرفته نخواهد شد.
و اصولا چون شفاعت به اذن خدا است آنها هرگز از چنین افراد نالایقى شفاعت نمى کنند که شفاعت نیز لیاقتى لازم دارد، چرا که اذن الهى شامل افراد نالایق نمى شود
[ نظرات / امتیازها ]
امتیاز داوران :
امتیاز کاربران :
نظرات کاربران :
نظری ثبت نشده است.
بازديد کننده گرامی چنانچه تمایل دارید، نظر شما به نام خودتان ثبت و در سايت نمایش داده شود، قبل از ثبت نظر عضو سايت شويد و یا اگر عضو سايت هستيد لاگین کنید.[ عضويت در سايت ][ ورود اعضا ][ ورود ميهمان ]
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
  عبدالله عبداللهي - اطیب البیان
محقّقا کسانى که کافر شدند و بکفر از دنیا رفتند اگر باندازه سعه ارض طلا داشته باشند و فدى دهند از آنها قبول نخواهد شد و عذاب دردناک براى آنها است و ناصر و معینى براى آنها نیست

مسئله فدى در جهاد با کفار است که مسلمین موقعى که اسیر از کفار میگیرند و میآورند حکم غلام و کنیز دارند و بین مجاهدین قسمت میکنند و جزو غنائم هستند مگر آنکه خود آن کفار فدى دهند یعنى چیزى طبق نظر رئیس مسلمین تقدیم کنند یا یکى از بستگان آنها فدى دهند و آزاد شود و آیه شریفه در مقام اینست که موضوع فدى مختص باین دنیا است در آخرت فدى قبول نمیشود و از عذاب براى او نجاتى نیست لذا میفرماید إِنَّ اَلَّذِینَ کَفَرُوا و این شامل جمیع کفار از مشرکین و اهل کتاب و نواصب و خوارج و غلات و مرتدین و کسانى که در حکم کفار هستند از مخالفین و معاندین و جمیع فرق ضالّه حتى غیر اثنى عشریه از فرق شیعه میشود وَ مٰاتُوا وَ هُمْ کُفّٰارٌ بهمان عقیده باطله از دنیا رفتند و توبه نکردند و بشرف اسلام مشرف نشدند

فَلَنْ یُقْبَلَ مِنْ أَحَدِهِمْ کلمه عام است شامل جمیع میشود بدون استثناء مِلْ ءُ اَلْأَرْضِ ذَهَباً قضیه فرضیه است آنهم فرض محال و الاّ کسى که از این دنیا رفت بقدر فلسى مالکیت ندارد وَ لَقَدْ جِئْتُمُونٰا فُرٰادىٰ کَمٰا خَلَقْنٰاکُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ انعام آیه 94، بعلاوه در دنیا هم محال است کسى بقدر ملاء الارض طلا داشته باشد بلکه طلا باین مقدار محال است وجود پیدا کند پس این آیه تقدیر فى تقدیر فى تقدیر کلها محال

وَ لَوِ اِفْتَدىٰ بِهِ از کلمه لن که براى نفى تأبید است و کلمه لو که امتناعیه است استفاده میشود که اگر بر فرض محال همچه فدایى باشد هرگز مورد قبول واقع نمیشود بلکه چیزى که در قیمت سبب نجات میشود ایمان و عمل صالح است و تقواى از معاصى

أُولٰئِکَ لَهُمْ عَذٰابٌ أَلِیمٌ لام اختصاص است که عذاب دردناک اختصاص باینها دارد و گذشت که جمیع عذابها دردناک است لکن البته مراتب دارد و جمیع اهل عذاب گرفتار عذاب دردناک هستند لکن البته متفاوت هستند بمراتب کفر و ازدیاد معاصى

وَ مٰا لَهُمْ مِنْ نٰاصِرِینَ نفى شفاعت میکند زیرا شفاعت شفعاء مختص باهل ایمان است که قابلیت رحمت و مغفرت داشته باشند و امّا کفار و کسانى که در حکم کفار هستند علاوه از اینکه شفیع و ناصر ندارند بلکه شفعاء قیامت خصم آنها هستند ویل لمن شفعائه خصمائه [ نظرات / امتیازها ]
امتیاز داوران :
امتیاز کاربران :
نظرات کاربران :
نظری ثبت نشده است.
بازديد کننده گرامی چنانچه تمایل دارید، نظر شما به نام خودتان ثبت و در سايت نمایش داده شود، قبل از ثبت نظر عضو سايت شويد و یا اگر عضو سايت هستيد لاگین کنید.[ عضويت در سايت ][ ورود اعضا ][ ورود ميهمان ]
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
 » پرتوی از قرآن
إِنَّ اَلَّذِینَ کَفَرُوا وَ مٰاتُوا وَ هُمْ کُفّٰارٌ فَلَنْ یُقْبَلَ مِنْ أَحَدِهِمْ مل و الارض ذَهَباً وَ لَوِ اِفْتَدىٰ بِهِ ، أُولٰئِکَ لَهُمْ عَذٰابٌ أَلِیمٌ وَ مٰا لَهُمْ مِنْ نٰاصِرِینَ

کفر به حق و کمال و تعالى انسانى، آن چنان ملازم با گرایش و جذب به زمین و منابع جذاب آنست که پیوسته هر یک مؤثر و متأثر از دیگرى مى باشد

کفر، به سوى سقوط در زمین، و جذب به زمین به سوى تاریکیهاى کفر همى کشاند تا یکسر به اسارت زمین و ثروتهاى آن در مى آید و مجالى براى آگاهى و به خود آمدن و توبه نمى یابد و منشأ کفر و اسارت را وسیلۀ کمال و آزادى مى پندارد و اسارت فکرى و اخلاقى را احساس نمى کند، و اگر احساس کند با تکان مرگ است و رسیدن به گردنۀ عبور که دیگر مجال توبه و تجدید حیات گذشته، و آنچه به جاى مانده زمین و ثروتها و علاقه هاى آنست که اگر همۀ آن را بدهد تا توبۀ مقبولى و آگاهى و بازگشت مطلوبى بیابد، براى همیشه و هیچ نخواهد یافت: فَلَنْ یُقْبَلَ مِنْ أَحَدِهِمْ مِلْ ءُ اَلْأَرْضِ ذَهَباً وَ لَیْسَتِ اَلتَّوْبَةُ لِلَّذِینَ یَعْمَلُونَ اَلسَّیِّئٰاتِ حَتّٰى إِذٰا حَضَرَ أَحَدَهُمُ اَلْمَوْتُ قٰالَ إِنِّی تُبْتُ اَلْآنَ وَ لاَ اَلَّذِینَ یَمُوتُونَ وَ هُمْ کُفّٰارٌ أُولٰئِکَ أَعْتَدْنٰا لَهُمْ عَذٰاباً أَلِیماً نساء 18 آنچه براى اینها از حاصل حیات مى ماند تجزیه و تضاد و عذاب دردناک است، بى آنکه یاورى و مددکارى یابند: أُولٰئِکَ لَهُمْ عَذٰابٌ أَلِیمٌ وَ مٰا لَهُمْ مِنْ نٰاصِرِینَ

این آیات شرایط توبه و تحول را در سه نمونه و گونۀ کفر اختیارى مى نمایاند: آنان که بعد از ایمانشان کافر و سپس تائب شدند و آنان که با کفر ترکیب و تکامل یافتند و آنان که به اسارت زمین و اموال آن درآمدند و مجاز را به جاى حقیقت و عرض را به جاى جوهر گرفتند گروه چهارم کسانى هستند که ناآگاهانه دچار کفر تقلیدى و تأثرى و عقیدۀ گناهان شرم آور شده به انگیزۀ فطرت و و جدان و ذهن جوینده، جویاى رهایى از کفر و پذیراى هدایت و راه شستشوى از گناه باشند با هدایت قرآن و گشودن در توبه، هر کس باید مراقب خود باشد و از خود انتقاد کند و کرسى اعتراف را در درون خود بر پا سازد و همیشه و در همۀ حالات در حال توبه باشد، پیش از آنکه به کلیسا و کرسى اعتراف آن و مسجد و مراسم آن روى آرد [ نظرات / امتیازها ]
امتیاز داوران :
امتیاز کاربران :
نظرات کاربران :
نظری ثبت نشده است.
بازديد کننده گرامی چنانچه تمایل دارید، نظر شما به نام خودتان ثبت و در سايت نمایش داده شود، قبل از ثبت نظر عضو سايت شويد و یا اگر عضو سايت هستيد لاگین کنید.[ عضويت در سايت ][ ورود اعضا ][ ورود ميهمان ]
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
 » تفسیر مخزن العرفان در علوم قرآن
إِنَّ اَلَّذِینَ کَفَرُوا وَ مٰاتُوا وَ هُمْ کُفّٰارٌ فَلَنْ یُقْبَلَ مِنْ أَحَدِهِمْ مِلْ ءُ اَلْأَرْضِ ذَهَباً وَ لَوِ اِفْتَدىٰ بِهِ آیه خبر مى دهد که آنهائى که کافر شدند و در حال کفر مردند اگر بقدر پرى زمین از طلا فدا بدهند از آنها قبول نخواهد گردید،آیه آیات بالا را مؤکد مى گرداند و در مقام اینست که دانسته شود عمل کافر هر قدر هم زیاد باشد مثل اینکه بفرض بقدرى مالک طلا باشد که تمام روى زمین را گرفته و تمام آن را فدا بدهد هرگز از وى قبول نخواهد شد زیراکه شرط اولى قبولى اعمال ایمان باصول دیانت است و فاقد ایمان هر قدر اعمالش بنظر نیکو آید از وى قبول نخواهد گردید أُولٰئِکَ لَهُمْ عَذٰابٌ أَلِیمٌ وَ مٰا لَهُمْ مِنْ نٰاصِرِینَ و براى کافرین در آخرت عذاب دردناک مهیا گردیده و ناصر و یارى کننده اى براى کافرین نخواهد بود

آرى ایمان در هر قلبى پدید گردد کیمیائى است که مس اعمال را طلا مى کند و عمل هر قدر کوچک بنظر آید در پرتو ایمان حقیقى و خلوص بزرک و ذى قیمت مى گردد و کم و زیادى ارزش عمل بسته بدرجات ایمان و اعمال صالح است و کافر با اضافه بر اینکه اعمال نیکش در بازار قیامت ارزش ندارد به پاداش کفرش عذاب سخت براى او مهیا گردیده و چون تمام موجودات دوست دوستان خدا و دشمن دشمنان خدا مى باشند این است که کافر در قیامت نه دوستى دارد و نه یاورى که او را شفاعت کند و از عذاب برهاند [ نظرات / امتیازها ]
امتیاز داوران :
امتیاز کاربران :
نظرات کاربران :
نظری ثبت نشده است.
بازديد کننده گرامی چنانچه تمایل دارید، نظر شما به نام خودتان ثبت و در سايت نمایش داده شود، قبل از ثبت نظر عضو سايت شويد و یا اگر عضو سايت هستيد لاگین کنید.[ عضويت در سايت ][ ورود اعضا ][ ورود ميهمان ]
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.