1- در شیوهى تبلیغ، مخاطب را حسّاس کنید. (کلمه «اَلا» یعنى آگاه باش که مسئله مهمّى است)
2- تمام مکاتب بشرى با خرافات و هوسها آلوده هستند و دین خالص، تنها از آن خداست. «للّه الدّین الخالص»
3- ارزش دین به خالص بودن آن است وگرنه هوسها و خرافات آن را مسخ میکند. «للّه الدّین الخالص»
4- منحرفان، انحرافات خود را توجیه مىکنند. بتپرستان مىگویند: ما بتها را مىپرستیم زیرا نمىتوانیم بدون واسطه به خدا نزدیک شویم. «ما نعبدهم الاّ لیقرّبونا»
5 - خداجویى، امرى نهفته در وجود انسان حتّى مشرکان است. «لیقرّبونا الى اللّه زلفى»
6- در پیشگاه الهى بعضى واسطهها مورد قبول و سفارش خداوند است. «و ابتغوا الیه الوسیلة» ولى بعضى وسیله ها مثل بت مورد قبول نیست. «ما نعبدهم الاّ لیقرّبونا الى اللّه زلفى»
7- بت پرستان مکّه خدا را قبول داشتند و بتها را واسطه قرب به او مىپنداشتند. «الى اللّه زلفى»
8 - مشرکان به شفاعت عقیده داشتند لکن شفیع خود را بتها مىپنداشتند. «الى اللّه زلفى»
9- قرب به خدا محبوب همه است. «لیقرّبونا الى اللّه زلفى»
10- قیامت روز پایان اختلافات است. «یحکم بینهم فى ما... یختلفون»
11- بستر هدایت الهى را باید انسان در خود فراهم کند و دروغ و کفران، انسان را از قابلیّت هدایت مىاندازد. «لا یهدى من هو کاذب کفّار»
12- دروغ مىتواند مقدّمه انحراف دائمى شود. «کاذب کفّار»
13- تقرب آفرینى بتها عقیدهاى است بس دروغ. «کاذب»
14- بتها نزد بت پرستان به مانند موجودات عاقل و فهیم بودند. («ما نعبدهم الاّ...» کلمه «هُم» براى افراد با شعور بکار مىرود.)
[ نظرات / امتیازها ]