(یا ایها النبی اذا جاءک المؤمنات یبایعنک علی ان لا یشرکن بالله شیئا و لایسرقن ولا یزنین ولا یقتلن اولادهن ولا یاتین ببهتان یفترینه بین ایدیهن وارجلهن ولایعصینک فی معروف فبایعهن و استغفرلهن الله ان الله غفور رحیم ):(ای پیامبر ص وقتی زنان مؤمن می آیند که با تو بر ایمان بیعت کنند که دیگر هرگز به خداشرک نیاورند و سرقت و زنا نکنند و اولاد خود را به قتل نرسانند و بر کسی افترا و بهتان ،میان دست و پای خود نبندند و با تو در هیچ امر به معروفی مخالفت نکنند، با این شرایطبا آنها بیعت کن و برای آنان از خدا طلب آمرزش و غفران نما، همانا خدا آمرزنده ومهربانست )در این آیه شریفه حکم بیعت زنان مؤمن با رسولخدا ص معین شده است و در آن اموری را برای آنها شرط کرده که بعضی میان زنان و مردان مشترک است (مانند شرک نورزیدن و نافرمانی نکردن از رسولخدا ص در کارهای نیک ) و بعضی دیگر بیشتر به زنان ارتباط دارد،(مانند دوری جستن از سرقت و زنا و کشتن اولاد و نسبت دادن فرزنددیگری به شوهر و...)چون زنان به حسب طبیعت عهده دار تدبیر منزلند و این زنان هستندکه باید عفت خانواده را حفظ کنند تا نسلی پاک به وسیله ایشان حاصل شود.نهی از شرک به خدا به معنای نهی از عبادت بتها و آلهه و ارباب غیر خداست .نهی از سرقت شامل نهی از سرقت از شوهر و یا غیر اوست .نهی از زنا به معنای نهی از گرفتن دوستان اجنبی و رفیق غیر شوهر و ارتکاب زناست .و در ادامه آنها را از اینکه فرزند غیر شوهر یا رفیق خود را به شوهر نسبت دهند، نهی می کند، چون این عمل کذب و بهتانی است که با دست و پای خود مرتکب شده اند.نهی ازمعصیت رسول در امرمعروف به جهت آنست که بفهماندآنچه رسولخدا ص در مجتمع اسلامی سنت نموده و مرسوم کند، برای جامعه اسلامی عملی معروف وپسندیده است و مخالفت با آن ، مخالفت با سنت اجتماعی و بی اعتبار کردن آنست ،پس این عبارت شامل ترک معروف ، از قبیل نماز، روزه و زکات و نیز شامل ارتکاب منکر ازقبیل خودآرایی و عشوه گری می شود.و در آخر برای تقویت امیدواری و رجاء در آن زنان می فرماید: خداوند آمرزنده ومهربان‌ است‌ . [ نظرات / امتیازها ]

{یا أَیُّهَا النَّبِیُّ إِذا جاءَکَ الْمُؤْمِناتُ یُبایِعْنَکَ عَلی‏ أَنْ لا یُشْرِکْنَ بِاللَّهِ شَیْئاً وَ لا یَسْرِقْنَ وَ لا یَزْنینَ وَ لا یَقْتُلْنَ أَوْلادَهُنَّ وَ لا یَأْتینَ بِبُهْتانٍ یَفْتَرینَهُ بَیْنَ أَیْدیهِنَّ وَ أَرْجُلِهِنَّ وَ لا یَعْصینَکَ فی‏ مَعْرُوفٍ فَبایِعْهُنَّ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُنَّ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحیمٌ}
این آیه روز فتح مکه نازل شده و پیغمبر اکرم ﷺ میان نماز ظهر و عصر در مسجد الحرام جلوس فرمود و مردها با حضرتش بیعت کردند و پس از نماز عصر امر فرمود ظرفی را پر از آب کردند و آنحضرت دست مبارک خود رادر آن اب گذاشت و به زنها فرمود هر کس میخواهد بیعت کند دست خود را داخل آب کند و من با زنان مصافحه خواهم کرد و بر آنها آیه فوق را قرائت نمودکه از شروط بیعت ایشان است, امه حکیم دختر حارث بن عبدالمطلب عرض کرد: ای رسول خــدا معروف چیست؟ که ما زنها باید در آن نافرمانی شما نکنیم و خــداوند ما را به آن امر نموده؟ رسول اکرم ﷺ فرمود: معروف عبارت از آنستکه صورتهای خود را نخراشید و سیلی بصورت خود نزنید و موهای خود را نکنید و گریبان چاک نزنید و لباس سیاه نپوشید و صدا را به واویلا بلند نکنید و کنار قبرها توقف ننمائید. و آن زنان با شروط در آیه به کیفیت مزبور به امر پیغمبر خــدا بیعت کردند.
حضرت صادق ع فرموده: معروفیکه باید معصیت رسولش را در آن بجا نیاورند عبارت است از نماز و روزه و سایر واجبات دیگر.
موفق بن احمد که یکی از علماء مخالفین بود در مناقب, ذیل آیه فوق از زبیربن عوام روایت کرده رسول اکرم ﷺ فرمود: اول زنیکه با من بیعت نمود و از مکه به مدینه هجرت کرد فاطمه بنت اسد مادر امیرالمؤمنین ع بود. [ نظرات / امتیازها ]