(جزاء وفاقا):(و با کیفر اعمال آنها توافق و هماهنگی کامل دارد) [ نظرات / امتیازها ]

که جزایى است موافق [کردارشان].

1 - جهنمیان به میزان کردار خویش، کیفر خواهند شد.

جزاء وفاقًا

«جزاء» مصدر است و نصب آن، یا براساس مفعول مطلق بودن آن است; یعنى، «یجزون جزاءً» و یا با تأویل به مشتق رفتن، حال براى «حمیم» و «غسّاق» است. در صورت اول، مراد این است که کیفر آنان، کیفرى مناسب و به میزان گناه آنان خواهد بود و در صورت دوم، همان «حمیم» و «غسّاق» کیفر مناسب آنان است. هر یک از دو احتمال، مى تواند مبناى برداشت یاد شده باشد. «وفاقاً» گرچه مصدر است; ولى چون صفت مى باشد، به معناى «موافقاً» خواهد بود.

2 - نوشاندن آب جوشان و خونابه زخم به دوزخیانِ طغیان گر، کیفرى هم طراز با طغیان گرى آنان است.

إلاّ حمیمًا و غسّاقًا . جزاء وفاقًا

چنانچه کلمه «جزاء» حال براى «حمیماً و غسّاقاً» باشد، نکته بالا قابل استفاده است.

3 - سرنوشت انسان در آخرت، براساس کردار او در دنیا است.

جزاء وفاقًا

4 - تناسب عذاب و گناه، در نظام کیفرى خداوند

جزاء وفاقًا
[ نظرات / امتیازها ]

[26] آیا خیال مى‏کنى که پروردگار در انداختن ایشان به آتش در حق آنان ستم کرده است؟ هرگز ... آنان خود بر خود ستم روا داشتند. مگر نه این است که فرستادگان او پیاپى بر ایشان وارد مى‏شدند؟ این جزاى کردارها و پایان راه ایشان است.

جَزاءً وِفاقاً- پاداشى درخور کردار.»

یعنى درست با اعمال ایشان برابر است نه بیش و نه کم. [ نظرات / امتیازها ]

جَزاءً وِفاقاً

این کیفرى است مناسب و در خور جنایت ها و حق کشى هاى آنان.

به باور «مقاتل» منظور این است که: این عذاب هراس انگیز دوزخ مناسب با شرک گرایى و حق ستیزى آنان است، که هم کیفر سهمگینى است و هم گناهى است که آنان به آن دست یازیدند. آرى، نه گناهى بزرگ تر از شرک گرایى و حق ستیزى خواهد بود، و نه عذابى بدتر از آتش شعله ور دوزخ.

امّا به باور «زجاج» منظور این است که: این پاداشى است هماهنگ و مناسب با عملکرد آنان.

از دیدگاه گروهى واژه «وفاق» به معنى «مقدار» و اندازه آمده و منظور آیه شریفه این است که کیفر آنان به اندازه گناهان و زشتکارى هایشان خواهد بود. [ نظرات / امتیازها ]

جزایی است موافق همان اعمال او.
اینکه اینها در جهنم با چنین عذابهایی روبرو هستند، به معنای این نیست که ظلمی حتی به اندازه نوک سوزن به کسی روا داشته می‌شود، بلکه این عذابها اعم از طولانی و پر آتش بودن دوره‌های جهنم و نوشیدن آّب داغ و خونابه و ندیدن خنکی همه تجسم اعمالی است که او در دنیا انجام داده است، جهنم را خود او درست کرده و جهنم در کمین او بود.
گاهی سوال می‌شود که آیا در بهشت که مومنان جایگاه جهنمیان و عذابهای آنها را می‌بینند، آیا ناراحت نمی‌شوند؟ جواب این است که جهنمیان تجسم اعمال خودشان را می‌بینند و بهشتیان هم به این مسئله آگاهی دارند فلذا هیچ احساس ظلمی نسبت به کسی نمی‌کنند.
مثلا در دروان انقلاب بعضی از مومنان را در داخل حمام پوستشان را می‌کندند و اتو روی بدنشان می‌کشیدند و سیگار روی بدن آنها خاموش می‌کردند، حال اگر کسی از این مومنان در جهنم عذاب شدن چنین افرادی را ببیند، آیا ذره‌ای دلش به حال او می‌سوزد؟!
برخی می‌گویند که خدا مهربان است و چنین عذابی نمی‌کند، ولی این با مهربانی خدا منافاتی ندارد، چرا که او برای هدایت انسانها و دور ماندن آنها از این آتش پیامبران را فرستاده است، ولی این انسانها هستند که با طغیان خود، خود را در معرض این آتش قرار می‌دهند.
جرم افراد طاغی
جرم این افراد طاغی در آیات بعدی بیان می‌شود:
[ نظرات / امتیازها ]

"این مجازاتى است موافق و مناسب اعمال آنها"(جزاء وفاقا).
چرا چنین نباشد ؟ در حالى که آنها در این دنیا قلبهاى مظلومان را سوزاندند ، روح و جان آنها را به آتش کشیدند و با ظلم و ستم و طغیان خود بر کسى رحم نکردند ، سزاوار است که در آنجا کیفرشان چنان باشد ، و نوشابه‏هایشان چنین ! اصولا همانگونه که بارها تاکید کرده‏ایم از آیات قرآن استفاده مى‏شود که حداقل بسیارى از کیفرهاى قیامت تجسمى است از اعمال دنیاى انسانها ، چنانکه در سوره تحریم آیه 7 مى‏خوانیم : یا ایها الذین کفروا لا تعتذروا الیوم انما تجزون ما کنتم تعملون : اى کافران امروز عذر مخواهید ، چرا که جزاى شما تنها اعمالى است که انجام مى‏دادید ( که اکنون تجسم یافته و در برابر شما حضور پیدا کرده [ نظرات / امتیازها ]