🔹تذکره در لغت:
تذکره از ماده "ذکر" و در لغت به معنای تَذَکُّر؛ یادآوری؛ بیدارباش و آگاهی دادن ؛ هشدار و پند؛ یادگار و یادداشت می باشد.
🌱«ذکر» یعنى شناختى که در ذهن حاضر باشد. (مفردات راغب).
🌱«تذکرة» اعم از «دلالت» (راهنمایى) و «اماره» (نشانه) است و به هر چیزى که با آن تذکّر حاصل شود، اطلاق مى گردد (مفردات راغب).
🌱«تذکیر» (مرادف تذکرة) به معناى موعظه کردن است.
🌱«ذکرى» (اسم مصدر آن) به معناى عبرت است (قاموس).
🔸تذکره در اصطلاح:
1- همانند "ذکر" نامی از نام های قرآن کریم به معنای هشدار، تذکر و یاد آوری.
2- پند و اندرز.
3- زندگی نامه و یا کتابی که در آن احوال شعرا نوشته شده باشد.
4- یادگار و یادداشت
5- گذرنامه و پاسپورت(در گذشته این عنوان برای گذرنامه و پاسپورت استفاده می شده است)
🔹تذکره در قرآن کریم :
🌱کلمه تذکره، نه بار در قرآن کریم بکار رفته است که به ترتیب سوره های قرآن عبارتند از:
1- إِلَّا تَذْکِرَةً لِمَنْ یخْشَى (طه/3)
2- نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْکِرَةً وَمَتَاعًا لِلْمُقْوِینَ (الواقعة/73)
3- لِنَجْعَلَهَا لَکُمْ تَذْکِرَةً وَتَعِیهَا أُذُنٌ وَاعِیةٌ (الحاقة/12)
4- وَإِنَّهُ لَتَذْکِرَةٌ لِلْمُتَّقِینَ (الحاقة/48)
5- إِنَّ هَذِهِ تَذْکِرَةٌ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِیلًا (المزمل/19)
6- فَمَا لَهُمْ عَنِ التَّذْکِرَةِ مُعْرِضِینَ (المدثر/49)
7- کَلَّا إِنَّهُ تَذْکِرَةٌ (المدثر/54)
8- إِنَّ هَذِهِ تَذْکِرَةٌ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِیلًا (الإنسان/29)
9- کَلَّا إِنَّهَا تَذْکِرَةٌ (عبس/11)
🌱مراد از «تذکره» بودن قرآن؛ راهنمایى، موعظه کردن و مایه عبرت بودن آن است .🌷
[ نظرات / امتیازها ]