1 - شوهران، پیوند الفت و همراهى با همسران خویش را در قیامت نادیده گرفته و از آنان متوارى خواهند شد.
یوم یفرّ المرء من ... و صـحبته
«صاحبة» همسرى است که با شوهر خویش ملازمت و معاشرت داشته باشد. این تعبیر حاکى از شدت حوادث قیامت است; به گونه اى که انسان، حتى همسرى را که در دنیا با او سازگار و همراه بود، نیز رها خواهد کرد.
2 - پدران در قیامت، با فرار از پسران خویش، خود را از آنها دور ساخته، آنان را تنها خواهند گذاشت.
و بنیه
3 - قیامت، روز محرومیت از یارى همسران حتى علاقه مندترین آنان به انسان
و صـحبته
فرار از همسرى که مصاحبت و همراهى او در دنیا به ثبوت رسیده بود ـ تا چه رسد به همسر ناسازگار ـ نشانه سودمند نبودن آنان در قیامت است.
4 - فرزندان، حتى پسران، در قیامت سودى به پدر و مادر نخواهند رساند.
و بنیه
«بنیه» گر چه تنها شامل پسران است; ولى یاد نکردن از دختران به دلیل وضوح یکسانى آنها با پسران یا کمتر بودن انتظار یارى رسانى آنان است. فرار پدران از فرزندان، فرار مادر از آنان را نیز در مفهوم خود دارد. گفتنى است: در فرار پدر و مادر از فرزندان، سودمند نبودن هر یک براى دیگرى، نهفته است.
[ نظرات / امتیازها ]