سپس مى افزاید: ((این کتاب کتابى است که مقربان آن را مشاھده مى کنند یا بر آن گواھى مى دھند)) (یشھده المقربون ) .
گرچه جمعى از مفسران ((مقربون )) را در این آیه به معنى فرشتگانى که مقرب درگاه الھى ھستند تفسیر کرده اند، فرشتگانى که ناظر بر نامه اعمال یا
سرنوشت حتمى ابرار و نیکانند .
ولى آیات بعد به خوبى نشان مى دھد که ((مقربون )) گروھى از خاصان و برگزیدگان مؤ منانند که مقامى بس والا دارند، و شاھد و ناظر نامه اعمال ابرار و
نیکان دیگرند، ھمانگونه که در آیه 10 و 11 سوره واقعه بعد از ذکر دو گروه ((اصحاب المیمنه )) و ((اصحاب المشئمة )) مى فرماید: و السابقون السابقون اولئک
المقربون : ((و پیشگامان پیشگام مقربان درگاه اویند)) .
و در آیه 89 سوره ((نحل )) مى خوانیم : و یوم نبعث فى کل امة شھیدا علیھم من انفسھم و جئنا بک شھیدا على ھؤ لاء: ((به یاد آورید روزى را که از ھر
امتى گواھى از خودشان بر آنھا مبعوث مى کنیم و تو را گواه آنھا قرار مى دھیم )).
[ نظرات / امتیازها ]