(و ما ارسلوا علیهم حافظین ):(و خداوند این مجرمین را نگهبان و مسئول مؤمنین نکرده ) [ نظرات / امتیازها ]

وَ ما أُرسِلُوا عَلَیهِم‌ حافِظِین‌َ (33)

وَ ما أُرسِلُوا: و حال‌ آنکه‌ فرستاده‌ نشده‌اند اهل‌ کفر و نفاق‌، عَلَیهِم‌ حافِظِین‌َ: ‌بر‌ مؤمنان‌ نگهبانان‌، ‌تا‌ گواهی‌ دهند ‌بر‌ ضلالت‌ و هدایت‌ ‌ایشان‌. ‌اینکه‌ تهکم‌ و توبیخ‌ ‌است‌ ‌بر‌ ‌ایشان‌. نزد بعضی‌ ‌اینکه‌ نیز ‌از‌ قول‌ کفّار ‌است‌. ‌یعنی‌ کفّار ‌از‌ روی‌ انکار می‌گفتند ‌که‌ اتباع‌ پیغمبر گمراهند و فرستاده‌ نشده‌اند ‌بر‌ ‌ایشان‌، ‌در‌ حالتی‌ ‌که‌ نگهبانان‌ ‌ایشان‌ باشند و ‌ایشان‌ ‌را‌ ‌از‌ شرک‌ باز دارند و ‌به‌ دین‌ دیگری‌ دعوت‌ کنند. چون‌ کفّار ‌با‌ مؤمنان‌ ‌به‌ ‌اینکه‌ طریق‌ سلوک‌ نموده‌ و پیوسته‌ استهزاء ‌به‌ ‌ایشان‌ نموده‌ و ‌بر‌ ‌آنها‌ خندیدند [ نظرات / امتیازها ]

33-‌ ‌اینکه‌ گروه‌ کافران‌ بنگهبانی‌ مؤمنان‌ فرستاده‌ نشده‌اند (‌که‌ مراقب‌ اعمال‌ ‌آنها‌ بوده‌ و بآنها طعن‌ بزنند بهتر ‌است‌ ‌که‌ بکار خودشان‌ مشغول‌ باشند).

و بقولی‌‌-‌ ‌ما کافران‌ ‌را‌ ‌ یا ‌ منافقان‌ ‌را‌ شاهد حال‌ مؤمنان‌ قرار نداده‌ایم‌ (بلکه‌ ‌در‌ روز قیامت‌ مؤمنان‌ ‌بر‌ ‌علیه‌ کافران‌ شهادت‌ خواهند داد). [ نظرات / امتیازها ]

گنه پیشگان کافر، شایسته قضاوت کردن و اظهار نظر درباره راه مؤمنان، نیستند.

و ما أرسلوا علیهم حـفظین

2 - تنها فرستادگان الهى، براى مراقبت از ایمان مردم و تشخیص هدایت و ضلالت آنان، شایسته اند.

و ما أُرسلوا علیهم حـفظین

مجهول بودن فعل «اُرسلوا»، گویاى آن است که تنها کسانى مى توانند مراقب مردم باشند که رسالتى برعهده آنان نهاده شده باشد. سیاق کلام نشان مى دهد که ارسال، باید از جانب خداوند باشد.

3 - مؤمنان نباید درباره ایمان و اعتقادات خود، براى نقطه نظرهاى کافران، ارزشى قائل شوند.

و ما أُرسلوا علیهم حـفظین

4 - گنه پیشگان کافر، در برخورد با مؤمنان، چنان خود را در مقام قیّم و نگهبان مى نشانند که گویا هدایت آنان را مأموریت خود مى دانند.

و ما أُرسلوا علیهم حـفظین
[ نظرات / امتیازها ]

کنند.

[33] و آن مجرمان و مفسدان که معمولا صاحبان ثروت و قدرت و پایگاهند، چنان مى‏پندارند که آنان موکل بر امور مردمند و به همین سبب از چپ و راست به پراکندن تهمتها مى‏پردازند، در صورتى که خود همچون دیگر مردمان‏اند و هیچ امتیاز و تسلطى نسبت به احدى ندارند.

وَ ما أُرْسِلُوا عَلَیْهِمْ حافِظِینَ- و آنان را براى نگهبانى از مؤمنان و دیگران نفرستاده‏اند.»

بلکه هر کس مسئول نفس خویش است، و قرآن، با این کلمه قاطع، آن مشروع بودن قلابى را که صاحبان سلطه و مترفان براى تسلط پیدا کردن بر مردمان مدعى آن مى‏شدند، از آنان سلب کرد. هرگز چنین نیست، و سلطه تنها به خداوند متعال و کسى که او معین کند تعلق دارد، آن مجرمان و تبهکاران غاصبان‏اند، و بر مسلمانان است که به احکام ستمگرانه ایشان توجه نکنند، بدان سبب که به هیچ وجه مشروع و بر حق نیست. [ نظرات / امتیازها ]

روشنگرى مى‏کند که:
وَ ما أُرْسِلُوا عَلَیْهِمْ حافِظِینَ‏
این واکنش ظالمانه و خردستیز کفرگرایان در برابر دعوت آسمانى پیامبر و پیروان او، در حالى بود که هرگز اینان به عنوان نگهبان بر مردم توحیدگرا گمارده نشده و مسئول عملکرد آنان نبودند، تا با آنها آن گونه زشت و ظالمانه رفتار کنند، و با عیبجویى و تمسخر و تحقیر و اهانت با آنان رو به رو شوند.
با این بیان اگر کفرگرایان به جاى این همه مردم‏آزارى و تاریک‏اندیشى راه درست را مى‏شناختند و درست رفتار مى‏کردند، برایشان بهتر نبود؟!
از دیدگاه «ابومسلم» منظور این است که: و این عملکرد نابخردانه کفرگرایان در حالى انجام مى‏شد که ما آنان را گواه عملکرد مؤمنان نفرستاده بودیم؛ چرا که گواهى اینان به زیان آنان پذیرفته نخواهد شد، امّا گواهى مردم با ایمان در روز رستاخیز بر ضد کفرگرایان پذیرفته است. [ نظرات / امتیازها ]

از آنجا که مؤ منان غالبا از افرادى بودند که موقعیت اجتماعى و ثروت قابل توجهى در اختیار نداشتند، و به همین دلیل کفار به آنها با چشم حقارت مى نگریستند، و ایمانشان را بى ارزش شمرده ، و آیینشان را به باد مسخره مى گرفتند، قرآن در آیه بعد مى گوید: ((این گروه کفار هرگز حافظ و نگهبان و متکفل زندگى آنها نبودند)) (و ما ارسلوا علیهم حافظین ).
پس به چه حقى ، و مطابق کدام منطقى بر آنها خرده مى گیرند؟!
در آیه 27 سوره هود مى خوانیم که ثروتمندان و مستکبران قوم نوح به او مى گفتند: و ما نراک اتبعک الا الذین هم اراذلنا بادى الراءى : ((ما کسانى را که از تو پیروى کرده اند جز گروهى اراذل ساده لوح نمى بینیم )).
و او در جواب مى گفت : و لا اقول للذین تزدرى اعینکم لن یؤ تیهم الله خیرا الله اعلم بما فى انفسهم : ((من هرگز نمى گویم آنها که در نظر شما خوار مى آیند خداوند خیرى بر آنها نخواهد داد، خدا از دل آنها آگاهتر است )) (هود 31).
این در حقیقت جوابى است به این افراد خودخواه و پرادعا که به شما چه مربوط که مؤ منان از کدام گروهند؟! شما در متن دعوت و محتواى آیین پیامبر اسلام (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) بنگرید.
ولى در قیامت مساءله بر عکس مى شود، چنانکه در آیه بعد مى فرماید:
((امروز مؤ منان از کفار مى خندند))! (فالیوم الذین آمنوا من الکفار یضحکون ). [ نظرات / امتیازها ]