ارْجِعی إِلى رَبِّکِ راضِیَةً مَرْضِیَّةً
که به محمّد و اهل بیت او مطمئن بودی ارجعی الی ربک‌در اثر اطاعت از خدا و رسیدن به پاداش، به مقام «راضیه مرضیة» رسیده است که او از خدا و خدا از او خشنود است راضیة (بالولایة) مرضیة (بالثواب»
[ نظرات / امتیازها ] ارجِعِی إِلی رَبِّکِ راضِیَةً مَرضِیَّةً (28)
ارجِعِی إِلی رَبِّکِ: باز گرد به سوی موعد رحمت پروردگار خود، راضِیَةً:
در حالتی که راضی باشی به آنچه به تو دهند. یا شاکر و صابر بودی در دنیا به آنچه به تو رسیده بود، یا خشنودی به افعال خود که مشاهده ثواب آن میکنی، مَرضِیَّةً: پسندیده شده نزد خدا به بندگی و اطاعت و عملی که کرده‌ای.
[ نظرات / امتیازها ] 1 - خداوند در قیامت، صاحبان قلب مطمئن را شایسته حضور در نزد خود خوانده و آنان را به قرب خویش دعوت خواهد کرد.
ارجعى إلى ربّک
2 - خداوند با فراخواندن صاحبان قلب آرام در قیامت به سوى خویش، جلوه هاى ربوبیت خود را بر آنان مى گستراند.
ارجعى إلى ربّک
ذکر هر یک از اسماى خداوند در این موارد، بیانگر نوع مواجه شدن افراد با او است و تعبیر «ربّک»، بیانگر این نکته است که صاحبان نفس مطمئن، مشمول ربوبیت خداوند و کمال افزون تر خواهند شد.
3 - تقرّب افزون تر به خداوند، پاداش کسانى است که براى آخرت خود پیشاپیش زاد و توشه ذخیره کرده اند.
یـلیتنى قدّمت لحیاتى ... ارجعى إلى ربّک
4 - میهمانان قرب خداوند در آخرت، به همه خواسته هاى خود دست یافته، از پاداش خویش خشنود خواهند بود.
راضیة
5 - برخوردارى از نفس مطمئن و تقرب به درگاه خداوند در قیامت، ویژه کسانى است که رضایت خداوند را به دست آورده اند.
مرضیّة
6 - خشنودى از خداوند و کسب رضایت او در دنیا، مایه راه یابى به درگاه او در آخرت است.
ارجعى إلى ربّک راضیة مرضیّة
«راضیة مرضیة» حال و بیانگر علت است. بنابراین رجوع به خداوند، پاداشِ دارا بودن آن دو حالت از پیش است.
7 - خشنود بودن از خداوند، زمینه ساز کسب رضایت او است.
راضیة مرضیّة
ترتیب ذکرى، ممکن است ناظر به ترتیب واقعى باشد; بنابراین، حالت «مرضیة» بودن، فرع حالت رضایت است.
8 - آزمون دیدن فقر و غنا، گرامى داشت یتیمان، تغذیه فقیران، ترک تصرف ارث دیگران و پرهیز از مال دوستى، مایه احساس رضایت انسان از خداوند و زمینه ساز رضایت خداوند از او است.
فأمّا الإنسـن إذا ما ابتلیه ... راضیة مرضیّة
نفس «راضى» و «مرضى» ـ به قرینه آیات پیشین ـ انسانى است که از اوصاف ذکر شده در آن آیات، مبرّا باشد.
[ نظرات / امتیازها ]
- ارجِعِی إِلی رَبِّکِ راضِیَةً مَرضِیَّةً- بعضی از مفسرین میگویند: کلمه (ارجعی) یعنی برگرد، در هنگام مرگ به انسان گفته میشود- چون خدا مکان معلومی ندارد، و در همه جا هست پس معلوم میشود: منظور از کلمه (إِلی رَبِّکِ) الی ثواب ربک میباشد، یعنی ای نفس و روح مطمئن و آرام؟ برگرد بسوی ثواب و پاداشهای نیکوئی که پروردگارت در مقابل اعمال نیک و پسندیده‌ات برایت در نظر گرفته است. معنای کلمه (راضِیَةً مَرضِیَّةً) که ترجمه شدند بقولی اینکه است که اینکه نفس از پروردگار خود راضی و خود و اعمالش نزد خدا مرضی و پسندیده است.
نظیر قسمتی از آیه- 119- سوره: مائده، که میفرماید: رَضِی‌َ اللّه‌ُ عَنهُم وَ رَضُوا عَنه‌ُ- یعنی خدا از آنان راضی است و آنان هم از خدا راضی خواهند بود.
[ نظرات / امتیازها ] ارجِعِی إِلی رَبِّکِ:
هنگام که در آستانه مرگ درآید باو خطاب تکوینی میشود که بسوی رحمت ساحت ربوبی خواهی باز گرد و نیز اعلام و مژده رحمت است که پیوسته او را بسوی مقصد و منتهی سیر که بهشت خلد است سوق میدهند.
راضِیَةً مَرضِیَّةً:
بیان صفت روح اهل ایمان پرهیزکار است که در مقام اعتقاد اطمینان و استقامت داشته و بآنچه پروردگار در باره او امر فرموده و یا خواسته رضایت داشته و در مقام انقیاد قلبی و اطاعت عملی بوده و شعار او رضایت و تسلیم در مقابل اراده پروردگار و حوادث بوده است پروردگار نیز در اثر قابلیت که اهل ایمان کسب نموده و در مقام فضیلت و عبودیت بوده رضایت او را پذیرفته ناگزیر مورد رضایت خود بوده و او را مرضی معرفی خواهد فرمود.
زیرا در اثر نیروی اطمینان و اعتماد بساحت پروردگار و اینکه شئون وجودی خود را از ساحت او دانسته و خود را تعلق محض باو پذیرفته و خود و شئون خود‌‌را قائم به پروردگار بداند و آنچه از ناحیه پروردگار در باره او توجه کند رضا و تسلیم محض بوده و آنچه از او خواسته در مقام اطاعت و انقیاد برآمده در اینصورت شعار او عبودیت بوده و در اثر اینکه قابلیت که کسب نموده مورد رضایت ساحت کبریائی نیز قرار خواهد گرفت.
بالاخره رضایت و تسلیم اهل ایمان پرهیزکار از پروردگار و از خواسته‌های او و اظهار رضایت و پذیرش و انقیاد نسبت به پروردگار سبب میشود که مورد رضایت ساحت کبریائی قرار بگیرد و معرفی شود و عبودیت او مورد تصدیق قرار بگیرد.
[ نظرات / امتیازها ]