با اینکه دشمن (مشرکین) عهدشکنى کرده (بودند ولی) خداوند راضى نشد که مسلمانان بدون اعلام لغویت عهد آنان را بشکنند، بلکه دستور داده نقض خود را به ایشان اعلام کنند تا ایشان بخاطر بى اطلاعى از آن بدام نیفتند. آرى، خداى تعالى با این دستور خود مسلمانان را حتى از این مقدار خیانت هم منع فرمود.
و اگر آیه مورد بحث مى‏خواست شکستن عهد را حتى در صورتى که مجوزى از ناحیه کفار نباشد تجویز کند مى‏بایستى میان کفار عهدشکن و کفار وفادار به عهد فرقى نباشد، و حال آنکه در دو آیه بعد کفار وفادار به عهد را استثناء کرده و فرموده: «مگر آن مشرکینى که شما با ایشان عهد بسته‏اید و ایشان عهد شما را به هیچ وجه نشکسته باشند، و احدى را علیه شما پشتیبانى نکرده باشند، چنین کسان را عهدشان را تا سر رسید مدت به پایان ببرید که خدا پرهیزکاران را دوست مى‏دارد».
و نیز راضى نشد به اینکه مسلمانان بدون مهلت عهد کفار عهدشکن را بشکنند، بلکه دستور داد که تا مدتى معین ایشان را مهلت دهند تا در کار خود فکر کنند و فردا نگویند شما ما را ناگهان غافلگیر کردید.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

1- لغو اعتبار پیمان با مشرکین، از اختیارات رهبر است. «برآءةٌ من اللّه و رسوله»
(پیمان‏هاى بسته شده با مشرکین درباره‏ى عدم تعرّض به یکدیگر بوده است)
2- وفا به پیمان آرى، تسلیم توطئه شدن، هرگز.«برآءةٌ ... إلى الَّذین عاهدتم»
3- گرچه از نظر حقوقى، موظّفیم به پیمان وفادار باشیم، ولى برائت قلبى از مشرکان و منحرفان، یک اصل دینى است. [1] «برآءةٌ من اللّه و رسوله»
4- گرچه قانونگذار خداست، «لایشرک فى حکمِه احداً» [2] ولى در سیره و عمل، خدا و رسول در کنار هم هستند. «من اللَّه و رسوله»
5 - برائت، نشانه‏ى قاطعیّت و اقتدار است، همچنان که سکوت در برابر توطئه‏ها و پیمان‏شکنى‏ها نشانه‏ى ضعف و ذلّت است. «برآءةٌ من اللّه و رسوله»
6- پیمان بستن با مشرکین در شرایطى مانع ندارد. «الّذین عاهدتم»
7- اگر به دلیل ترس از توطئه و خیانت، قراردادى لغو شد باید به مخالفان اعلام شود، تا غافلگیر نشوند.«برآءةٌ من اللَّه ...إلى ...المشرکین»


1) تفسیر اطیب‏ البیان.
2) کهف، 26.
[ نظرات / امتیازها ]

برائت و بیزاری خداوند از مشرکان و لغو همه پیمانها بامشرکان دلیل مستحکمی است بر جدایی گروه های مشرک از دین و اسلام و دوری از آنها واز همه مهمتر لغو پیمانها که یکی از مهمترین قراردادها می باشد [ نظرات / امتیازها ]

تنها سوره‌ی توبه (برائت، حجّت) است که ﴿بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم﴾ در ابتدای آن نمی‌بینیم؛ چرا که سوره‌ی توبه با اعلام جنگ به جنایت‌کاران مکّه و پیمان‌شکنان آغاز شده‌است، و به‌تعبیری اعلام جنگ با توصیف خداوند به رحمان و رحیم سازگار نیست. سوره‌ی توبه به اجماع امّت با ﴿بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم﴾ نازل نشده‌است و همه این را می‌دانستند و از ضروریات دین است. [ نظرات / امتیازها ]

از پیامبراکرم صلی الله علیه و آله وسلم روایت شده: «هر کس سوره انفال و توبه را قرائت نماید، من شفاعت کننده و گواهی دهنده به سود او در روز قیامت هستم که او از نفاق مبرّا است و به تعداد همه مردان و زنان منافق در دنیا، ده حسنه به او عطا می شود و ده گناه از او پاک شده و ده درجه بر درجات او افزوده می شود و عرش و حاملان آن در ایام حضورش در دنیا، بر او درود می فرستند.» (3)

امام صادق علیه السلام: «کسی که سوره انفال و توبه را در هر ماه قرائت کند، هرگز نفاق وارد قلب او نمی شود و از شیعیان امیرالمومنین علی علیه السلام خواهد بود.»(4)

در تفسیر عیاشی پس از نقل این روایت اضافه کرده است:

«و روز قیامت بر سفره های بهشتی همراه شیعیان امام علی علیه السلام روزی می خورد تا اینکه مردم از حساب فارغ شوند.»( [ نظرات / امتیازها ]