دنیا، بازار است و مردم در آن معاملهگر. فروشنده، مردماند و خریدار خداوند. متاعِ معامله، مال و جان است و بهاى معامله بهشت. اگر به خدا بفروشند، سراسر سود و اگر به دیگرى بفروشند، یکسره خسارت است.
معامله با خدا چند امتیاز دارد:
1- خود ما و توان و دارایى ما از اوست، سزاوار نیست که به جز او بدهیم.
2- خداوند، اندک را هم مىخرد. «مثقال ذرّة خیراً یره»
3- عیوب جنس را اصلاح مىکند و رسوا نمىسازد.
4- به بهاى بهشت مىخرد. خداوند در خریدن وارد مزایده مىشود و نرخى را پیشنهاد مىکند که فروختن به غیر او احمقانه و خسارت است.
امام صادقعلیه السلام مىفرماید: براى بدنهاى شما جز بهشت، بهایى نیست، پس خود را به کمتر از بهشت نفروشید. [168]
[ نظرات / امتیازها ] 1 این آیه یک تشبیه زیباست و حال مجاهدان و پاداش آنان را با یک مثال تجارت بیان کرده است؛ به این بیان که در هر معامله یا تجارتى پنج رکن اساسى وجود دارد که عبارت اند از:
خریدار، که خدا خریدار جان و مال مؤمنان معرفى شده است
فروشنده، که مؤمنان مجاهد هستند
کالاى مورد معامله، جان ها و اموال مؤمنان است
بهاى کالا، بهشتى است که خدا بهاى آن را بهایى است که خدا مى پردازد
خرّم آن روز که جان مى رود اندر طلبت تا بیایند عزیزان به مبارکبادم
(سعدى)
سند معامله که در اینجا تورات، انجیل و قرآن به عنوان سه سند محکم این معامله معرفى شده اند
2 در این معامله، افزون بر ارائه سندهاى محکم، اشاره شده که خود خریدار، یعنى خدا، وفادارترین شخص نسبت به عهد خویش مى باشد که از ارائه هر سندى مهم تر است
3 خدا وفادارترین شخص در وعده هاى خود است؛ زیرا هم قدرت پرداخت دارد و هم نیازى ندارد تا بهاى دیگران را نپردازد، و هم کارى برخلاف حکمت انجام نمى دهد؛ بنابراین، هرچند بهاى این معامله بهشت است، خطرهاى تجارت نسیه را ندارد
4 در پایان معامله، به خریدار تبریک و مژده مى دهند که معامله پرسودى کرده و به کامیابى و رستگارى رسیده است
قالب مجروح اگر در خاک و خون غلطد چه باک روح پاک اندر جوار لطف ربّ العالمین
(سعدى)
5 آیه ى فوق نشان دهندۀ اوج لطف الهى به انسان است؛ زیرا خدا باآنکه مالک همه جهان است و کسى بر او حقى ندارد، مواهبى را که خود به بندگان بخشیده، از آنان مى خرد و بهایى صدچندان در برابر آن ها برعهده مى گیرد و مى پردازد و جهادى را که موجب سربلندى و پیروزى ملت هاست، به عنوان کالاى معامله از انسان مى خرد
[ نظرات / امتیازها ]