کلمهى «تُکوى» از ریشه «کىّ»، به معناى چسباندن چیز داغ به اعضاى بدن است.
انتخاب این سه موضع از بدن براى داغ نهادن، یا براى آن است که گرما از این سه نقطه زودتر به درون بدن سرایت مىکند، [1] یا براى این است که ثروتمندان با چهره به فقیران عبوس مىکنند، با پهلو بىاعتنایى و با کمر، پشت به آنان مىکنند، یا اینکه مراد از صورت، جلوى بدن است و مراد از کمر، عقب بدن و مقصود از پهلو، دو طرف بدن. یعنى کنایه از گداختن همهى بدن است.
امام صادقعلیه السلام، با استناد به این آیه، ترک زکات را از گناهان کبیره دانستهاند. [2]
در روایتى ابوذر مىگوید: رسول خداصلى الله علیه وآله کنار کعبه دوبار فرمودند: «هم الأخسرون و ربّ الکعبة»، به خداى کعبه قسم! آنان زیانکارترین هستند. پرسیدم: پدر و مادرم فدایت! منظورتان چه کسانى است؟ فرمود: زراندوزان. [3]
1) تفسیر نمونه.
2) تفسیر کنزالدقائق.
3) تفسیر مجمعالبیان.
[ نظرات / امتیازها ] 1 آیه به تجسّم اعمال در رستاخیز اشاره دارد که اعمال انسان نابود نمى شود، بلکه در جهان دیگر در برابر انسان مجسّم مى شود و مایه سرور یا عذاب او مى گردد
2 در این آیه، از میان اعضاى بدن به داغ گذاردن بر سه عضو، یعنى پیشانى، پشت و پهلو اشاره شده است؛ شاید این بدان سبب باشد که انسان معمولاً با این سه عضو در برابر محرومان عکس العمل نشان مى دهد؛ یعنى زراندوزان گاهى صورت در هم مى کشند و گاهى روى بر مى گردانند و به آنان پشت مى کنند و یا اینکه مقصود از صورت، جلوى بدن و مقصود از کمر، عقب بدن و مقصود از پهلو دو طرف بدن است
3 در آیه اشاره شده که «آتش بر سکه ها مى ریزند» و نفرمود که «سکه ها را داغ مى کنند» تا نشان دهد سکه ها زیر آتش به خوبى گداخته و سوزان مى شوند، تا عذاب زراندوزان سنگ دل بیشتر گردد
[ نظرات / امتیازها ]