این آیه انکار لازمه گفتار و پندار انسان است، که مى‏گوید: «أَهْلَکْتُ مالًا لُبَداً»، و آن را با لحن کنایه انکار مى‏کند، و حاصل معناى آن این است که: لازمه اینکه انسان مى‏گوید مالى بسیار نفله کردم، این است که او خیال کرده باشد ما از انفاق او غافل و جاهلیم، و او در این خیال خطا کرده، چون خداى سبحان آنچه را او انفاق کرده دیده ولى این مقدار انفاق در رسیدن به آن رستگارى و به میمنت حیات کافى نیست، بلکه کسى که چنین زندگى را طالب باشد، باید از مشقت عبودیت بیش از آن را تحمل کند، و از گردنه‏هاى دشوارترى عبور کند و در مجاهداتى که مؤمنین دارند گام به گام با ایشان باشد. [ نظرات / امتیازها ]