● مرضيه علمدار .ب -
تفسیر نمونه
بار دیگر قرآن به سراغ اهمیت و عظمت این کتاب آسمانى مىرود و به پاسخ بعضى از ایرادات و یا بهانه جوئیهاى مخالفان مىپردازد.
نخست مىگوید: «و ما قرآن را بحق نازل کردیم» (وَ بِالْحَقِّ أَنْزَلْناهُ).
بلافاصله اضافه مىکند: «و بحق نازل شد» (وَ بِالْحَقِّ نَزَلَ).
گاهى انسان شروع به کارى مىکند اما چون قدرتش محدود است نمىتواند آن را تا به آخر بطور صحیح پیاده کند، اما کسى که از همه چیز آگاه است، و بر همه چیز تواناست، هم آغاز را بطور صحیح شروع مىکند و هم انجام را بطور کامل تحقق مىبخشد، فى المثل گاهى انسان آب زلالى را از سر چشمه رها مىکند، اما چون نمىتواند در مسیر راه آن را از آلودگیها حفظ کند پاک و زلال به دست مصرف کننده نمىرسد، ولى آن کس که از هر نظر بر کار خود مسلط است، هم آن را پاک و زلال از چشمه بیرون مىآورد، و هم آن را پاک و زلال در ظرفهاى تشنگان و نوشندگان وارد مىسازد.
قرآن نیز درست چنین کتابى است که به حق از ناحیه خداوند نازل شده است و در تمام مسیر ابلاغ چه در آن مرحله که واسطه جبرئیل بوده، و چه در آن مرحله که گیرنده پیامبر صلّى اللّه علیه و آله بود، در همه حال آن را از هر نظر حفظ و حراست فرمود و حتّى با گذشت زمان دست هیچ گونه تحریف به دامانش دراز نشده و نخواهد شد، چرا که خدا پاسداریش را بر عهده گرفته است.
بنابراین، این آب زلال وحى الهى از عصر پیامبر صلّى اللّه علیه و آله تا پایان جهان دست نخورده به همه دلها راه مىیابد.
و در پایان مىفرماید: «و ما تو را جز به عنوان بشارت دهنده نفرستادیم» و حق هیچ گونه تغییر در محتواى قرآن ندارى (وَ ما أَرْسَلْناکَ إِلَّا مُبَشِّراً وَ نَذِیراً).
[ نظرات / امتیازها ]
1)
: با توجه به آنچه ذیل تفسیر شریف المیزان بیان شد می توان گفت : کار سوم هم انجام شده وآن اینکه آن اب را در جویبار اصلی روان ساخته است تا به خوبی به مقصد برسد
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● عبدالله عبداللهي -
اثنی عشری
وَ بِالْحَقِّ أَنْزَلْناهُ وَ بِالْحَقِّ نَزَلَ وَ ما أَرْسَلْناکَ إِلاَّ مُبَشِّراً وَ نَذِیراً (105)
وَ بِالْحَقِّ أَنْزَلْناهُ: و به حق نازل فرمودیم قرآن را، یعنى قرآن را نازل نمودیم در حالتى که ملتبس است به راستى و درستى و حق، که آن مقتضاى انزال بود از هدایت و ارشاد و عمل به مضمون آن. وَ بِالْحَقِّ نَزَلَ: و به حق نازل شد قرآن، یعنى قرآن نازل نشد مگر آنکه متلبّس بود به حق و صواب. در تبیان «1»- فرموده حرف «باء» به معنى «على» و مراد از حق، حضرت رسالت است یعنى «على محمّد نزل القران» بر حضرت محمد صلّى اللّه علیه و آله و سلّم نازل شد قرآن. بعضى در تفسیر این آیه گفتهاند که نازل ننمودیم قرآن را از آسمان مگر به دستهاى از ملائکه، و نازل ننمودیم بر پیغمبر مگر محفوظ به ملائکه از مخالطه شیطان. ممکن است مراد آیه نفى طارى شدن بطلان باشد به قرآن در اول امر و آخر امر.
عبرت: تفسیر کاشفى از مدارک نقل نموده از بعضى اهل صلاح که:
محمد بن سماک بیمار شد، قاروره او را نزد طبیب نصرانى مىبردیم. مردى نیکو روى خوشگوى جامه نیکو پوشیده به ما رسید، و صورت حال پرسید. ما بیان کردیم، فرمود: سبحان اللّه در مهمّ دوست خدا از دشمن خدا استغاثهمىکنید. باز گردید و به ابن سماک گوئید: دست خود به موضع درد گذارد و بگوید: (وَ بِالْحَقِّ أَنْزَلْناهُ وَ بِالْحَقِّ نَزَلَ) این بگفت و از چشم غایب شد. باز گشتیم، و به او گفتیم، او چنین نمود، و این کلمات با برکات بگفت، شفا یافت. و گفتهاند آن شخص خضر علیه السّلام بوده.
وَ ما أَرْسَلْناکَ إِلَّا مُبَشِّراً وَ نَذِیراً: و نفرستادیم تو را اى پیغمبر مگر در حالتى که مژده دهنده باشى فرمانبرداران را به ثواب، و ترساننده مر نافرمانان را به عقاب. حاصل آنکه: بر تو است بشارت دادن و ترسانیدن، خواه تصدیق کنند یا انکار نمایند.
[ نظرات / امتیازها ]
1)
: این که با بالحق به معنی علی باشد می تواند تایید دو نظری باشد که ذیل تفسیر شریف المیزان ونمونه تقدیم داشتم
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
» اطیب البیان
وَ بِالحَقِّ أَنزَلناهُ وَ بِالحَقِّ نَزَلَ وَ ما أَرسَلناکَ إِلاّ مُبَشِّراً وَ نَذِیراً (105) وَ قُرآناً فَرَقناهُ لِتَقرَأَهُ عَلَی النّاسِ عَلی مُکثٍ وَ نَزَّلناهُ تَنزِیلاً (106)
و اینکه قرآن مجید را ما بحقّ نازل کردیم او را و بحق نازل شد و ما نفرستادیم ترا مگر بشارت دهنده بمؤمنین و مطیعین و انذار کننده کافرین و عاصین را و اینکه قرآن را ما متفرّقا نازل کردیم سوره سوره و آیه آیه تا اینکه تلاوت کنی بر بندگان بآرامی جزء فجزء و نازل کردیم او را نازل کردنی وَ بِالحَقِّ أَنزَلناهُ حقّ مقابل باطل بمعنی ثابت و محقّق و صواب و درست و بجا و بموقع است و لذا یکی از اسامی الهی حق است اشاره بمقام واجب الوجودی و باطل زائل و فانی و از بین رفتن و بر خلاف صواب است چنانچه گذشت در آیه 83 إِنَّ الباطِلَ کانَ زَهُوقاً وَ بِالحَقِّ نَزَلَ تمام قرآن بر وفق حکمت و مصلحت از برای هدایت و ارشاد و سعادت بشراست وَ ما أَرسَلناکَ و ما ترا نفرستادیم إِلّا مُبَشِّراً وَ نَذِیراً بشارت به اینکه ایمان کامل و اعمال صالحه و اخلاق فاضله موجب سعادت دنیا و آخرت و مثوبات و تفضّلات الهی و مشمول رحمت واسعه میشود و انذار به اینکه شرک و کفر و عناد و ضلالت و فسق و اعمال سیّئه و ظلم و صفات رذیله مورث بلاء و عذاب و سخط و غضب حق در دنیا و آخرت میشود وَ قُرآناً فَرَقناهُ سوره سوره آیه آیه در ظرف بیست و سه سال نازل شد مثل توریة و انجیل نبود که دفعتا نازل شده و سرّ تفریق و علة آن لِتَقرَأَهُ عَلَی النّاسِ عَلی مُکثٍ زیرا باید اینکه امّت یکی یکی احکام و دستورات را بآنها ابلاغ کرد اگر یک دفعه تمام بآنها متوجّه شود زیر بار نمیروند چنانچه امروز هم اگر کافری بشرف اسلام مشرف شد باید بتدریج احکام اسلام را باو تعلیم و تزریق کرد وَ نَزَّلناهُ تَنزِیلًا و ما نازل کردیم نازل کردنی که گفتیم مراتب نزول قرآن.
اولا در عالم نورانیّت بر نور مقدس حضرت رسالت.
و ثانیا در لوح محفوظ.
و ثالثا در شب قدر در آسمان اوّل.
رابعا بر ملائکه و مخصوصا امین وحی جبرئیل.
و خامسا بر قلب مطهّر حضرت.
و سادسا بر امّت هر جزئی بموقع خود.
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
» تفسیر احسن الحدیث
وَ بِالْحَقِّ أَنْزَلْنٰاهُ وَ بِالْحَقِّ نَزَلَ وَ مٰا أَرْسَلْنٰاکَ إِلاّٰ مُبَشِّراً وَ نَذِیراً از این آیه باز به وصف قرآن توجه شده است، تکرار «الحق» براى تأکید است و اگر «و به نزل» مى گفت باز صحیح بود، این آیه مى تواند بآیۀ 73 وَ إِنْ کٰادُوا لَیَفْتِنُونَکَ عَنِ اَلَّذِی أَوْحَیْنٰا مربوط باشد یعنى قرآن را به حق نازل کرده ایم و حق نازل شده است، باطل را در آن راهى نیست، تو هم فقط بشارت دهنده و انذارکننده اى و حق دخل و تصرف ندارى و آنچه نازل گشته است باید همان را تبلیغ کنى
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
» تفسیر مخزن العرفان در علوم قرآن
وَ بِالْحَقِّ أَنْزَلْنٰاهُ وَ بِالْحَقِّ نَزَلَ وَ مٰا أَرْسَلْنٰاکَ إِلاّٰ مُبَشِّراً وَ نَذِیراً جار و مجرور در (بِالْحَقِّ أَنْزَلْنٰاهُ ) منصوب المحل است یعنى ملتبسا بحق و به حقیقت فرود آمده،و بعضى از مفسرین چنین گفته ما نازل ننمودیم قرآن را از آسمان مگر اینکه او را محفوظ گردانیدیم بر صدى از ملائکه و برسول نازل ننمودیم مگر اینکه آن را محفوظ گردانیدیم از اختلاط و تصرف شیاطین و شاید مقصود نفى اعتراء بطلان باشد در اول امر و آخر امر (منهج الصادقین)
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
» تفسیر نور
وَ بِالْحَقِّ أَنْزَلْناهُ وَ بِالْحَقِّ نَزَلَ وَ ما أَرْسَلْناکَ إِلَّا مُبَشِّراً وَ نَذِیراً «105»
و ما قرآن را به حقّ نازل کردیم و به حقّ نازل شد و ماتورا جز به عنوان بشارت دهنده و بیمرسان نفرستادیم.
پیام ها
1- سلامت قرآن تضمین شده است. هم خداوند قرآن را به حقّ نازل کرد، هم وحى الهى به سلامت به مقصد رسید و شیاطین نتوانستند آسیبى به آن رسانند. «بِالْحَقِّ أَنْزَلْناهُ وَ بِالْحَقِّ نَزَلَ»
2- محور کار پیامبران، بشارت و انذار است و حقِّ کاستن و افزودن بر وحى را ندارند. «مُبَشِّراً وَ نَذِیراً»
3- مسئولیّت پذیرش یا نپذیرفتن مردم با پیامبر نیست و کسى حقّ تحمیل عقیده بر دیگران را ندارد. «ما أَرْسَلْناکَ إِلَّا مُبَشِّراً وَ نَذِیراً»
4- بشارت و انذار در کنار هم مؤثّر است. «مُبَشِّراً وَ نَذِیراً»
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
» تفسیر کاشف
وَ بِالْحَقِّ أَنْزَلْنٰاهُ وَ بِالْحَقِّ نَزَلَ مفسران درباره تفاوت میان این دو جمله چند نظر دارند و بهترین آنها نظر طبرسى و رازى است که خلاصۀ آن با اندک تصرّف به قصد توضیح چنین است: مراد از جملۀ «وَ بِالْحَقِّ أَنْزَلْنٰاهُ »، آن است که قرآن حق را در بردارد و مراد از جملۀ «وَ بِالْحَقِّ نَزَلَ »، آن است که هدف خداوند از نزول قرآن آن است که مردم به آن ایمان آورند و بدان عمل کنند و این امر، قبلا تحقق یافته، زیرا مسلمانان بدان ایمان آورده و اخلاصمندان بدان عمل کرده اند ما نظر رازى و طبرسى را دربارۀ جملۀ نخست قبول داریم؛ امّا نظر ما در مورد جملۀ دوم چنین است: هرگونه رفتارى که مردم پیش از نزول قرآن داشتند و یا پس از نزول آن خواهند داشت، در صورتى که حق، نیکو و مصلحت باشد، قرآن هم آن را تأیید مى کند و قبول دارد به بیانى دیگر پس ازآن که خداوند در جملۀ نخست فرمود: قرآن به حق، نیکى و صلاح فروفرستاده شد، در جملۀ دوم مى گوید: قرآن هم هرآنچه را که حق، نیکى و صلاح باشد قبول دارد، خواه از سوى گذشتگان باشد و خواه از سوى آیندگان، پیش از نزول قرآن باشد و یا پس از آن به همین معناست آیۀ «آنچه براى مردم سودمند است در زمین پایدار بماند» و آیۀ «خدا براى شما خواستار آسایش است نه سختى» امام صادق علیه السّلام فرمود: «هرآنچه به جهتى از جهات، در آن صلاح مردم باشد رواست» وَ مٰا أَرْسَلْنٰاکَ إِلاّٰ مُبَشِّراً وَ نَذِیراً هرکه را که فرمانبردارى کند، به بهشت مژده مى دهى و هرکه را که سرپیچى کند از دوزخ بیم مى دهى پس از این، هرکس خواست ایمان مى آورد و هرکس خواست کافر مى شود: «پروردگار تو به کسانى که از راه وى دور مى شوند آگاه تر است و هدایت یافتگان را بهتر مى شناسد»
[ نظرات / امتیازها ]
1)
: به نظر می رسد ازاین آیه شریفه,مفهوم عمومی بهره وری قابل استفاده باشد. بدین گونه که قرآن کریم به حق نازل شده یعنی هم محتوای حق ودرستی دارد وهم حق این بوده که این قرآن با این محتوا برای هدایت وتربیت انسان نازل شود وهم فرایند نزول (چه درنزول دفعی وچه درنزول تدریجی )به حق وبه درستی نازل شده وازدستبرد هرکس وهرچیز حتی رسول گرامی اسلام محفوظ بوده است (چراکه پیامبر فقط پیام رسان,هشداردهند ومژده دهنده است)وهیچ دخل وتصرفی درآن صورت نگرفته است.
به عبارت دیگر هم نزول قرآن کاردرست وحقی بوده که می بایست اتجام شود که انجام شده وهم فرایند نزول آن هم به درستی وبی کم وکاست انجام شده است
به اصطلاح" کارِِ درست انجام شده وکارِ درست هم درست انجام شده"
والله اعلم
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.