اصحاب کهف جمله (لَوْ لا یَأْتُونَ عَلَیْهِمْ بِسُلْطانٍ بَیِّنٍ) را با این کلام دیگر خود (فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَری عَلَی اللَّهِ کَذِباً) ردیف‌ کردند تا حجت و برهانی که در رد کلام کفار اقامه ‌کرده بودند، تمام گردد و معنایش این است که بر مشرکین است که برهانی قاطع بر صحت گفتارشان اقامه ‌کنند که اگر اقامه‌ نکنند، سخنشان سخنی بدون دلیل و علم بوده است. و دروغ و افترایی خواهد بود که به خداوند بسته ‏اند و افترا ظلم است و ظلم بر خداوند بزرگترین ظلم‌ ها است. [ نظرات / امتیازها ]

1 پرستش غیر خدا و شرک ورزى، دلیل و برهان ندارد و چیزى جز پندارگرایى یا تقلید کورکورانه از پدران نیست 2 شرک نوعى دروغ بستن بر خدا و ستمکارى است؛ زیرا تهمت شریک داشتن خدا، ستمى است بر خود انسان که عقیده اى خرافى و بدون دلیل را پذیرفته و ستمى است بر جامعه اى که این پندار انحرافى در آن مطرح شده است و نیز ستم و اهانتى به ساحت پروردگار است [ نظرات / امتیازها ]