و ( به یاد آرید ) هنگامی که ابراهیم گفت: پروردگارا ، این ( سرزمین ) را شهری امن قرار ده و به اهل آن- به کسانی که به خدا و روز واپسین ایمان آورده اند- از هر گونه میوه و محصولات روزی گردان. فرمود: ( چنین خواهم کرد ) و هر که کفر ورزد اندکی او را برخوردار می کنم سپس او را به عذاب آتش گرفتار می سازم ، و آن بد جای بازگشتی است. [ نظرات / امتیازها ]

و ( به یاد آورید ) هنگامی را که ابراهیم عرض کرد: «پروردگارا! این سرزمین را شهر امنی قرار ده! و اهل آن را- آنها که به خدا و روز بازپسین ، ایمان آورده اند- از ثمرات ( گوناگون ) ، روزی ده!» ( گفت: ) «ما دعای تو را اجابت کردیم و مؤمنان را از انواع برکات ، بهره مند ساختیم ( اما به آنها که کافر شدند ، بهره کمی خواهیم داد سپس آنها را به عذاب آتش می کشانیم و چه بد سرانجامی دارند» [ نظرات / امتیازها ]

و چون ابراهیم گفت پروردگارا ، این شهر را محل امنی کن و اهلش را البته آنهایی را که بخدا و روز جزا ایمان می آورند از ثمرات ، روزی بده خدای تعالی فرمود: [ نظرات / امتیازها ]

و ( به یاد آر ) هنگامی که ابراهیم عرض کرد: پروردگارا ، این شهر را محل امن و آسایش قرار ده و اهلش را که ایمان به خدا و روز قیامت آورده اند از انواع روزیها بهره مند ساز ، خدا فرمود: و هر که ( با وجود این نعمت ) سپاس نگزارد و راه کفر پیماید گر چه در دنیا او را اندکی بهره مند کنم ، لیکن در آخرت ناچار معذب به آتش دوزخ گردانم که بد منزلگاهی است. [ نظرات / امتیازها ]

و چون ابراهیم گفت: «پروردگارا ، این [ سرزمین ] را شهری امن گردان ، و مردمش را- هر کس از آنان که به خدا و روز بازپسین ایمان بیاورد- از فرآورده ها روزی بخش» ، فرمود: «و [ لی ] هر کس کفر بورزد ، اندکی برخوردارش می کنم ، سپس او را با خواری به سوی عذاب آتش [ دوزخ ] می کشانم ، و چه بد سرانجامی است.» [ نظرات / امتیازها ]

و یاد کن زمانی را که ابراهیم گفت : پروردگارا ، این سرزمین را شهری امن قرار ده ، و از مردمش کسانی را که به خدا و روز قیامت ایمان آورده اند ، از میوه ها و محصولات روزی عطا فرما . پروردگارش گفت : ولی هر که کافر شود ، به او اندک بهره ای می دهم ، سپس او را به اجبار به سوی عذاب آتش خواهم برد ، و آن بد بازگشتگاهی است . [ نظرات / امتیازها ]

و [ یاد کنید ] آن گاه که ابراهیم گفت: پروردگارا! این [ مکان ] را شهری امن قرار ده و اهلش را آنان که به خدا و روز قیامت ایمان آورده اند از هر نوع میوه و محصول روزی بخش. خدا فرمود: [ دعایت را درباره مؤمنان اجابت کردم ، ولی ] هر که کفر ورزد بهره اندکی به او خواهم داد ، سپس او را به عذاب آتش می کشانم و آن بد بازگشت گاهی است. [ نظرات / امتیازها ]

و زمانی را کهگفت ابراهیم پروردگارا قرار بده این شهر را ایمن و روزی بده اهل آن را از میوه ها هرکس از آن ها که ایمان آورد از آن ها به خدا و به روز آخرت فرمود و هرکس که کفر ورزد پس بهرمند می سازم او را کمی سپس می کشانم او را به سوی عذاب آتش و چه بد بازگشتی است [ نظرات / امتیازها ]

و (یاد کن) آنگاه را که ابراهیم گفت: پروردگارا! اینجا را شهرى امن کن و از اهل آن هر کس را که به خداوند و روز واپسین ایمان دارد، از میوه‏ها روزى رسان (خداوند) فرمود: آن را که کفر ورزد، اندکى برخوردارى خواهم داد سپس او را به (چشیدن) عذاب دوزخ ناگزیر خواهم کرد و این پایانه، بد است. [ نظرات / امتیازها ]

و زمانیکه ابراهیم گفت:خدایااین(مکه)را شهر امن قرارده و از اهل آن کسانی را که به خدا و آخرت ایمان بیاورند از محصولات روزی فرما و (خداوند) فرمود:کسی که کفر ورزد اندکی روزیش می دهم سپس گرفتار عذاب آتش می کنم و آتش بد جایگاهی است. [ نظرات / امتیازها ]

و چون ابراهیم عرض کرد پروردگارا خانه کعبه را محل امن و آسایش فرار بده و روزى ساکنین او را که بخدا و روز قیامت ایمان آورده‏اند فراوان نما، خداوند دعایش را باجابت رسانید و فرمود هر کس ناسپاسى کند اگر چه در دنیا او را اندکى بهره‏مند کنیم لکن در آخرت بآتش دوزخ که بدترین جایگاهى است معذب بداریم [ نظرات / امتیازها ]

(و به یاد آورید) هنگامى که ابراهیم عرض کرد،: پروردگارا این سرزمین را شهر امنى قرار ده و اهل آن را- آنها که ایمان بخدا و روز بازپسین آورده‏اند- از ثمرات (گوناگون) روزى ده (ما این دعاى ابراهیم را به اجابت رساندیم و مؤمنان را از انواع برکات بهره‏مند ساختیم) امّا به آنها که کافر شدند، بهره کمى خواهیم داد، سپس آنها را به عذاب آتش مى‏کشانیم و چه بد سرانجامى دارند. [ نظرات / امتیازها ]

قوله تعالى- وَ إِذْ قالَ إِبْراهِیمُ- گفت ابراهیم رَبِّ خداوند من اجْعَلْ هذا بَلَداً آمِناً این جاى را شهرى کن بى بیم، وَ ارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَراتِ و روزى ده کسان آن را از میوه‏ها، مَنْ آمَنَ مِنْهُمْ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ هر که استوار گیرد ترا بیکتایى و رستاخیز را به بودنى، قالَ وَ مَنْ کَفَرَ گفت و ناگرویده را هم، فَأُمَتِّعُهُ قَلِیلًا او را برخوردار کنم اینجا درنگى اندک، ثُمَّ أَضْطَرُّهُ إِلى‏ عَذابِ النَّارِ پس وى را فرا نپاوم تا ناچاره رسد بعذاب آتش، وَ بِئْسَ الْمَصِیرُ و بد جایگاهست و شدن گاه. [ نظرات / امتیازها ]

و (بیاد آور) هنگامى که ابراهیم گفت: پروردگارا! این (سرزمین) را شهرى امن قرارده و اهل آن را، آنان که به خدا و روز آخرت ایمان آورده‏اند، از ثمرات (گوناگون) روزى ده. (اما خداوند) فرمود: به آنهایى که کافر شوند (نیز) بهره‏ى اندکى خواهم داد. سپس آنها را به قهر به سوى عذاب آتش مى‏کشانم و چه بد، سرانجامى است. [ نظرات / امتیازها ]

و هنگامی که ابراهیم گفن که پروردگارا این سرزمین را محل امنی قرار ده و اهل آن را از میوه ها روزی ده البته فقط کسانی را که به الله و آخرت ایمان دارند (بعد از آنکه حضرت ابراهیم (علیه السلام) امنیت شهر و روزی اهل مکه را درخواست کرد ناگهان متوجه شد که ممکن است در آینده‏ مردم مکه دو دسته شوند: یک دسته مؤمن و یکى کافر و دعایى که درباره اهل مکه کرد که خدا از میوه ‏ها روزیشان کند شامل هر دو دسته مى ‏شود و او قبلا از کافران و آنچه به غیر خدا می ‌پرستیدند بیزارى جسته بود، لذا در جمله مورد بحث عمومیت دعاى خود را مقید به قید (مَنْ آمَنَ مِنْهُمْ) کرد و گفت: «خدایا روزى را تنها به مؤمنین از اهل مکه بده» تا تبرّى خود را از کفار همه جا رعایت کرده باشد). خداوند گفت آنچه تو درخواست کردى که (من با روزى دادن مؤمنین اهل مکه این شهر و خانه کعبه را کرامت دهم) با زیاده مستجاب نمودم (استجابت دعا شامل مؤمن و کافر هر دو شد). پس کفارى که در این شهر پدید مى ‏آیند از زندگى مرفه و رزق فراوان خود مغرور نشوند و خیال نکنند که نزد خداوند کرامتى و حرمتى دارند، بلکه احترام هر چه هست از خانه خداست و من چند صباحى ایشان را بهره ‏مندى از متاع اندک دنیا مى ‏دهم و آن گاه به سوى آتش دوزخ که بد بازگشت ‏گاهى است، مضطرش می ‌کنم. [ نظرات / امتیازها ]

et quand Abraham supplia: ‹ Mon Seigneur, fais de cette cité un lieu de sécurité, et fais attribution des fruits à ceux qui Parmi ses habitants auront cru en Allah et Au Jour dernier›, le Seigneur dit: ‹Et quiconque n'y aura pas cru, alors Je Lui concéderai une courte jouissance [ici-bas], puis Je le contraindrai Au châtiment du feu [dans l'au-delà]. et quelle mauvaise destination› [ نظرات / امتیازها ]

Und (gedenkt,) als Ibrahim sagte: "Mein Herr, mache dies zu einer sicheren Ortschaft und versorge ihre Bewohner mit Früchten, wer von ihnen an Allah und den Jüngsten Tag glaubt!" Er (Allah) sagte: "Wer aber ungläubig ist, den lasse Ich ein wenig genießen, hierauf zwinge Ich ihn in die Strafe des (Höllen)feuers - ein schlimmer Ausgang!"
﴿١٢٦﴾
[ نظرات / امتیازها ]

And remember, Ibrahim said: "My Rabb! make this a Secure City, and provide its people with fruits- those of them who believe in Allah and the Future Day." He said: "And whoever disbelieves I shall let him enjoy for a while, and then I shall drive him to the chastisement of the Fire; and an evil destination!" [ نظرات / امتیازها ]

So Abraham said: 'My Lord, make this countryside safe and provide any of its people who believe in God and the Last Day with fruit from He said: "Even anyone who disbelieves, I'll let enjoy things for a while then drive him along towards the torment of Fire. How awful is goal!" [ نظرات / امتیازها ]

And (remember) when Ibrâhim (Abraham) said, "My Lord, make this city (Makkah) a place of security and provide its people with fruits, such of them as believe in Allâh and the Last Day." He (Allâh) answered: "As for him who disbelieves, I shall leave him in contentment for a while, then I shall compel him to the torment of the Fire, and worst indeed is that destination!" [ نظرات / امتیازها ]

And remember Abraham said: "My Lord, make this a City of Peace, and feed its people with fruits,-such of them as believe in God and the Last Day." He said: "(Yea), and such as reject Faith,-for a while will I grant them their pleasure, but will soon drive them to the torment of Fire,- an evil destination (indeed)!" [ نظرات / امتیازها ]

(126. And (remember) when Ibrahim said, "My Lord, make this city (Makkah) a place of security and provide its people with fruits, such of them as believe in Allah and the Last Day.'' He (Allah) answered: "As for him who disbelieves, I shall leave him in contentment for a while, then I shall compel him to the torment of the Fire, and worst indeed is that destination!'') [ نظرات / امتیازها ]

And when Abraham prayed: My Lord! Make this a region of security and bestow upon its people fruits, such of them as believe in Allah and the Last Day, He answered: As for him who disbelieveth, I shall leave him in contentment for a while, then I shall compel him to the doom of Fire - a hapless journey's end! [ نظرات / امتیازها ]

And when Ibrahim said: My Lord, make it a secure town and provide its people with fruits, such of them as believe in Allah and the last day. He said: And whoever disbelieves, I will grant him enjoyment for a short while, then I will drive him to the chastisement of the fire; and it is an evil destination. [ نظرات / امتیازها ]

و چون ابراهیم گفت: «پروردگارم! این (سرزمین) را شهری امین و با امان گردان و مردمش را - هر کس از آنان که به خدا و روز بازپسین ایمان بیاورد - از همه‌ی ثمرات و فرآورده‌ها(ی جهان) روزی بخش‌»، (خدا) فرمود: « و هر کس (هم) کفر بورزد، پس اندکی برخوردارش می‌کنم، سپس او را با اضطرار [:به ناچار] سوی عذاب آتش (دوزخ) می‌کشانم، و چه بد سرانجامی است.» [ نظرات / امتیازها ]

아브라함이 기원하였더라 주여 이곳을 평화로운 곳으로 하 여 주소서 하나님을 믿고 내세를 믿는 이들에게 풍성한 과실들을 주옵소서 이에 하나님이 말씀하 사 불신하는 지들을 당분간 만족 하게 하다가 불지옥으로 비참한 여행이 되게 하리라 [ نظرات / امتیازها ]

Y, he ahí, que Abraham imploró: “¡Oh Sustentador mío! Haz de esta una tierra segura y provee de frutos a aquellos de sus habitantes que crean en Dios y en el Último Día.” [Dios] respondió: “Y a quien rechace la verdad, le dejaré disfrutar por un tiempo breve --pero al final le arrastraré al sufrimiento del fuego: ¡que mal fin!” [ نظرات / امتیازها ]

و هنگامی که ابراهیم، علیه‌السّلام، گفت: «پروردگارا، این شهر را محلّی امن قرار ده، و هر یک از مردمش را که به خداوند و روز واپسین ایمان بیاورد، از فرآورده‌ها‌ی آن، روزی ببخش!» (خدا) فرمود: «هر کس کفر بورزد، اندکی برخوردارش می‌کنم، سپس با خواری و بی‌چارگی به سوی عذاب آتش (دوزخ) می‌کشانم، و سرنوشت، و بد سرانجامی برای چنین افرادی است.» [ نظرات / امتیازها ]

بگفتا خلیل ای خدای جهان // کن این شهر را شهری امن و امان
براهلش بفرما به لطفن نثار // فزون بهره هایی بهر روزگار
خدا گفت گشتت دعا مستجاب // بدین خواهشت نیز دادم جواب
دهم بر هر آنکس که بر کردگار // بیاورده ایمان و روز شمار
ولی هر که کافر شد و روی تافت // بدنیا کمی نعمت از ما بیافت
سرانجام او را بدوزخ برم // چه بد سونوشتش به بار آورم [ نظرات / امتیازها ]

و ابراهیم گفت: اى پروردگار من، این شهر را جاى امنى گردان و از مردمش آنان را که به خدا و روز قیامت ایمان دارند، از هر ثمره روزى ساز. گفت: هر کس که کافر شد او را اندک برخوردارى دهم، سپس به عذاب آتش دچارش گردانم، که بد سرانجامى است. [ نظرات / امتیازها ]

‏و ( به یاد آورید ) آن گاه را که ابراهیم گفت : خدای من ! این ( سرزمین ) را شهر پر امن و امانی گردان ، و اهل آن را - کسانی که از ایشان به خدا و روز بازپسین ایمان آورده باشند - از میوههای ( گوناگونی که در آن پرورده شود یا بدان آورده شود ، و دیگر خیرات و برکات زمین ) روزیشان رسان و بهره مندشان گردان . ( خدا پاسخ داد و ) گفت : ، و کسی را که کفر ورزد ، مدّت کوتاهی ( از ثمرات و خیرات این جهان ) بهره مند میگردانم و سپس او را ( روز رستاخیز ) به عذاب آتش ( دوزخ گرفتار و ) ناچار میسازم ، و ( سرانجام و سرنوشت این گونه افراد ) چه بد سرانجام و سرنوشتی است !‏
[ نظرات / امتیازها ]

و یاد کنید از ابراهیم که گفت: پروردگارا! این سرزمین را دیاری امن قرار ده و کسانی را از اهل آن که به خدا و روز قیامت ایمان می‌آورند، از میوه‌ها و ثمرات گوناگون روزی بخش. خداوند گفت: دعای تو را اجابت کردیم و به کسی هم که کافر شود، بهره‌ی کمی از دنیا خواهم داد و سپس او را به عذابِ آتش می‌کشانم که بد سرانجامی است.

[ نظرات / امتیازها ]