(طسم ): (طا، سین ، میم ) همچون سایر حروف مقطعه قرآنی ، نوعی مبارزه طلبی با بشر است که چگونه خداوند با همین حروف تهجی زبان آنها چنین قرآنی را نازل فرمود و نیز برای وادار کردن مردم به استماع کلام قرآن است چون وقتی پیامبرص شروع به تلاوت قرآن می کردند کفار و مشرکین همهمه و هیاهو می نمودند و این حروف مقطعه برای اسکات آنها نازل می شده و شاید هم (ط) اشاره به طالع و (ع)‌اشاره به سمیع و (م)‌اشاره به نام مبارک مبدء و معید باشد. [ نظرات / امتیازها ]

این سوره دویست وبیست وهفت آیه دارد که در مکّه نازل شده و بعد از سوره‏ى بقره، داراى بیشترین آیات است. این سوره به خاطر ستایش از شاعران مؤمن و مذمّتِ شاعران بیهوده‏گوى، که در چهار آیه‏ى آخر آن آمده، «شُعراء» نامیده شده و نام دیگر آن «طسم» است.
سرگذشت پیامبرانى همچون حضرت موسى، ابراهیم، نوح، لوط، صالح، هود و شعیب‏علیهم السلام، و برخوردهاى لجوجانه‏ى مردم با آنان در این سوره آمده است و در پایان هر داستان مى‏فرماید: «اِنّ فى ذلک لآیة و ما کان اکثرهم مؤمنین و اِنّ ربّک لهو العزیز الحکیم» لذا این آیه هشت بار تکرار شده تا مایه‏ى دلدارى پیامبر اسلام باشد و به او بگوید از لجاجت مردم مکّه دلهره نداشته باش، زیرا همه‏ى انبیا گرفتار چنین مردمى بوده‏اند.
آرى تاریخ، بهترین وسیله براى تقویت روحیّه مؤمنین، بالا رفتن بصیرت و صعه‏ى صدر و آینده‏نگرى در برابر تهدید دشمنان است. لذا رهبران جامعه باید از تاریخ جامعه آگاه باشند. [ نظرات / امتیازها ]

مقطعات اوایل سوره ها حرفی از حروف اسم اعظم خدا هستند و پیغمبر یا امام آنرا ترکیب نموده و اسم اعظم خداوند از آن حاصل میشود و رمزی بین خدا و رسول است اما از امیرالمومنین (ع) روایت شده که پیامبر اکرم (ص) فرموده ”طا” اشاره بکوه طور سینا و ”سین” به اسکندریه و ”میم” مراد مکه است و پروردگار بنام این سه محل قسم یاد می‌فرماید.
ابن بابویه از سفیان بن سعید ثوری روایت کرده گفت از حضرت صادق (ع) معنای طسم را سوال نمودم و فرمود معنای آن اینست:
(منم پروردگار ایجاد کننده و شنوا و آن خدایی که خلق را به محشر بر می‌گردانم ). [ نظرات / امتیازها ]

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‌
طسم «1»
چون حق تعالى در مختتم سوره فرقان ذکر تکذیب کفار را فرمود نسبت به کتاب قرآن، در مفتتح این سوره مبارکه وصف آن کتاب شریف و قرآن مجید را مى‌فرماید:
«1». ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ثواب من قرأ سورة الطّواسین الثلاثة، ص 136، چاپ مکتبة الصّدوق و نیز در مجمع البیان، ج 4، ص 183، چاپ کتابخانه آیة اللّه العظمى المرعشى النّجفى.
در معنى این کلمه مبارکه اختلاف است:
1- ابن عباس گفته: قسم است و نامى از نامهاى خدا باشد. «1» 2- نامى است از نامهاى قرآن. «2» 3- «طا» طول خدا (یعنى فضل او)، «س» سناى او (یعنى رفعت)، «م» ملک. خداى تعالى قسم یاد فرموده به طول و سناء و ملک خود. «3» 4- کشف الاسرار گفته: حق تعالى قسم یاد فرموده به طهارت عز ازلى و سناى جبروت ابدى و مجد جلال سرمدى خود. «4» 5- هر حرفى اشاره است به اسمى، یعنى طاهر، ساتر و مجید. «5» 6- محمد بن حنفیه از حضرت امیر المؤمنین علیه السّلام روایت نموده که چون «طسم» نازل شد حضرت پیغمبر صلّى اللّه علیه و آله فرمود: «طا» طور سینا، «س» اسکندریه، (ظاهرا مراد بیت المقدس باشد) و «م» مکه. «6» 7- على بن ابراهیم قمى فرموده: «طسم» حروف اسم اعظم الهى است مرموز در قرآن. «7» 8- معانى الاخبار- از حضرت صادق علیه السّلام مروى است که فرمود:
و اما «طسم» پس معنى آن: انا الطالب السمیع المبدئ المعید. «8» [ نظرات / امتیازها ]