در این آیه خداوند رسول خدا را مامور فرموده تا ایشان(مشرکین) را به عذاب الهى که مفرى از آن نیست تهدید کند، البته نه بطورى که دچار یاس و نومیدى‏شان سازد، بلکه به بیانى که بترسند و هم در عین حال امیدوار رحمت او بوده باشند. و به همین منظور جمله «ذُو رَحْمَةٍ واسِعَةٍ» را جلوتر از ذکر عذاب ذکر فرمود. [ نظرات / امتیازها ]

1 این آیه به خوبى عظمت تعلیمات قرآن را روشن مى کند که پس از این همه خلافکارى مشرکان، باز هم آنان را طرد نمى کند، بلکه نخست راه بازگشت را مى گشاید

2 اشاره به رحمت وسیع الهى و تعبیر محبت آمیز «پروردگار شما» براى تشویق مخالفان به بازگشت به سوى خدا و توبه است

3 آخرین جمله ى آیه ى فوق، براى جلوگیرى از جسارت و طغیان مخالفان اسلام، آنان را با مجازات الهى تهدید مى کند

یعنى در این آیه از شیوه ى تشویق و تهدید با هم استفاده شده است تا در مخاطب تأثیر روانى و تربیتى بیشترى داشته باشد این شیوه ى تربیتى قرآن است [ نظرات / امتیازها ]