(یا ایها المزمل ):(ای جامه به خود پیچیده ) [ نظرات / امتیازها ]

مخاطب آیات این سوره خود رسول اللّه است و مراد از عبارت «یا ایها المزمل» یعنى اى به لباس پیچیده، یا اى زیر لباس یا قطیفه پنهان شده، آن حضرت مى‏باشد؛ اما با خواندن این آیه سؤالى که مطرح مى‏شود این است که این چگونه خطابى است؟ چرا خطاب یا رسول اللّه نیست یا نبى اللّه و یا محمد نیست؟
در توجیه این مطلب برخى مانند زمخشرى گفته‏اند روح این خطاب تهجین و توبیخ است و پاره‏اى برآنند که این تلطیف و تحسین است و بعضى گفته‏اند نه این است و نه آن.
ـ هر چند این نوع خطاب ظاهراً نوعى تهجین و توبیخ را مى‏رساند. اما با در نظر گرفتن وضعیت و حالت رسول اللّه مى‏توان گفت که موقعیت خاص آن حضرت چنین خطابى را اقتضا دارد. و اینگونه خطاب چیزى نیست مگر تحسین و تلطیف. [ نظرات / امتیازها ]

پروردگار ندا می کند رسول اکرم( صلی الله علیه و آله و سلم) در حالتی که بر آن حال بود در ابتداء وحی و این سوره در شب فرود آمد برای نماز شب. ای کسی که در جامه خود پیچیده و خفته ای برخیز شب را برای نماز مگر اندکی راکه نصف یا کمتر از آن باشد که به استراحت پرداز یا چیزی برنصف بی افزا یعنی مخیری(مختار) اگر می خواهی نصف شب برخیز و اگر میل داری بر نصف بی افزا یا از نصف چیزی کم کن و آیات قرآن را با تانی(آهسته) و توجه کامل قرائت کن یعنی مانند شعر آن ها را تلاوت نکن به طوری قرائت کن که دل های قساوت دار (سنگ دل )آن ها را بشنوند-
در تهذیب (اصلاح)ذیل(زیر) آیه فوق از محمد بن مسلم روایت کرده گفت معنای آیه را از حضرت باقر (علیه السلام) سوال نمودم فرمودخداوند امر کرده به پیغمبر ش که تمام شب ها به نماز مشغول باشد مگرآن شب هائی که بیمار یا عذر داشته باشد ما بر تو سخن گرانی القاء (تلقین)می‌کنیم سخن گران وحی قرآن و احکام و فرایض(واجب) حدود (نزدیک) و ایستادن در شب ها برای نمازشب بهترین شاهد اخلاص(پاک دلی) قلب و دعوی(ادعا) بر صدق (راستی)ایمانست چه برخاستن در دل شب از فراش(رختخواب) استراحت سخت و گران است- درکافی ذیل آیه فوق از حضرت صادق (علیه السلام) روایت کرده فرمود مقصود(منظور) آنست که شخص از فراش خود برخیزد و اراده کند به آن قیام خدا را نه غیر او را- تورا روز روشن در طلب روزی وقت کافی و فرصت وسیعی است و دائم در شب و روز یاد خداکن و به کلی از غیر او علاقه ببر و دنیا را رها کن و به خدا پرداز و توجه کامل به او پیدا نما. [ نظرات / امتیازها ]

قمّى ره نقل نموده که خطاب به پیغمبر اکرم صلی الله علیه واله است که جامه خود را بخود مى‌پیچید و می خوابید و گفته شده این در ابتدا بعثت بوده که هنوز آنحضرت ابلاغ وحى نفرموده بود و بعدا مخاطب به یا ایّها النّبى و الرّسول گردید . [ نظرات / امتیازها ]

پاکی و صفای دل واراستگی به فضائل و سجایای اخلاقی انسانی و الهی جهاد بانفس و گذشتن ازخودخواهی وخودبینی وهجرت الی الله تبارک وتعالی و مداومت بر خدمت مخلصانه به خلق برای خشنودی حق به همراه نماز و طاعت و عبادت درخلوت وبه هنگام شب و سحر و خواست خدای تبارک وتعالی بنده حق را شایسته دیدار پروردگار میکند مشاهده قلبی شعاعی از تجلی نورپروردگار و خالق هستی حال و روز عبد الهی را بکل به هم می ریزد ظهور وتجلی جلوه ای از غیب ومشاهده پرتوی از حقیقت رب بهت و حیرت زاید الوصفی به همراه می اورد بنده ای که تحت تجلی جلوه ای از جمال پروردگار قرارمی گیرد ازخود بیخود میشود وبیهوش ومدهوش ومدتها به این حال باقی می ماند قالب تهی میکند وروحش به مبداء رجوع می نماید بعد ازافاقه وبرگشت دیگر حال و روز قبلی ندارد گم شده ای دارد دنبال ان حقیقتی میگردد که درهنگام تجلی مشاهده نموده است وجود حاضر غایب دارد هست ولی نیست دلش جانش وروحش همراهش نیست دراندیشه ای عمیق وحیرتی وصف نشدنی فرو رفته است همه وجودش جای دیگر است دراندرون غوغایی دارد ولی دربرون خاموش است خبری شده است که خبرش هرگز باز نیامده و نمی اید حادثه ای عظیم رخ داده است حقیقت این حالت ووضعیت خاص که درحال و روز خاصان موفق به مشاهده جلوه ای ازنور صمدانیه حق تعالی وتجلی بارقه ای ازحقیقت غیب مطلق پیش امد می کند در ادبیات عالم ماده به مزمل تعبیر شده است ودربرگردان به فارسی جامه بخود پیچیده معنی شده است مزمل حال و وضع بنده ای است که به درجه ای ازلقاء خدای متعال توفیق یافته است و بعد ازقطع تجلی به وضع قبلی واولیه قبل ازمشاهده برگشته است منتهی دیگر به هیچ وجه ادم قبلی نیست اتفاقی عظیم افتاده است براین اساس حال عجیبی دارد درخود فرو رفته و متفکر ومتحیر جامه به خودپیچیده بی قرار وشیفته است ...همچون عاشقی فرهیخته و بامعرفت وبامرام که بخشی از حجاب معشوقش لحظه ای وانی کناررفته واو نیم نگاهی به خال لب یا گوشه چشم و یا مویی ازابرو و...سر زلفی ازاو او نینداخته معشوق روبند انداخته وغیب شده است حال وروز همچو عاشقی پس از ان کمتر ازنیم نگاه به مزمل درعالم ادبیات مادی و خاکی تعبیر میشود عاشق مدتها به این حال است حاضر غایب است دلش جای دیگر است خوردنش و خوابیدنش و... با حال سابق فرق دارد گمشده ای دارد هیچ کس نمیداند دردش چیست انکه لمحه ای نیم نگاهی به ردپای یگانه معشوق حقیقی عالم وجود داشته است دردل شب ودرخلوت و دور ازانظار ناله ها و ضجه هایی دارد که وصف کردنی نیست دربین مردم یکی ازانهاست ولی با انها نیست کسی هم درک نمیکند که چه دردی دارد چهره اش بشاش و لبش خندان است ولی دلش مجروخ و خون الود است دربدر به دنبال خانه معشوق است و درانتظار مشاهده دوباره ای ولو ازدور به شنیدن صدای پایش یا نسیمی که از عطر جمال او خبری اورد و...و.. معشوق به چنین عاشق مخلص پاک وبی غل و غش مزمل خود گوید بیشتر شب رابرخیز و بایست و نامه ای راکه برایت نوشتم عاشقانه بخوان ....ادامه به منبع رجوع شود [ نظرات / امتیازها ]