یَقُولُ «فعل مضارع مرفوع به ضمه ظاهری» «فاعل این فعل ضمیر مستتر (هو) است که در تقدیر است»
یا «(یا)تنبیه»
لَیْتَنِی «حرف مشبه الفعل یا حرف نفی ناسخ» «نون وقایه» «(ی)اسم لیت»
قَدَّمْتُ «فعل ماضی مبنی بر سکون ظاهری» «تاء ضمیر متصل در محل رفع فاعل» «خبرلیت محذوف»
لِحَیاتِی «حرف جر و اسم مجرور»«(ی)مضاف إ» [ نظرات / امتیازها ]