توضیح : چه بسا مفسرین که گفته ‏اند: «خطاب نامبرده به خود همسران است. چون خطاب در اول آیه نیز به همسران بود و می ‏فرمود: «وَ إِذا طَلَّقْتُمُ النِّساءَ ...» و معنای دو خطاب روی هم این است که وقتی زنان را طلاق دادید، هان ای شوهران وقتی عده آنان سرآمد از اینکه شوهرانی دیگر اختیار کنند آنان را باز ندارید. منظور از این بازداشتن این است که وقتی طلاق می دهند به همسران اطلاع ندهند تا از ناحیه طول مدت عده متضرر شوند و یا به نحوی دیگر از شوهر گرفتن آنان جلوگیری کنند».

لیکن این تفسیر با کلمه (ازواجهن) نمی ‏سازد. چون اگر منظور آن بود که بعضی از مفسرین گفته ‏اند، می ‏بایست فرموده باشد: «فَلا تَعْضُلُوهُنَّ أَنْ یَنْکِحْنَ» و یا فرموده باشد: «ان ینکحن أزواجا»، ولی فرمود: «جلوگیریشان نکنید از اینکه با شوهران خود ازدواج کنند»؛ از ظاهر این عبارت پیدا است که منظور، جلوگیری اولیا و یا بستگان ایشان است از اینکه دوباره با شوهران قبلی خود ازدواج کنند. مراد از اینکه فرمود: «فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ» این است که عده‏شان سرآید، چون اگر عده زن مطلقه سر نیامده باشد شوهر می‏ تواند رجوع کند هر چند که أولیا و یا بستگان زن راضی نباشند، چون قبلا فرمود: «وَ بُعُولَتُهُنَّ أَحَقُّ بِرَدِّهِنَّ فِی ذلِکَ» علاوه بر اینکه جمله (ان ینکحن) صریح در ازدواج بعد از عده است که نکاحی جداگانه است و اما در داخل عده نکاح نیست، بلکه رجوع به ازدواج قبلی است. [ بستن توضیحات ]

توضیح : شرط اصلى ازدواج ، رضایت طرفین است [ بستن توضیحات ]