توضیح : باز نظیر این جریان را در مساله وحى مى‏بینیم که یک جا آن را به خودش نسبت داده، مى‏فرماید: «إِنَّا أَوْحَیْنا إِلَیْکَ» (نساء/163)، و جاى دیگر آن را به روح الامین نسبت داده، مى‏فرماید:
«نزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِینُ عَلى‏ قَلْبِکَ» (شعراء/192)، در جاى دیگر به ملائکه کرام و صالح منسوب نموده، مى‏فرماید: «کَلَّا إِنَّها تَذْکِرَةٌ، فَمَنْ شاءَ ذَکَرَهُ، فِی صُحُفٍ مُکَرَّمَةٍ، مَرْفُوعَةٍ مُطَهَّرَةٍ، بِأَیْدِی سَفَرَةٍ، کِرامٍ بَرَرَةٍ» (عبس/11- 6).

پس معلوم شد که بشارت دادن جبرئیل عین بشارت دادن مامورین زیر دست او است، که جمعى از سادات فرشتگان و مقربین درگاه خدایند، چون قرآن کریم در باره ایشان فرموده:
«إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ کَرِیمٍ، ذِی قُوَّةٍ عِنْدَ ذِی الْعَرْشِ مَکِینٍ، مُطاعٍ ثَمَّ أَمِینٍ» (تکویر/21)، و ان شاء اللَّه در تفسیر سوره فاطر توضیح بیشتر این بحث خواهد آمد.

مؤید گفتار ما کلام خداى عز و جل است که در آیه بعدى مى‏فرماید: «کَذلِکَ اللَّهُ یَفْعَلُ ما یَشاءُ» (آل عمران/40)، چون از ظاهر آن بر مى‏آید که گوینده آن خداى سبحان است و در عین حال مى‏بینیم که همین سخن را در سوره مریم در داستان روح، به روح نسبت مى‏دهد، آنجا که به مریم مى‏گوید: «إِنَّما أَنَا رَسُولُ رَبِّکِ لِأَهَبَ لَکِ غُلاماً زَکِیًّا» (مریم/19)، مریم مى‏پرسد، کجا مى‏توانم فرزند دار شوم با اینکه نه بشرى با من تماس گرفته و نه خود زنى زناکار بوده‏ام؟ روح در پاسخش مى‏گوید: «کَذلِکِ قالَ رَبُّکِ هُوَ عَلَیَّ هَیِّنٌ ...» (مریم/21).

بعضى از مفسرین در توجیهش گفته‏اند: مراد از ملائکه همان جبرئیل است و اگر یک ملک را ملائکه خوانده از باب تعظیم آن یک ملک بوده است، هم چنان که خود ما در گفتگوهاى خود مى‏گوئیم: فلانى خیلى جاها رفته و سیاحت‏ها کرده، کشتى‏ها سوار شده با اینکه بیش از یک کشتى سوار نشده. و یا مى‏گوئیم: مردم در باره فلانى چنین و چنان مى‏گویند با اینکه همه مردم نگفته‏اند و تنها یک نفر گفته و از این قبیل تعبیرها معمول است و نظیر این اختلاف تعبیر در داستان قبلى زکریا هم آمده، یک جا فرموده بود: «فَنادَتْهُ الْمَلائِکَةُ» (ملائکه او را ندا دادند) (آل عمران/39) دنبالش فرمود: «خدا چنین و چنان مى‏کند».

بعضى دیگر گفته‏اند: در داستانى که آیه مورد بحث حکایتش مى‏کند، یعنى در ندا دادن مریم فرشتگان دیگر با جبرئیل بوده‏اند. [ بستن توضیحات ]

توضیح : اگر دریاها به صورت مرکب براى نوشتن کلمات پروردگار من شوند آنها تمام مى شوند پیش از آنکه کلمات پروردگار من تمام گردد هر چند همانند دریاها را بر آن بیفزاییم [ بستن توضیحات ]

توضیح : مسیح و چون این افتخار از آغاز براى او پیش بینى شده بود خدا نام او را قبل از تولد مسیح گذاشت . [ بستن توضیحات ]