لن تنالوا :مضارع منصوب به لن ناصبه،جمع مذکر مخاطب.
 توضيح : فعل مضارع در حالت عادی ( زمانی که حروف ناصبه و جازمه در اول آن نباشد ) مرفوع است و از نشانه‌های رفع فعل مضارع یکی « ضمه » است در صیغه‌هایی که آخرین حرف فعل مضارع، حرکت ضمه دارد و دیگری «حرف نون» است در  صیغه‌هایی که آخرین حرف فعل مضارع، حرف نون دارد البته به جز صیغه‌های جمع مؤنّث ( دو  صیغه‌ ی جمع مونث غائب و جمع مونث مخاطب) که حرف نون آخر آنها نشانه ی رفع نیست و با آمدن حروف ناصبه یا جازمه هیچ تغییری در آن ها ایجاد نمی شود و به همین دلیل به آن ها مبنی گفته می شود و به این نون که در پایان فعل مضارع البته غیر از دو صیغه‌ اخیر  می آید  «نون اعراب  » می گویند. چون اعراب آخر کلمه همیشه حرکت های فتحه، کسره و ضمه و ساکن نیست گاهی حرف، نقش اعراب را بازی می کند و همچنین  به آن «نون عوض رفع» گفته می شود(که در اصل، نون عوض ضمه درست است و عوض یعنی بجای )  البته «ضمه» در پایان فعل مضارع ، علامت اصلی رفع است و « ثبوت نون اعراب » یا وجود نون اعراب در پایان فعل مضارع، علامت‌ فرعی رفع است و همچنین گفته می شود فعل مضارع در صیغه‌هایی که با «ضمه» مرفوع می‌شود ، دارای اعراب اصلی ظاهری و در صیغه‌هایی که نون اعراب دارد، دارای اعراب فرعی ظاهری است به این علت که هر دو اعراب ظاهر و آشکار  شده است هر چند که در یکی اعراب، اصلی و در دیگری فرعی است.
در ضمن حرف نون در پایان دو صیغه‌ی مضارع ( جمع مونث غایب ، جمع مونث مخاطب ) نون اعراب نیست بلکه این نون ضمیر است و فعل مضارع فقط در این دو صیغه مبنی بر سکون و یا محلا مرفوع است مانند یذْهَبْنَ، که در آن  «نَ » ضمیر فاعلی محسوب می شود. 

 اما مضارع منصوب :  هرگاه یکی از حروف ناصبه ( نصب دهنده ، اَنْ ، لَنْ ، کَی ، اِذَنْ ، حَتّی ، لِـ  تعلیل  ) در اول فعل مضارع بیایند ، فعل مضارع را منصوب می‌کند
به این صورت که اگر ضمه، علامت رفع بوده ضمه حذف می‌شود و فتحه جای آن را می گیرد و اگر نون، علامت رفع بوده نون حذف می‌شود. البته در فعل های جمع اگر نون رفع، حذف شود الفی بعد از آن اضافه می شود که به آن الف زینت می گویند.
اما « فتحه » در پایان چنین افعالی، علامت اصلی نصب است و « حذف نون اعراب » در پایان فعل مضارع ، علامت فرعی نصب است و و همچنین گفته می شود فعل مضارع در صیغه‌هایی که با « فتحه » منصوب می‌شود ، دارای اعراب اصلی ظاهری و در صیغه‌هایی که نون اعراب حذف شده است ، دارای اعراب فرعی ظاهری است زیرا هر دو  اعراب ظاهر و آشکار شده است هر چند یکی با حذف نون این ظهور را از خود نشان می‌دهد. [ نظرات / امتیازها ]