(ودوا لو تکفرون کما کفروا فتکونون سواء فلا تتخذوا منهم اولیاءحتی یهاجروا فی سبیل الله فان تولوا فخذوهم واقتلوهم حیث وجدتموهم ولاتتخذوا منهم ولیا ولا نصیرا):(آنها دوست دارند شما نیز مانند آنها کافرشوید ودر نتیجه مثل هم باشید،پس مبادا از آنها دوست بگیرید ،مگر زمانی که درراه خداهجرت کنند، لذا اگر از قبول دعوت خدا اعراض کردند،آنان را هر جا یافتید،بگیرید،و بکشید و هرگز ازآنان دوست و یاور اختیار نکنید)، در ادامه آیه قبل می فرماید:چگونه می خواهید آنها را هدایت کنید و حال آنکه آنها علاوه بر اینکه خدا گمراهشان کرده ، می خواهند شما راهم به طرف خود بکشند و دوست دارندشما هم مانند آنها کافر شوید، پس مبادا با آنها دوستی کنید، جز آنکه آنها دست از کفر بر داشته و به سوی اسلام هجرت کنند، لذا اگر از ایمان به خدا روی گردان شدند، دیگر وظیفه شما این است که آنها را هر جا یافتید دستگیر نموده و به قتل برسانید و دیگر از ولایت و نصرت آنها اجتناب نمایید، یعنی مؤمنان موظف شدند دوستان مشرک خود را وادار به مهاجرت نمایند، اگر اجابت کردند به دوستی خود با آنان ادامه دهند و اگر اجابت نکردند آنها را دستگیر نموده و به قتل رسانند. [ نظرات / امتیازها ]

آنان آرزو می کنند و پیگیر این موضوع هم هستند که شما هم دقیقا به مانند ایشان ناسپاس و ناشکر و اهل گناه و نفاق و ریا و خدعه شوید، و (تلاش می کنند که) با آنها مساوی و برابر شوید (، بلکه به دنبال شریک جرم می گردند. پس از آنها برای خود سرپرستانی انتخاب نکنید و هرگز اجازه ندهید که احدی از این جرثومه های فساد، به عنوان ولی و سرپرست و مدیر شماها قرار گیرد. بلکه همه ی عمرتان را مبارزه با نفاق قرار دهید. چه نفاق درونی خودتان و چه دیگران. البته و صد البته که باید در گام اول به زنگ زدودگی خود بپردازید و سپس در پی اصلاح دیگران باشید. لکن در هر صورت همواره این مهم نیز به بهانه ی اینکه هنوز خود را اصلاح نکرده اید، فراموشتان نشود که زندگی و ماندن و بقا و حرکت و انسانیت به مبارزه در راه برقراری عدالت و ریشه کنی شرک و نفاق و خودپرستی هاست. این برخورد شدید با منافقان تا وقتی است که از خود کنده شوند و مسیر سیر الی الله را انتخاب کنند و راه توبه در پیش گیرند و در راه خدا هجرت نمایند و برادری خود را به عمل اثبات کنند و نه به حرف و حدیث. و برای تدبیر و نظام خداوندی، فاش و آشکار است که طبیعتا هم این کار را نخواهند کرد. لذا هر گاه از دریافتید که کماکان در نفاق خود استوارند، پس بر علیه آنها باشید، هر جا آنها را یافتید و آنها را در چنگال تحلیل های درست و بیدار کننده اسیر کنید! و از مبارزه ی بی امان با آنها باز نایستید و در صورت هر گونه احساس خطری، رسوایشان کنید و این گونه آنها را از لحاظ معنوی به قتل برسانید! و هرگز از میان آنها، حتی یک نفرشان را هم به عنوان سرپرست و مدیر و تدبیر کننده امورتان، اختیار نکنید. [ نظرات / امتیازها ]

وَدُّوا لَوْ تَکْفُرُونَ کَما کَفَرُوا فَتَکُونُونَ سَواءً
«لو» به معنى اى کاش است یعنى نه تنها امیدى به هدایتشان نیست بلکه مى‏خواهند شما را هم مثل خود کافر گردانند فَلا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ أَوْلِیاءَ حَتَّى یُهاجِرُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَخُذُوهُمْ وَ اقْتُلُوهُمْ حَیْثُ وَجَدْتُمُوهُمْ نتیجه سخن بالاست، پس کسى از آنها را دوست ندارید تا در راه خدا بدیار اسلام بیایند و گرنه وظیفه فقط گرفتن و کشتن آنهاست وَ لا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ وَلِیًّا وَ لا نَصِیراً بى آنکه بخواهید از وجودشان به عنوان دوست یا کمک بهره گیرید. آنها لیاقت این کار ندارند. [ نظرات / امتیازها ]

** هجرت جدایى و پیوند
کار اینان به اینجا پایان نمى‏یابد. اینان مى‏خواهند شما را گمراه کنند و به جبهه نفاق کشند تا همه مانند آنان گردید.
«وَدُّوا لَوْ تَکْفُرُونَ کَما کَفَرُوا فَتَکُونُونَ سَواءً فَلا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ أَوْلِیاءَ حَتَّى یُهاجِرُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ- دوست دارند هم چنان که خود به راه کفر مى‏روند، شما نیز کافر شوید، تا برابر گردید. پس با هیچ یک از آنان دوستى مکنید، تا آن گاه که در راه خدا مهاجرت کنند.»
مهاجرت در راه خدا راه جدایى از جامعه نفاق و پیوستن به جامعه نبوت و حل شدن در آن است. ولى اگر مهاجرت نکردند در هر جا که ممکن است به آنان ملحق شوید تا به حیاتشان پایان دهید. زیرا آنان بزودى و ناگهان بر سر شما خواهند تاخت و بر شماست که به هیچ صورت با آنان همکارى و همدستى نکنید.
«فَإِنْ تَوَلَّوْا فَخُذُوهُمْ وَ اقْتُلُوهُمْ حَیْثُ وَجَدْتُمُوهُمْ وَ لا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ وَلِیًّا وَ لا نَصِیراً- و اگر سرباز زدند در هر جا که آنها را بیابید بگیرید و بکشید و هیچ یک از آنها را به دوستى و یارى برمگزینید. [ نظرات / امتیازها ]

یعنى آن برگشته‏گان از دین تمنّى میکنند و دوست میدارند که شما مسلمانان کافر شوید تا با یکدیگر مساوى باشید پس اى مسلمانان شما کسى را از آنها دوست خود نگیرید تا وقتى که ایمان آرند و از مکه بمدینه مهاجرت نمایند در راه رضاى خدا یعنى هجرت آنها از اغراض دنیوى خالى باشد پس اگر اعراض کردند آنها را بگیرید و بکشید هر کجا که آنها را یافتید و از آنها نگیرید نه دوستى و نه یارى و نه مددکارى. [ نظرات / امتیازها ]

در تعقیب آیه قبل درباره منافقانى که بعضى از مسلمانان ساده دل به حمایت از آنها برخاسته و از آنها شفاعت مى کردند و قرآن بیگانگى آنها را از اسلام بیان داشت در این آیه مى فرماید: تاریکى درون آنها بقدرى است که نه تنها خودشان کافرند بلکه دوست مى دارند که شما هم همانند آنان کافر شوید و مساوى یکدیگر گردید. (ودوا لو تکفرون کما کفروا فتکونون سواء) بنابراین آنها از کافران عادى نیز بدترند، زیرا کفار معمولى دزد و غارتگر عقائد دیگران نیستند، اما اینها هستند، فعالیتهاى پیگیرى براى تخریب عقاید دیگران دارند. اکنون که آنها چنین هستند هرگز نباید شما مسلمانان دوستانى از میان آنها انتخاب کنید (فلا تتخذوا منهم اولیاء) مگر اینکه در کار خود تجدید نظر کنند و دست از نفاق و تخریب بردارند و نشانه آن این است که از مرکز کفر و نفاق به مرکز اسلام (از مکه به مدینه ) مهاجرت نمایند. (حتى یهاجروا فى سبیل الله ). اما اگر آنها حاضر به مهاجرت نشدند بدانید که دست از کفر و نفاق خود بر نداشتند و اظهار اسلام آنها فقط به خاطر اغراض جاسوسى و تخریبى است و در این صورت مى توانید هر جا بر آنها دست یافتید، آنها را اسیر کنید و یا در صورت لزوم به قتل برسانید. (فان تولوا فخذوهم و اقتلوهم حیث وجدتموهم ) و در پایان آیه بار دیگر تاکید میکند که هیچگاه دوست و یار و یاورى از میان آنها انتخاب نکنید. (و لا تتخذوا منهم ولیا و لا نصیرا) این شدت عمل که در آیه فوق نسبت به این دسته از منافقان نشان داده شده به خاطر آن است که نجات یک جامعه زنده که در مسیر یک انقلاب اصلاحى گام بر مى دارد، از چنگال دشمنان دوست نما و جاسوسان خطرناک ، راهى جز این ندارد. قابل توجه اینکه در حالى که اسلام افراد غیر مسلمانى همانند یهود و نصارى را با شرائطى تحت حمایت خود قرار داده ، و اجازه هیچگونه مزاحمت نسبت به آنها نمى دهد در مورد این دسته از منافقان این چنین شدت عمل به خرج داده است ، و با اینکه آنان تظاهر به اسلام مى نمودند دستور اسارت و حتى اعدام آنان را در صورت لزوم صادر کرده است ، و این نیست مگر به خاطر آنکه این گونه افراد زیر پوشش ‍ اسلام مى توانند ضربه هائى بزنند که هیچ دشمنى قادر بر آن نیست ! سوال : ممکن است گفته شود سیره پیامبر (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) درباره منافقان این بوده که هیچگاه دستور قتل آنها را صادر نمى کرد مبادا دشمنان او را متهم به کشتن یارانش کنند و یا بعضى از این مسئله سوء استفاده کرده ، با افرادى که خرده حساب داشتند به عنوان منافق بودن درآویزند و آنها را به قتل برسانند. پاسخ : باید توجه داشت که سیره پیامبر (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) تنها در مورد منافقان مدینه و مانند آنها بوده است که به ظواهر اسلام عمل مى کردند و مبارزه صریحى با اسلام و مسلمین نداشتند اما کسانى که مانند منافقان مکه همکارى روشنى با دشمنان اسلام داشتند مشمول این حکم نبودند. [ نظرات / امتیازها ]

روش برخورد با اهل نفاق، مراتبى دارد. اینگونه احکام شدید که در این آیه آمده، مربوط به گروهى از منافقان است که با مشرکان در توطئه‏ها همکارى مى‏کردند. 1- خداوند از اسرار و خواسته‏هاى درونى منافقان پرده برمى‏دارد. «ودّوا...» 2- منافقان و دشمنان، فکر و عقیده‏ى شما را مى‏خواهند. «ودّوا لو تکفرون» 3- جامعه‏ى اسلامى باید از منافقان تصفیه شود و پیوند دوستى و علاقه با آنان را قطع کند. «فلا تتخذوا منهم اولیاء» 4- هجرت از منطقه‏ى کفر و شرک و توطئه، واجب است. «حتى یهاجروا» 5 - نشانه ایمان واقعى، هجرت در راه خداست. «حتى یهاجروا فى سبیل‏الله» 6- راه توبه همیشه باز است. «حتى یهاجروا» 7- توبه‏ى هر گناهى، جبران همان گناه است. توبه ترک هجرت، هجرت است. «حتى یهاجروا» 8 - منافقان کارشکن و توطئه‏گر، باید اعدام و سرکوب شوند و براى این کار، جامعه‏ى اسلامى باید قدرتمند باشد. «خذوهم واقتلوهم» 9- اسلام در مبارزه با دشمن و تعقیب مفسدان، مرز نمى‏شناسد. «خذوهم واقتلوهم حیث وجدتموهم» 10- نباید به امکانات مادّى و نیروى نظامى منافقان دل بست و باید از کمک آنان چشم پوشید. «لاتتّخذوا منهم ولیّاً ولانصیراً» 11- هرگونه ارتباط قلبى، سیاسى، نظامى، اقتصادى و فرهنگى با منافق در اسلام محکوم است. «لاتتّخذوا منهم ولیّاً ولانصیراً» [ نظرات / امتیازها ]

( فتکونون ) عطف علی ( تکفرون ) و لو نصب علی جواب التمنی لجاز . و المعنی : و دوا کفرکم فکونکم معهم شرعا واحدا فیما هم علیه من الضلال و اتباع دین الَباء . فلا تتولوهم و إن آمنوا حتی یظاهروا إیمانهم بهجرة صحیحة هی لله و رسوله لا لغرض من أغرض الدنیا مستقیمة لیس بعدها بداء و لا تعرب ( فإن تولوا ) عن الإیمان المظاهر بالهجرة الصحیحة المستقیمة ، فحکمهم حکم سائر المشرکین یقتلون حیث وجدوا فی الحل و الحرم ، و جانبوهم مجانیة کلیة ، و إن بذلوا لکم الولایة و النصره فلا تقبلوا منهم . [ نظرات / امتیازها ]

(آیه 89)- در تعقیب آیه قبل در باره منافقانى که بعضى از مسلمانان ساده‏دل به حمایت از آنها برخاسته و از آنها شفاعت مى‏کردند و قرآن بیگانگى آنها را از اسلام بیان داشت در این آیه مى‏فرماید: تاریکى درون آنها به قدرى است که نه تنها خودشان کافرند، بلکه «دوست مى‏دارند که شما هم همانند آنان کافر شوید و مساوى یکدیگر گردید» (وَدُّوا لَوْ تَکْفُرُونَ کَما کَفَرُوا فَتَکُونُونَ سَواءً).
بنابراین، آنها از کافران عادى نیز بدترند زیرا کفار معمولى دزد و غارتگر عقاید دیگران نیستند اما اینها هستند، و فعالیتهاى پى‏گیرى براى تخریب عقاید دیگران دارند. اکنون که آنها چنین هستند «هرگز نباید شما مسلمانان، دوستانى از میان آنها انتخاب کنید» (فَلا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ أَوْلِیاءَ).
«مگر این که (در کار خود تجدید نظر کنند و دست از نفاق و تخریب بردارند و نشانه آن این است که از مرکز کفر و نفاق به مرکز اسلام) در راه خدا مهاجرت نمایند» (حَتَّى یُهاجِرُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ).
«اما اگر آنها حاضر به مهاجرت نشدند (بدانید که دست از کفر و نفاق خود برنداشته‏اند و اظهار اسلام آنها فقط به خاطر اغراض جاسوسى و تخریبى است) و در این صورت مى‏توانید هر جا بر آنها دست یافتید، آنها را اسیر کنید و یا در صورت لزوم به قتل برسانید» (فَإِنْ تَوَلَّوْا فَخُذُوهُمْ وَ اقْتُلُوهُمْ حَیْثُ وَجَدْتُمُوهُمْ).
و در پایان آیه بار دیگر تأکید مى‏کند که «هیچ گاه دوست و یار و یاورى از میان آنها انتخاب نکنید» (وَ لا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ وَلِیًّا وَ لا نَصِیراً).
نجات یک جامعه زنده که در مسیر یک انقلاب اصلاحى گام بر مى‏دارد، از چنگال دشمنان دوست‏نما و جاسوسان خطرناک، راهى جز این شدت عمل ندارد. [ نظرات / امتیازها ]

روش برخورد با اهل نفاق، مراتبى دارد. اینگونه احکام شدید که در این آیه آمده، مربوط به گروهى از منافقان است که با مشرکان در توطئه‏ها همکارى مى‏کردند.

[ نظرات / امتیازها ]

وَدُّوا لَوْ تَکْفُرُونَ کَمٰا کَفَرُوا فَتَکُونُونَ سَوٰاءً فَلاٰ تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ أَوْلِیٰاءَ یعنى آن برگشتگان از دین تمنّى مى کنند و دوست مى دارند که شما مسلمانان کافر شوید تا با یکدیگر مساوى باشید پس اى مسلمانان شما کسى را از آنها دوست خود نگیرید تا وقتى که ایمان آرند و از مکه به مدینه مهاجرت نمایند در راه رضاى خدا یعنى هجرت آنها از اغراض دنیوى خالى باشد پس اگر اعراض کردند آنها را بگیرید و بکشید هر کجا که آنها را یافتید و از آنها نگیرید نه دوستى و نه یارى و نه مددکارى [ نظرات / امتیازها ]

در کافى از حضرت صادق (ع) روایت نموده که شیاطین انسى حیله و مکر و خدعه مى کنند و وسوسه دارند بعضى از آنها با بعضى مى خواهند اگر بتوانند اهل حق را از کرامت الهى که نصرت دین است و مخصوص به ایشان شده محروم نمایند تا آنها هم مثل خودشان شوند در شک و انکار و تکذیب و فضیلتى براى اهل حق بر اعداء اللّه نباشد چنانچه خداوند در این آیه وصف فرموده است و نباید با این قبیل اشخاص دوستى نمود چون ممکن است به وسوسه انسان را از راه حق خارج نمایند تا وقتى که امتحان ایمانى خود را بدهند به آنکه از بلد کفر بدار الاسلام قربة الى اللّه بدون اغراض فاسده هجرت نمایند و الا باید بهر وسیله ممکن است در هرجا باشند آنها را بدست آورد و کشت چون مایه فسادند و به هیچ عنوان نباید از آنها حتى یک نفر دوست و یاور گرفت بلکه نباید به هیچ وجه از آنها قبول ولایت و نصرت نمود حتى در یک واقعه و اللّه اعلم
[ نظرات / امتیازها ]