قوله تعــــالی: {کَلاَّ إِنَّ کِتابَ الفُجَّارِ لَفی سِجِّینٍ وَ ما أَدْراکَ ما سِجِّینٌ کِتابٌ مَرْقُومٌ وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبینَ الَّذینَ یُکَذِّبُونَ بِیَوْمِ الدِّینِ وَ ما یُکَذِّبُ بِهِ إِلاَّ کُلُّ مُعْتَدٍ أَثیمٍ إِذا تُتْلی عَلَیْهِ آیاتُنا قالَ أَساطیرُ الْأَوَّلینَ کَلاَّ بَلْ رانَ عَلی قُلُوبِهِمْ ما کانُوا یَکْسِبُونَ کَلاَّ إِنَّهُمْ عَنْ رَبِّهِمْ یَوْمَئِذٍ لَمَحْجُوبُونَ ثُمَّ إِنَّهُمْ لَصالُوا الْجَحیمِ ثُمَّ یُقالُ هذَا الَّذی کُنْتُمْ بِهِ تُکَذِّبُونَ}
در کافی ذیل آیات فوق از فضیل روایت کرده که سؤال نمودم از حضرت موسی بن جعفر ع معنای آیه را فرمود فجار اشخاصی هستند که جرئت پیدا کردند بر ظلم و ستم نمودن در حق ما ائمه و اعمال آنها بسوی آسمان بالا نرود زیر طبقه هفتم زمین حبس شود.
پس از آن میفرماید ای محمّد ﷺ چگونه میتوانی به حقیقت سجین آگاه شوی کتابیست که بقلم نوشته شده, وای بحال منکران و دورغگویان آنانکه روز جزا را تکذیب میکنند و ایمان به آن ندارند و تکذیب نکند روز جزا را کسی مگر سمتکاران و بدکرداران عالم و چون آیات ما را بر آنها تلاوت کنید گویند این افسانه پیشینیان است.
علی بن ابراهیم از حضرت باقر ع روایت کرده فرمود این آیه اشاره به اولی و دومی است که تکذیب کردند, پیغمبر اکرم ﷺ در باطن و پیروان ایشان تکذیب خواهند نمود, حضرت حجه ع آن حضرت میگویند ما شما را از فرزندان حضرت فاطمه ع نمیشناسیم, اینچنین نیست که آنها گمان کرده اند بلکه تاریک ظلم و بدکرداری ایشان بر دلهای آنها غلبه کرده است که آیات ما را انکار میکنند.
در کافی ذیل آیات فوق از حضرت باقر ع روایت کرده فرمود: نیست بنده ای مگر آنکه در دل او نقطه سفیدی است چون مرتکب گناه میشود آن به سفیدی به سیاهی مبدل گردد, اگر بعد از آن توبه نمود سیاهی برطرف شود و چنانچه گناه و معصیت را ادامه داد و توبه نکرد هر لحظه سیاهی آن افزوده شود تا تمام سفیدی را فرا گیرد, در آنوقت دیگر صاحبش اقدام به عمل خیری نتواند کرد و این حدیث را طبرسی نیز روایت کرده است.
"چنین نیست که مردم خیال کردند آنها از معرفت پــــــروردگارشان در پرده نادانی مستور و از ثواب خــــــداوند محروم و ممنوع هستند."
ابن بابویه ذیل آیات فوق از حسن بن فضال روایت کرده که از حضرت رضا ع معنای آیات را سؤال نمودم فرمود: خـــــداوند در مکان معینی نیست و حلول در مکانی نکند تا بندگانش از او مستور و در پس پرده باشند, مراد آن است که خـــــداوند بندگان را از ثواب و پاداش اعمال ممنوع و محجوب میگرداند.
همانا کافران را به آتش دوزخ افکنند و به آنها گویند این همان عذابی است که آنرا تکذیب میکردند.
در کافی از محمّد بن فضیل روایت کرده از حضرت موسی بن جعفر ع {ثُمَّ یُقالُ هذَا الَّذی کُنْتُمْ بِهِ تُکَذِّبُونَ} سؤال نمودم فرمود: منافقین چون مشاهده کردند مقام و منصب امیرالمؤمنین ع را در روز قیامت و دیدند که آنحضرت به جهنم دستور میدهد که این مرد برای تو, او را بگیر , چه او از دشمنان من است و آن دیگری را برای من واگذار که از دوستداران من بود, فرشتگان از طرف پـــــــروردگار به منافقین و دشمنان اهل بیت خطاب کنند, این وجود مقدس که قسیم دوزخ و بهشت است همان امیرالمؤمنین ع است که شما او را تکذیب میکردید و حقش را غصب نموده و به حضرتش ظلم و ستم میکردید.
[ نظرات / امتیازها ] قوله تعـــالی: {کَلاَّ إِنَّ کِتابَ الفُجَّارِ لَفی سِجِّینٍ وَ ما أَدْراکَ ما سِجِّینٌ کِتابٌ مَرْقُومٌ وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبینَ الَّذینَ یُکَذِّبُونَ بِیَوْمِ الدِّینِ وَ ما یُکَذِّبُ بِهِ إِلاَّ کُلُّ مُعْتَدٍ أَثیمٍ إِذا تُتْلی عَلَیْهِ آیاتُنا قالَ أَساطیرُ الْأَوَّلینَ کَلاَّ بَلْ رانَ عَلی قُلُوبِهِمْ ما کانُوا یَکْسِبُونَ کَلاَّ إِنَّهُمْ عَنْ رَبِّهِمْ یَوْمَئِذٍ لَمَحْجُوبُونَ ثُمَّ إِنَّهُمْ لَصالُوا الْجَحیمِ ثُمَّ یُقالُ هذَا الَّذی کُنْتُمْ بِهِ تُکَذِّبُونَ}
در کافی ذیل آیات فوق از فضیل روایت کرده که سؤال نمودم از حضرت موسی بن جعفر ع معنای آیه را فرمود فجار اشخاصی هستند که جرئت پیدا کردند بر ظلم و ستم نمودن در حق ما ائمه و اعمال آنها بسوی آسمان بالا نرود زیر طبقه هفتم زمین حبس شود.
پس از آن میفرماید ای محمّد ﷺ چگونه میتوانی به حقیقت سجین آگاه شوی کتابیست که بقلم نوشته شده, وای بحال منکران و دورغگویان آنانکه روز جزا را تکذیب میکنند و ایمان به آن ندارند و تکذیب نکند روز جزا را کسی مگر سمتکاران و بدکرداران عالم و چون آیات ما را بر آنها تلاوت کنید گویند این افسانه پیشینیان است.
علی بن ابراهیم از حضرت باقر ع روایت کرده فرمود این آیه اشاره به اولی و دومی است که تکذیب کردند, پیغمبر اکرم ﷺ در باطن و پیروان ایشان تکذیب خواهند نمود, حضرت حجه ع آن حضرت میگویند ما شما را از فرزندان حضرت فامطمه ع نمیشناسیم, اینچنین نیست که آنها گمان کرده اند بلکه تاریک ظلم و بدکرداری ایشان بر دلهای آنها غلبه کرده است که آیات ما را انکار میکنند.
در کافی ذیل آیات فوق از حضرت باقر ع روایت کرده فرمود: نیست بنده ای مگر آنکه در دل او نقطه سفیدی است چون مرتکب گناه میشود آن به سفیدی به سیاهی مبدل گردد, اگر بعد از آن توبه نمود سیاهی برطرف شود و چنانچه گناه و معصیت را ادامه داد و توبه نکرد هر لحظه سیاهی آن افزوده شود تا تمام سفیدی را فرا گیرد, در آنوقت دیگر صاحبش اقدام به عمل خیری نتواند کرد و این حدیث را طبرسی نیز روایت کرده است.
"چنین نیست که مردم خیال کردند آنها از معرفت پــــــروردگارشان در پرده نادانی مستور و از ثواب خــــــداوند محروم و ممنوع هستند."
ابن بابویه ذیل آیات فوق از حسن بن فضال روایت کرده که از حضرت رضا ع معنای آیات را سؤال نمودم فرمود: خـــــداوند در مکان معینی نیست و حلول در مکانی نکند تا بندگانش از او مستور و در پس پرده باشند, مراد آن است که خـــــداوند بندگان را از ثواب و پاداش اعمال ممنوع و محجوب میگرداند.
همانا کافران را به آتش دوزخ افکنند و به آنها گویند این همان عذابی است که آنرا تکذیب میکردند.
در کافی از محمّد بن فضیل روایت کرده از حضرت موسی بن جعفر ع {ثُمَّ یُقالُ هذَا الَّذی کُنْتُمْ بِهِ تُکَذِّبُونَ} سؤال نمودم فرمود: منافقین چون مشاهده کردند مقام و منصب امیرالمؤمنین ع را در روز قیامت و دیدند که آنحضرت به جهنم دستور میدهد که این مرد برای تو, او را بگیر , چه او از دشمنان من است و آن دیگری را برای من واگذار که از دوستداران من بود, فرشتگان از طرف پـــــــروردگار به منافقین و دشمنان اهل بیت خطاب کنند, این وجود مقدس که قسیم دوزخ و بهشت است همان امیرالمؤمنین ع است که شما او را تکذیب میکردید و حقش را غصب نموده و به حضرتش ظلم و ستم میکردید.
[ نظرات / امتیازها ]