«والطَّارِقِ»(طرق) : سوگند به ستاره شبگرد، سوگند به راه پیمای شب رو، سوگند به آنچه در شب ظاهر شود
 توضيح : وستارگان شب ظاهر می شوند گفته شده طارق ستاره پرنوری است که به طور مشخص دیده می شود [ نظرات / امتیازها ]

«السَّمَآءِ» : آسمان
 توضيح : «السَّمَآءِ»: آسمان. مراد جهان بالای سر ما زمینیان است. [ نظرات / امتیازها ]

«الطَّارِقِ»: : مهمان شبانه.
 توضيح : «الطَّارِقِ»: مهمان شبانه. راه‌پیمای شبرو. در اینجا مراد ستارگانی است که شبانگاهان پدیدار می‌آیند و انگار مسافران یا مهمانانی هستند که در شب درگاه خانه‌ها را بر روی آدمیان می‌زنند. واژه آسمان عام است، و واژه ستارگان خاصّ و بیانگر اهمّیّت ویژه آنها است. [ نظرات / امتیازها ]

[و الطارق‌]: : آن‌ ستاره‌ای‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌با‌ نور ‌خود‌ ‌به‌ افقهای‌ آسمان‌ برخورد می‌کند.
 توضيح : [و الطارق‌]: ‌آن‌ ستاره‌ای‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌با‌ نور ‌خود‌ ‌به‌ افقهای‌ آسمان‌ برخورد می‌کند. و می‌گویند «طرقنی‌ فلان‌» ‌یعنی‌فلانی‌ شب‌ هنگام‌ نزد ‌من‌ آمد، و اصل‌ معنی‌ «طرق‌» کوبیدن‌ ‌است‌، و ‌به‌ همین‌ جهت‌ چکش‌ ‌را‌ مطرقة می‌خوانند، و راه‌ ‌را‌ بدان‌ سبب‌ «طریق‌» می‌خوانند ‌که‌ ‌در‌ زیر پای‌ راه‌ روندگان‌ ‌بر‌ ‌آن‌ کوبیده‌ می‌شود. و «طارق‌» ‌به‌ معنی‌ آینده ‌در‌ شب‌ ‌است‌ ‌که‌ نیازمند ‌به‌ کوبیدن‌ ‌در‌ خانه‌ دارد. [ نظرات / امتیازها ]

طارِق : کوبیدن آمده است
 توضيح : طارِق: این واژه از ماده «طرق» به معنى کوبیدن آمده است. واژه «مطرقه» به معنى چکش و پتک نیز از همین ریشه مى باشد. همین گونه واژه «طریق»، چراکه رهروان با پاى خود آن را مى کوبند. و بدان دلیل که درها را شب هنگام مى بندند و کسى که شب مى آید ناگزیر از در زدن است، به کسى که شب وارد مى شود «طارِق» گفته اند. و «طرقنى فلان» یعنى او شب نزد من آمد. [ نظرات / امتیازها ]

الطارق : رونده راه
 توضيح : طارق:رونده راه،اما درعرف به معنای کسی است که درشب می آید.به ستاره هم طارق می گویندزیرادرشب ظاهرمی شود. [ نظرات / امتیازها ]

طارق : کسى که در شب وارد شود و در را بکوبد.
 توضيح : «طَرق» کوبیدن و «مِطرقة» وسیله کوبیدن است و «طریق» به راه گفته مى‏شود، زیرا زیر پا کوبیده مى‏شود. [ نظرات / امتیازها ]

طارق : کوبنده
 توضيح : طارق از ریشه طرق به معنی کوبیدن است . مثل کوبیدن آهن و در زدن. در اقرب آمده: «طرقه طرقا: ضربه بالمطرقة- طرق الباب: قرعه». راه را از آن طریق گویند که رهگذران آنرا با پا میکوبند.
طارق بنا بر معناى اوّلى بمعنى کوبنده و ضارب است و نیز بکسیکه در وقت شب میاید و هکذا بستاره صبح گفته میشود در نهج البلاغه خطبه 222 فرموده: «طارق طرقنا بملفوفة فى وعائها» یعنى شبروى در شب نزد ما آمد با حلوائى در ظرفش. [ نظرات / امتیازها ]