1) شاه آبادی (داور) : بخش نخست: فلسفه وجودی ماه‏های حرام.
فلسفه وجودی ماه‏های حرام از سوی خدا و به خاطر دست کشیدن از قتل و خون ریزی وجدال است، تا دامنه آرامش و امنیّت فراگیر شود و آدمیان در این مدّت با آسایش خاطر بتوانند در سایه عبادت و بندگی خدا سعادت خویش را تامین نمایند.انسانی که مدتی نسبتاً طولانی سختی‏ها و گرفتاری‏های جنگ را پشت سر گذاشته، با خاموش شدن صدای چکاچک شمشیرها در ماه‏های حرام فرصت پیدا می‏کند به گذشته خود بیندیشد. ای بسا ترک جنگ دراین مدت عاملی برای برقراری صلح و آرامش باشد؛ تایید آن در دین اسلام نشانه روح صلح‏طلبی است. ناگفته نماند که اگر دشمن بخواهد از این قانون اسلامی سوء استفاده کند و حریم ماه‏های حرام را بشکند، اجازه مقابله به مثل داده شده است.


بخش دوم: آغاز پیدایش حرمت ماه‏های حرام
کلمات برخی از مفسّران حاکی از این است که اعراب جاهلی حرمت این ماه‏ها را رعایت کرده‏اند، به گونه‏ای که اگر قاتل پدر خود را در این فاصله زمانی مشاهده می‏کردند، به او کاری نداشتند.امّا حرمت این چهار ماه از چه زمانی آغاز شده است، برخی گفته‏اند: حرمت این ماه‏ها از شریعت حضرت ابراهیم(ع) است.
از برخی روایات استفاده می‏شود سرآغاز حرمت ماه‏های حرام، آغاز آفرینش آسمان‏ها و زمین است؛ در روایتی از امام باقر(ع) آمده است: "به احترام کعبه، خدا حرمت ماه‏های حرام را در کتاب خود، همان روزی که آسمان و زمین را آفرید، وضع کرد که سه ماه آن پشت سر هم و یک ماه آن جداگانه است". دراین باره قرآن می‏گوید: "تعداد ماه‏ها نزد خداوند در کتاب (آفرینش) الهی از آن روز که آسمان و زمین را آفرید، دوازده ماه است که از آن چهار ماه، ماه حرام است".