انسان در ابتدای امر در تاریکی مطلقی بسر می برد و خداوند پیامبری را برای هدایت و روشنایی می فرستد
فرستاده شدن پیامبر در این آیه را می توان به روشن شدن نور و آتش مثال زد
و اما چرا پس از روشن شدن اطراف , خداوند نور و آتش را خاموش می کند؟
این برای منافقین است که نور (پیامبر) را می بینند ولیکن به دلیل اینکه اعتقادی به نور ( پیامبر) و راه روشنی ندارند خداوند آن نور را از آنان می گیرد تا در تاریکی خود بمانند و در راه بمانند

با سلام می گویند سلام گرگ بی طمع نیست انسان نیز بر اساس خواسته هایی که دارد باید کسی را پرستش و عبادت کند تا بتواند خواسته هایش را درخواست و به مرحله اجابت برساند حال این شخص اگر توانا ترین و عالمترین و مهربانترین و بخشنده ترین باشد که به قول قدیمیها نانمان توی روغن است و چه کسی می تواند این صفات را داشته باشد جز خدایی که ما را آفریده و به تمام اسرار ما آگاه است پس خدایا تنها تو را می پرستیم که تنها لایق پرستش تویی و تنها از تو مدد می خواهیم که تنها مددکار تویی

ایا توجه کردید که در ایست بازرسی ها کسی که به خود مطمئنه داوطلب این می شه که جزء نفرات اول باشه که حاضر به بازرسی می شه و کسی که مشکلی داره می خواد یه جوری در بره ؟
خداوند متعال هم اینجا و چند جای دیگه می گه کسی که شک داره اگه عرضه داره یکی مشابه بیاره یا به قولی اگه راست می گی موردی رو پیدا کن

شاید پیش اومده دنبال چیزی می گردیم امابا اینکه جلوی چشم آدمه اما نمی بینیم یا کسی حرفی رو می زنه به ظاهر می شنویم اما اصلا متوجه صحبتهایش نمی شویم و یا حرفی رو می خواهیم بگوییم اما به زبان نمیاید اینها می تواند نمونه هایی باشد از برای درک , می بینند اما نمی بینند نشانه های حق را , می شنوند اما نمی شنوند گفتار حق را , می گویند اما نمی توانند بگویند حق را

به دور از تمام بحثها گفته شده هر کس که می خواهد بخوابد و در زمان مشخصی بیدار شود اگر قبل از خواب این آیه را بخواند در زمانی که می خواهد بیدار می شود البته ذکر این نکته به جاست که اگر یقین به خدا و قرآن نداشته باشیم بحث ممکن است فرق کند

و به کسانی که ایمان آوردند و کار های نیک انجام دادند بشارت ده برای آنهاست بهشتی که از زیر درختهایش جوی ها جاریست , هنگامی که از آن میوه ها به آنها روزی داده شود می گویند این همان روزی ایست که از قبل به ما (وعده) داده شده است , و به آنها (میوه های) مشابه داده شود و برای آنهاست زوجهایی پاکیزه و آنها در آنجا جاودانه اند

پس همانا نمی توانید انجام دهید و نخواهید توانست (سوره مشابهی بیاورید) پس از آتشی که هیزمش مردم و سنگهای سخت است که برای کافران مهیا شده است , دوری کنید

و چنانچه در آنچه که به بنده خود فرستادیم (قرآن) تردید دارید , اگر شما جزء راست گویانید , سوره ای به مشابه آن بیاورید و از شاهدان خود از غیر خداوند دعوت کنید (برای شهادت شباهت سوره شما با سوره قرآن)

ختم در این آیه به معنی ختم کرد , بست , پایان داد حال به چه چیزی؟ جواب می تواند به ورود روشنایی و حقیقت در قلب کافران باشد که هر چه به آنها راه حقیقت را نشان دهید و نشانه های راه را به آنان نشان دهید آنان باز هم خدا را انکار کرده و قبول نمی کنند زیرا قلب آنان نمی تواند حقیقت را به خود راه دهد این بر اثر کثرت معاصی و عقاید کفرانگیزشان میباشد که قلب آنان از سیاهی و تباهی پر شده و جایی برای نور ندارد.
خداوند بر گوشها و چشمهای آنان روپوشی انداخته که آنان نمی بینند (حقیقت را) ولی در ظاهر چشمهایشان باز است و گوشهایشان نمی شنود(حقیقت را) در حالی که گوشهایی سالم دارند و صداها را می شنوند و به خاطر کردار زشتشان و عقاید پلیدشان برای آنها عذابی سخت بزرگ قرار داده شده است

خداوند دارای دو نوع هدایت می باشد یکی هدایت عام و دیگری هدایت خاص
هدایت عام مربوط به تمام مخلوقات میباشد که استثنایی ندارد
هدایت خاص همان طور که از نامش پیداست مربوط به افرادی خاص است همانند پیامبران و ائمه اطهار علیهم السلام و در این آیه خداوند متعال میفرمایند که پرهیزگاران در مسیر هدایتی که از جانب خداوندشان مشخص شده قرار دارند پس آنان نیز افرادی خاص هستند و خداوند قلب آنان را روشنایی بخشیده تا آنان صراط مستقیم را با تمام وجود ببینند و به واسطه هدایتی که خداوند به آنان عطا فرموده و آنان پای در مسیر خدا نهادند پس سزاوار رستگاری در دنیای آخرت هستند

خداوند فرموده اند این کتابی است برای هدایت پرهیزکاران که در آن هیچ شکی نیست
هر شخص که پای در راهی می گذارد اگر بخواهد به سلامت آن راه را طی کرده و به منزل مقصود برسد باید اطلاعاتی از مسیر و خطرات و وسایلی را که باید با خود داشته باشد و ... را داشته باشد که در غیر این صورت ممکن است به بیراهه رفته و مسیر را اشتباه برود یا اندوخته اش پایان یافته و در راه بماند و یا گرفتار خطرات راه شودو یا ... حال انسانی که می خواهد با خدای خود آشنا شده و طریق او را بپیماید باید منبعی داشته باشد که بتواند به آن توسل جسته و راه را از بیراهه و خطرات بر سر راه و ... را در آن بیابد .
پس چه کتابی میتواند مرجع کاملی باشد؟
مطمئنا کتابی که از سوی خدا آمده و در آن با توجه به اسرار و خواسته ها و خصوصیات انسانها راه را نشان داده و هر راه دیگری را بجز آن راه را بیراهه معرفی کند .
اگر در سخنان خداوند متعال تامل کنیم و با دیدی باز به آن بنگریم حقانیت قرآن برما آشکار خواهد شد
هر چه از دل برآید لاجرم بر دل نشیند سخنان خداوند متعال نیز چون برای سعادت انسانهاست همانند سخنی است که از دل درآمده است