1)
شاه آبادی (داور) : مشرک یعنی کسی که خدا را قبول دارد اما موجود یا موجودات دیگری را نیز در کنار او به خدایی پذیرفته است. کافر معانی گوناگونی دارد. اصل معنای آن به معنای پوشاندن است و به انسان کافر از آن جهت کافر گفته میشود که حق را می پوشاند.
اما مصادیق پوشاندن حق در قرآن متفاوت است. گاه اصل وجود خدا را انکار می کند و گاه توحید را انکار می کند (که در این صورت هم معنای مشرک می شود) گاه پیامبری حضرت رسول اکرم را (مانند اهل کتاب) گاه شکر نعمت ها را به جا نمی آورد.
کافر به معنای انکار کننده وجود خدا و یا توحید خداوند (مشرک) نجس است