تحریفاتى خطرناک‏تر است که کارشناسانه و آگاهانه باشد.
همان کاری است که غربی ها می کنند. اول به دقت مطالعه می کنند و سپس از نقاط صعف به صفوف ما حمله می کنند

روایتی از مولی الموحدین دیدم که فرمود آدم عاقل سخنش را با حکمت و مثل کامل میکند و آدم جاهل بین سخن مدام قسم می خورد.

در اجراى طرح‏ها، عناصر و منابع فعّال و تولیدى و اقتصادى را منهدم نکنید.
«لا ذَلُولٌ») ( «وَ لا تَسْقِی
-----------
این معنی در سفارشات مولی الموحدین به لشکریان هم هست که موقع جنگ کشتزارها را خراب نکنید، آب را نبندید، به زنان و سالخوردگان و بچگان کاری نداشته باشید و ...

این داستان هایی که در آیات گذشته نقل شد و اصالت الحس بودن اینها و اعمال و گفتار زشتشان در مورد خدا و پیامبرش و ... نشان می دهد که آنها ماتریالیست بودند. اصالت را به ماده و محسوسات می دادند. هر چه که محسوس بود قبول می کردند و به محض رفع اثر آن به حالت قبلی خود بازمی گشتند. مثل معجزه شکافته شدن دریا، ولی بعد که از دریا عبور کردند و موسی به طور رفت، دوباره گوساله پرست شدند.

این تکرار «لنا» و از خود مکررّ نام بردن این همان نشانهٴ خودخواهی بنی اسرائیل است «ادع لنا ربک یبیّن لنا» این «لنا» در چند تا تکرار شده است با این​که بدون ذکر «لنا» هم کافی بود بر فرض هم ذکرش لازم باشد یک بار گفتن آن کافی بود.

در کشتن گاو، تقدّس گاو کوبیده مى‏شود. همانند بت‏شکنى ابراهیم علیه السلام و آتش زدن گوساله‏ى طلایى سامرى. «تَذْبَحُوا بَقَرَةً

مرجع ضمیر هن در فسواهن چیست؟

تفاوت کافر با مشرک چیست؟ می فرماید انما المشرکون نجس، ولی کافران را نمی گوید. هم چنین در آیه اول سوره برائت می گوید مشرکین و در آیه دوم کافرین. هم چنین در این آیه نیز از کافران نام می برد، نه مشکران.

ادامه بحث که ذیل آیه 31 عرض شد اینجا هم هست. ضمائر هم در أَنْبِئْهُمْ و أَسْمائِهِمْ به چه برمی گردد؟
هم در أَنْبِئْهُمْ ظاهرا طبق تفاسیر و عقل سلیم به فرشتگان برمی گردد. چرا که آنها نتوانستند آن اسامی را بگویند، پس خهدا فرمود آدم تو به آنها بگو که متوجه شوند آنچه که من می دانم و آنها نمی دانند (آیه 30) در مورد جنسیت هم باید گفت خداوند در مورد ملائکه از ضمائر و افعال مذکر استفاده کرده است: شاهد مثال آن آیه 34 و اذ قلنا للملئکه اسجدوا
هم در أَسْمائِهِمْ، به همان موجوداتی بر می گردد که هم در عرضهم در آیه 31 به آن برمی گردد. در واقع به مسمای آن اسماء.
پس ترجمه دقیق بدین صورت خواهد بود:
گفت ای آدم آنها (فرشتگان) را به نامهایشان (نام های موجوداتی که در آیه 31 بحث آنها شد و ملائکه نتوانستند نام آنها را بگویند.) آگاه کن. پس هنگامی که آنها را به نامهایشان آگاه کرد، (خداوند) گفت: آیا به شما نگفته بودم همانا من غیب آسمانها و زمین را می دانم و می دانم آنچه شما آشکار می کنید و آنچه را پنهان می داشتید.

مد می تواند از ریشه مدد به معنای کمک کردن و مد به معنای کشیدن باشد. نظرات مختلفی رویت شد. ظاهرا کشیدن و مهلت دادن بیشتر مورد تایید مترجمان بوده است.
به نظر بهترین معنی این است که بودن آنها را در حالت طغیان طولانی می کند 

ترجمه ندارم، ولی اهل فن می دانند که چند تاکید در عبارت الا انهم هم المفسدون وجود دارد. خدا صحبتهایش اغراق ندارد، ولی برای اینکه انسان را تکان بدهد، بلرزاند و بفهماند که مساله خیلی جدی است، این همه تاکید به کار برده است.

می​فرماید ما از شما میثاق گرفتیم کوه را بر بالای سر شما بلند کردیم از این که در نوع این موارد امر «خذ» را در کنار رفع طور بیان می​کند با و او هم ذکر نمی​کند نشانهٴ آن است که این رفع طور برای آن است که تورات را محکم بگیرند نفرمود: «وإذ أخذنا میثاقکم ورفعنا فوقکم الطّور وقلنا خذوا ما ٰاتیناکم بقوّة» این را دیگر با فعل و با واو عطف و امثال ذلک ذکر نکرد فرمود: *«ورفعنا فوقکم الطّور خذوا ما آتیناکم»* یعنی رفع طور برای این بود که شما محکم بگیرید

پس اینکه فرمود: «وَإِذْ فَرَقْنَا بِکُمُ الْبَحْرَ فَأَنْجَیْنَاکُمْ وَأَغْرَقْنَا آلَ فِرْعَوْنَ» برای بیان یک قصه فخرآمیز نیست. برای بیان آن است که سنّت خدا تغییرناپذیر است. شما هم مانند گذشتگان هستید اگر در برابر حق مقاومت کردید مثل اینها مبتلا خواهید شد. و اگر اطاعت کردید مانند پیروان موسای کلیم از هر نجاتی برخوردار هستید. همهٔ پیروان موسیٰ نجات پیدا کردند چنانکه در آن آیه فرمود ما موسیٰ و همهٔ همراهانش را نجات دادیم و همهٔ پیروان فرعون محکوم شدند چنانکه در آیهٔ دیگر فرمود: فرعون و همهٔ فرعونیان را به هلاکت رساندیم و این اصل کلّی الآن هم هست. و امّا اینکه فرمود: «و أنتم تنظرون» برای آن است که شما این مسأله را با لمس و حس دیده‌اید. بنی‌اسرائیل گرفتار حس بودند. آن تفکّرات عقلی در اینها خیلی کم بود لذا گاهی به موسای کلیم عرض می‌کردند که «لَنْ نُؤْمِنَ لَکَ حَتَّى نَرَى اللّهَ جَهْرَةً» تا ما خدا را روشن و آشکار نبینیم ایمان نمی‌آوریم. یا گفتند به اینکه «أرنا الله جهرةً» خدایی که نادیدنی است ما به او مؤمن نیستیم یا با مشاهده همهٔ این معجزات وقتی از دریا گذشتند و قوم بت‌پرستی را دیدند به موسای کلیم (سلام‌الله‌علیه) عرض کردند «یَامُوسَى اجْعَلْ لَنَا إِلهاً کَمَا لَهُمْ آلِهَةٌ» همان طوری که بت‌پرستان این منطقه یک خدای دیدنی دارند در برابر او خضوع می‌کنند تو هم یک خدای دیدنی برای ما قرار بده که ما او را ببینیم و او را اطاعت کنیم. این گرفتار حس بودن این مسائل را هم به دنبال دارد خدای سبحان می‌فرماید: شما که تا چیزی را نبینید باور نمی‌کنید و این را هم که از نزدیک دیدید. اصرار کردید که نشانه‌های دریا اصلاً در این جاده نباشد ما هم که دستور دادیم همهٔ این نمها فررفتند و این راه خشک شد. «فَاضْرِبْ لَهُمْ طَرِیقاً فِی الْبَحْرِ یَبَساً» این را هم که از نزدیک دیدید با اینکه دیدید چرا انکار می‌کنید؟

از رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آله و سلّم ـ نقل شده است که رسول خدا می‌فرماید : «رأیت لیلة أسری بی الی السماء قوماً تقرض شفاههم بمقاریض من نار ثمّ ترمی» در معراج گروهی را دیدم که لب‌های این‌ها با مقراض قیچی می‌شود و قطع می‌شود با مقراضی از آتش و این لب‌ها را به دور می‌اندازند حضرت فرمود: من گفتم که «یا جبرئیل! من هؤلاء؟ فقال خطباء امّتک یأمرون النّاس بالبرّ و ینسون أنفسهم و هم یتلون الکتاب أفلا یعقلون»

قریه :
 توضيح : " قریه" گر چه در زبان روزمره ما به معنى روستا است، ولى در قرآن و لغت عرب به معنى هر محلى است که مردم در آن جمع مى‏شوند، خواه شهرهاى بزرگ باشد یا روستاها، و منظور در اینجا بیت المقدس و اراضى قدس است

انعمت علی : نعمت دادم
 توضيح : این نعمت از بالا تنزّل کرده است لذا با کلمه «علی» یاد شده است « انعمت علیکم»

امنا : ایمان آوردیم
 توضيح : در این آیه، سیاق به این می خورد که منظور ایمان آورده ایم باشد و قد مقدر باشد